225
mışam, satılmamışam, sülh adamıyam. Müharibə olmasın, öz sənə-
timizlə məşğul olaq.
Bu yaşımda məni yalnız uşaqların, müharibə görməyən uşaq-
ların gülüşü xoşbəxt edər.
226
K
K
K
r
r
r
i
i
i
m
m
m
i
i
i
n
n
n
a
a
a
l
l
l
m
m
m
ə
ə
ə
h
h
h
ə
ə
ə
l
l
l
l
l
l
ə
ə
ə
d
d
d
ə
ə
ə
n
n
n
ç
ç
ç
ı
ı
ı
x
x
x
a
a
a
n
n
n
“
“
“
a
a
a
v
v
v
t
t
t
o
o
o
r
r
r
i
i
i
t
t
t
e
e
e
t
t
t
”
”
”
227
Fuad Poladovun “Davam edən istintaqı”
Köhnə “Sovetski” Bakı tarixinə iki məqama görə düşüb. Biri
kriminallığına görədirsə, ikincisi, bəlkə də yerlərini dəyişik də de-
mək olar ki, mədəniyyət - ədəbiyyat adamlarına görədir. İndi haq-
qında söhbət açdığım sənətkar da həmin küçədə, məhəllədə yeti-
şib. Bir tərəfdə qan-qan deyən “avtoritetlər”, bir tərəfdə teatra, mə-
dəniyyətə, ədəbiyyata meydan oxuyan elm və sənət adamları. Bu
mühitdə başqa necə yetişmək olardı...
Ona görə də yayı İsmayıllıda nənəsinin yanına gedib laləzar-
lıqda keçirsə də: “İsmayıllı rayonunda ana nənəmin yanında daha
sərbəst, daha xoşbəxt idim. Hara istəyirsən gedirsən, nə istədin
eləyirsən, nənə bir söz demir. Azacıq deyinə bilər, vəssalam. Hara-
dasa 1-ci sinifdən 6-cı sinifə qədər hər yay nənəmin yanında, kənd
həyatı məktəbi keçmişəm. At çapmaq, çayda üzmək, bütün çə-
tinliklərə düşüb-çıxmaq... Belə qalıb xəyalımda. Uşaqlıq dövrüm
daha çox kəndlə bağlıdır. Orada da axşamlar eyvanda pərdə çəkib
tamaşalar göstərərdik uşaqlarla. Gündüzlər yenə çöl, meşə, camaat
həyətinin məhsulunu bazara çıxarardı, mən də nənəmin həyətin-
dən kartof yığıb qoşulardım onlara. Göyçaya kartof satmağa
getmişəm...
Bir dəfə hətta çobanlıq eləmişəm, çoban xəstələnmişdi, dedi-
lər ki, çoban sağalınca növbə ilə hər ailədən bir nəfər “nobata” get-
məlidir. Nənəmin də bir inəyi vardı. Adı indiyə kimi yadımdadır -
“Sürməağız”... Bunlar hamısı çox yadda qalan şirin xatirələrdir.”
“Sovetski” isə ümumi həyat məktəbi idi: “ Burda dram dər-
nəyinə gedirdim, sonra dərs yükü artdı, televiziyada uşaq veriliş-
lərində iştirak edirdim. Belə-belə baş qarışdı şəhər həyatına.”
228
İlk dəfə hələ 10-cu sinifdə oxuyanda “İstintaq davam edir”
filminə çəkilməklə həyat və sənət yolu müəyyən olunur. Belə gəlir
Azərbaycan teatr və kino tarixinə Fuad Poladov adı. “Hə... İlk dəfə
hələ 10-cu sinifdə oxuyarkən “İstintaq davam edir” filminə çəkil-
dim, evə şəkilləri gətirmişdim. Atam gördü ki, bu məsələyə mü-
nasibətim ciddidir, şəkilləri götürüb cırıqladı. Onsuz da teatra
marağımın ötəri olmadığını hiss eləmişdi.”
10-cu sinifdə oxuyarkən kinostudiyanın nəzdində yaradılmış
aktyorluq kurslarına daxil olur. 132 nömrəli məktəbin şagirdi ya-
xınlıqdakı İncəsənət İnstitutu diplom işi müdafiə edən tələbələrin
tamaşalarında da uşaq rollarında oynayardı. İnstitutun rektoru onu
belə görüb təhsil almağa dəvət edir. Sənətə kinodan gəlmiş aktyor
uzun bir müddət Akademik Milli teatra bağlanır. Tofiq Kazımov
ilk dəfə İlyas Əfəndiyevin “Məhv olmuş gündəliklər” əsərinin ta-
maşasında Savalan rolunu verir ona. Üstəgəl teletamaşalar. O döv-
rün hansı tamaşaçısının xəyalında Emin Bəxtiyarov obrazı qal-
mayıb? Aktyor özü isə: “Məni indi də bəzən küçədə “Alov”, “Ata-
yevlər ailəsi” tamaşalarından tanıyırlar. Baxmayaraq ki, mən o
obrazların hər ikisində oynamaqdan imtina etmişdim. Mərhum
Lütfi Məmmədbəyov çox israrla mənə o rolları oynadıb. Televizi-
yada onlardan sonra, Ramiz Həsənoğlu ilə “Fatehlərin divanı”
maraqlı oldu, bir də Mehriban Ələkbərzadə ilə “Cəza” maraqlı
işlərdən biri idi.”
Filmoqrafiyasında 37 filmin adı var. Aktyor deyir daha
çoxdur: “Doğrudan 37-dir..? Təəccüblü gəldi mənə, kinoda ondan
çox az obrazın adını çəkə bilərəm. Onların çoxunu hesaba sal-
mıram, birini rejissorun xatirinə oynamışam, başqa birini nəyinsə
xatirinə. İndi eləmərəm e, o vaxt cavan olmuşam. Məsələn, elə “Ad
günü”ndə Rasim Ocaqov birtəhər başımı tovladı, xahiş etdi ki,
bunu ancaq sən edə bilərsən.”
Milli Dram Teatrının çox uğurlu tamaşalarından olan “Təh-
minə və Zaur”dan sonra Fuad Poladov uzun bir müddət o
səhnəyə çıxmadı.
Dostları ilə paylaş: |