Sonralar Marqaret Tetçerin Bakı səfəri Azərbaycan üçün çox əhəmiyyətli oldu. Bakı səfərindən
az sonra ABŞ-a gedən xanım Tetçer Amerika qəzetlərinə, televiziya kanallarına verdiyi
müsahibələrdə və Londona döndükdən sonra İngiltərə mətbuatında olan çıxışında da həmişə
Azərbaycanın tərəfində olur, siyasi məsələlərin həllində əlindən gələn köməyi əsirgəmirdi.
1992-ci ilin axırlarından həm İngiltərə, həm də ABŞ-ın mövqeyində Azərbaycana qarşı bir isti
yanaşma hiss olunmağa başladı. Hətta bütün münaqişə dövrü ərzində həmişə Ermənistanı
dəstəkləyən Fransanın mövqeyində də yumşalma hiss olunurdu. Bütün bu məsələlərin
həllində Marqaret Tetçerin Bakı səfərinin də müəyyən rolu olmuşdu.
1993-cü ilin may ayının ortalarında baş nazir Pənah Hüseynovun rəhbərliyi ilə Londona
nümayəndə heyəti getmişdi. Həmin nümayəndə heyətinin tərkibində olan Cavanşir Əliyev
səfərdən sonra mənə dedi ki, orada xanım Tetçer Azərbaycan nümayəndə heyətini öz evinə
qonaq çağırdı. Qonaqlığın sonuna yaxın bizə dedi ki, hamınız mənə diqqətlə qulaq asın və
yadınızda saxlayın ki, Prezidentiniz çox ağıllı adamdır. Onun qədrini bilin.
Elçibəy dünyada Azərbaycanın imicini yüksəltmək üçün hər cür vasitədən istifadə edərək
uğurlar qazanmağa başladığı bir zamanda Azərbaycanın bədxahları onu dünya miqyasmda
nüfuzdan salmaq üçün başqa bir əməl planlamışdılar.
Marqaret Tetçerin iqamətgahdan saat 12-də deyil, 13-də ayrılacağını düşünən bədxahlar
Prezident Aparatı qabağında bir tamaşa hazırlamışdılar. Saat 13-də Prezident Aparatının
qabağına beş ədəd yük maşını gəldi. Maşınların kuzovunda 18 ədəd eyni formalı və eyni qara
rəngli parçaya bükülmüş tabut var idi. Eyni zamanda 100-150 adam peyda oldu və onlar
Prezident Aparatına hücum etdilər. İçərilərində çox fəallıq göstərən 3 qız da var idi. Bu üç
qızdan birinin anası hal-hazırda Millət vəkili və indiki iqtidarın etibar etdiyi adamlardan biridir.
Yığılan adamların içərisinə nəzər salan kimi təşkilatçılar diqqəti cəlb edirdilər.
Mən işçilərin bir nəçəsinə adamların arasına qarışmasını və tabut sahiblərini tapmasını
tapşırdım.
Uzun axtarışdan sonra bir yaşlı kişi və qadın tapıldı. Mən onlardan bu şəhidi niyə Şəhidlər
Xiyabanı əvəzinə buraya gətirdiklərini soruşdum. Dedilər ki, nə bilək, a bala, heç göz aça
bildik ki. Bir də gördük tabutu qara parçaya bükdülər, maşına yüklədilər, bizi də götürüb
buraya gətirdilər.
Bu zaman mənə məlumat gəldi ki, tabutların əksəriyyəti boşdur. Camaat da artıq
sakitləşmişdi. Təşkilatçılar oradan uzaqlaşıb müxtəlif yollarla Yasamal rayonunun keçmiş Xalq
Nəzarəti Komitəsi sədrinin evinə tərəf gedirdilər. Toplantı həmin evdə olmalı idi. Xuliqanlıq
edən bir neçə nəfər isə Səbayıl rayon Polis İdarəsinin əməkdaşları tərəfindən yaxalanmışdı.
Tabutların çoxunun boş olması barədə mənə daxil olmuş məlumatı birbaşa Elçibəyə
çatdırdım. Tabutların açılması üçün icazə istədim.
Dedi ki, biz əgər 100% hansı tabutun boş olduğunu bilsək, onda açmaq olardı. İndiki halda
əgər biz tabutu açarkən içindən şəhid çıxarsa, bu daha böyük biabırçılıq olar. Ona görə də
qətiyyən tabutların açılmasına icazə verməyin.
Bu hadisədən müəyyən müddət keçmişdi. Bir gün Respublika Sarayında tədbir keçirilirdi.
Rəhim Qazıyev, İsgəndər Həmidov və mən istirahət otağında oturub çay içirdik. Söhbət
əsnasında Rəhim dedi ki, tabutları Prezident Aparatının gabağına gətirilmiş 18 nəfərdən 6-sı
heç ölməyib, hal-hazırda Beyləqanda hərbi hissədə xidmət edirlər.
O zaman bu tamaşa Azərbaycanın bədxahları tərəfindən Marqaret Tetçer üçün hazırlanmışdı.
Marqaret Tetçerin Bakı səfərindən təxminən 10-15 gün keçmişdi. Bir gün İ.İsgəndərov mənim
yanıma gəldi və dedi ki, bir qadın onun bir tanışından 500,000 rubl pul alıb və söz verib ki,
ona GAZ-31 markalı maşın almasına kömək edəcək. Guya bu qadın Prezident Aparatında
işləyir və Dövlət katibi P.Hüseynovun tələbə yoldaşıdır.
Mən İsfəndiyara dedim ki, o adamı çağır gəlsin bir söhbət edək.
İsfəndiyarın tanışı gəldi və söhbət əsnasında mənə aydın oldu ki, bütün hadisə Prezident
Aparatının qəbul otağında baş verib. Mən qəbul otağına gündüzlər posta çıxan polis nəfərini
yanıma çağırdım və "onun belə bir qadını tanıyıb-tanımadığını soruşdum. O dedi ki, tanıyıram.
Arabir qəbul otağına gəlir. Ona tapşırdım ki, bir də gələndə mütləq mənə məlumat ver.
Təxminən bir həftə keçmiş iqamətgahın həyətində P.Hüseynovla rastlaşdım. O mənə dedi ki,
Prezident Aparatının ətrafında bir qadın peyda olub, camaata fırıldaq gəlib pullarını alır, niyə
bir tədbir görmürsünüz? Özü də hamıya mənimlə və Arif Hacıyevlə tələbə yoldaşı və çox
yaxın olduğunu deyir.
Dedim ki, Pənah bəy, məlumatımız var. Yəqin ki, yaxın günlərdə bizim işçilər onu
yaxalayacaqlar.
Bu söhbətdən bir neçə gün sonra mən məlumat aldım ki, həmin qadın qəbul otağında olub,
lakin postda olan polis nəfəri mənə məlumat verməyib.
Mən 1-ci şöbənin müfəttişini yanıma çağırdım (adı, soyadı yadımda deyil). Ona vəziyyəti izah
etdim. Göstəriş verdim ki, bundan sonra daima qəbul otağını nəzarətə götürsün. Bu məsələ
postda duran polis nəfərindən də gizli saxlanılsın.
O mənə dedi ki, həmin qadını mən də üzdən tanıyıram. Arxayın olun, gələn kimi Sizə
məlumat verərəm.
Bundan bir neçə gün sonra qadın qəbul otağına gəlir, baş leytenant o dəqiqə məni axtarır,
lakin tapa bilmir. Tez idarənin rəisi general Vaqif Axundova zəng vurur (V.Axundova bu
əməliyyat barədə qabaqcadan məlumat vermişdim) və deyir ki, Oktay bəyin mənə tapşırdığı
qadın gəlib buradadır. Axundov ona göstəriş verir ki, orada saxlayın, mən bu dəqiqə gəlirəm.
Özü cəld qəbul otağına gedir və növbətçiyə məni tapıb məlumat verməsini tapşırır.