Kommunist küçəsi 6-da (İstiqlal, 6) yerləşirdi
Yüklə 453,18 Kb. Pdf görüntüsü
|
Ankara hava limanında Azərbaycan Prezidenti Əbülfəz Elçibəyi qarşılamaq üçün Türkiyə Cumhuriyyətinin Cumhurbaşkanı Turqut Özalın başçılığı ilə nümayəndə heyəti gəlmişdi. Hava limanının həm içərisində, həm də eşiyində həddindən çox adam var idi. Rəsmi mərasimdən sonra Elçibəy Turqut Özalla vertolyota minib Çankayaya getdilər. Çankaya Ankara şəhərinin bir rayonudur və bu rayonun ərazisində hasara salınmış böyük bir yer var. Türkiyə dövlət başçılarının hakimiyyətdə olduqları dövrdə həm yaşayış, həm də iş yerləri bu ərazidə yerləşir. Biz nümayəndə heyətinin qalan üzvləri ilə maşınlara minib şəhərə tərəf yola düşdük. Sondan ikinci durmuş maşına mən, Vaqif Axundov və Ədalət Məmmədov minmişdik. Hava limanından yola çıxan kimi ora toplaşan adamlar bizim maşını saxladılar və bir neçə qoyunu maşının qabağına çəkib qurban kəsmək istədilər. Maşının içərisinə baxan adamlardan biri qəflətən qışqırdı ki, saxlayın, kəsməyin, Elçibəy bu arabada yoxdur. Sonra bizim maşını buraxıb növbəti maşını saxladılar. Biz bir qədər gedəndən sonra gördük ki, buraya Elçibəyi qarşılamaq üçün çox böyük bir izdiham toplanmışdır. Bizi Ankaranın mərkəzində yerləşən "Hilton" otelində yerləşdirdilər. Proqram çox sıx idi. Nəfəs almağa belə imkanımız yox idi. Ayın 30-u axşam Cumhurbaşkanı mərhum Turqut Özal qonaq gəlmiş dövlət başçılarının şərəfinə ziyafət verəcəkdi. Mən bir az xəstə olduğuma görə, bu tədbirə getməyib oteldə qaldım. Oktyabr ayının 28-dən 31-nə kimi bizim qaldığımız "Hilton" hotelində almanların "Bavariya" pivə bayramı keçirilirdi. Hotelin girişindən sağ tərəfdə böyük bir zal vardı və almanlar bayramı orada keçirirdilər. Onların qonaqları əsasən 25 yaşına qədər olan cavanlar olurdular. Ayın 30-da isə bayrama həddindən çox cavan toplanmışdı. Bizim nümayəndə heyəti Turqut Özalın verdiyi ziyafətdən təxminən saat 20-də dönməli idi. Bu barədə də mənə 20-25 dəqiqə öncə telsizlə (ratsiya ilə) xəbər verəcəkdilər. Mən Türkiyə tərəfindən Elçibəyin mühafizəsində iştirak edən Şenolla bərabər birinci mərtəbədə vestibüldə oturmuşdum. Gecə saat 11.30 idi. Pivə bayramından çıxan cavanlar vestübülə toplaşıb oteli tərk etmirdilər. Onların sayı təxminən 150-200 nəfər idi. Əksəriyyəti içmiş vəziyyətdə idi. Mən narahat olmağa başladım və Şenola dedim ki, bizim tədbirlərdə iştirak edən polisləri çağır, onlara təlimat verək ki, vestübülü boşaltsınlar, bir qədər sonra Elçibəyin otelə dönməsi gözlənilir. O, cavab verdi ki, bura demokratik bir dövlətdir. Bu adamlar da bu dövlətin vətəndaşlarıdırlar və heç kim onlara "buradan çıxın gedin" deyə bilməz. Qətiyyən narahat olma, bizim adamlar öz işlərini bilirlər və hər şey öz qaydasında olacaq. Bizim bu danışığımızdan təxminən 20 dəqiqə sonra Elçibəy və onu müşayiət edən şəxslər otelə gəldilər. O, otelə girən kimi vestübüldə toplanmış cavanlar arasında qaynaşma başladı. Onlar "Elçibəy, Elçibəy" deyə qışqırıb əl çalmağa başladılar. Bu mənzərəni görən Elçibəy həmin cavanlara tərəf gedərək, onların içərisinə girdi. Bu anda Elçibəyin ətrafını sarmış cavan oğlanlar və qızlar sevinc içərisində qışqırmağa başladılar. Hamı çaş-baş qalmışdı. Türkiyə Cumhuriyyətindən olan mühafizəçilər də özlərini itirmişdilər. Biz çox çətinliklə Prezidenti onların arasından çıxara bildik. Elçibəy yuxarı, öz iqamətgahına qalxan kimi, təxminən bir neçə dəqiqənin içində həmin cavanlar da dağılıb getdilər və biz başa düşdük ki, bunlar Elçibəyin gələcəyini bilib onu gözləyirmişlər. Noyabr ayının 2-də bizim heyətə Türkiyə Prezidenti T.Ozal da kiçik bir heyətlə qatıldı və biz "Boing" markalı uçaqla Ankara-Kayseri-İzmir marşrutu ilə hərəkətə başladıq. Protokola görə, biz Kayseri hava limanında yerə enməli, 18 km.-lik məsafəni qət edərək Kayseri Universitetinə getməli, orada Elçibəyə universitetin fəxri elmlər doktoru adı verilməsi ilə əlaqədar təşkil olunmuş tədbirdə iştirak etməli idik. Tədbir başa çatdıqdan sonra hava limanına dönərək, İzmir səhərinə uçmalı idik. Bütün bu tədbirin keçirilməsi üçün protokola görə 2 saat vaxt ayrılmışdı. Bəri başdan onu da qeyd edim ki, təkçə hava limanından Universitetin binasına qədər olan məsafəni qət etməyə 2 saatdan çox vaxt sərf etdik. 500 000-ə yaxın əhalisi olan Kayseri şəhərində həmin gün Elçibəyi qarşılamağa şəhərin əhalisinin sayından 2 dəfə çox adam çıxmışdı. Hava limanından Universitetin binasına qədər olan bu 18 km.-lik yolda adam əlindən tərpənməyə imkan yox idi. Demək olar ki, hər 50 metrdən bir Elçibəyin və rəhmətlik T.Özalın mindiyi maşın saxlanılır və qurban kəsilirdi. Mühafizə işçiləri maşını mühasirəyə alaraq piyada, bəzən də qaçaraq gedirdilər. Onlarla öküz, dana, yüzlərlə qoyun qurban kəsilirdi Əbülfəz Elçibəyin ayaqları altında. Kaysəri səhərinə yaxın bölgələrdən gəlmiş çox sayda adamlar əllərində yaşadıqları şəhərlərin adları olan və Elçibəyi salamlayan plakatlar tutmuşdular. Yozgat, Niğde, Adana, Nevşehir, Sivas, Malatya və Aksaray şəhərlərinin adları olan plakatlar daha çox idi. Kök, ağır adam olmasına baxmayaraq, rəhmətlik T.Özal da bu yolu maşının içində, ayaq üstə duraraq getməyə məcbur oldu. Özümü nə qədər saxlamağa çalışdımsa, mümkün olmadı. Universitetin giriş qapısının ağzında Elçibəylə bizim baxışlarımız toqquşdu. Hiss etdim ki, onun gözləri dolub, özünü zorla saxlayır. Mən isə gözlərimdəki sevinc yaşlarını saxlaya bilmirdim. Biz Universitetin akt zalına daxil olduq. Orada olan adamlardan soruşdum ki, Kayserinin əhalisindən çox bu qədər adam buraya haradan yığışıb? Dedilər ki, bir neçə gündür Elçibəyin bu gün buraya gələcəyi məlumdur. Ona görə əlraf şəhərlərdən və kəndlərdən onu qarşılamaq üçün buraya yığılıblar. Universitetin akt zalında ayaq üstə durmağa yer yox idi. Əvvəlcə Universitetin rektoru çıxış edərək, fəxri doktor diplomunu Elçibəyə təqdim etdi. Sonra isə Elçibəy və Turqut Özal çıxış etdilər. Bir məsələni qeyd edim ki, Elçibəyin Kayseri Universitetində etdiyi çıxış mənim indiyə qədər eşitdiyim ən güçlü çıxışlardan biri idi. Mərasim bitdikdən sonra hava limanına tərəf yola düşdük və gələndə bizi qarşılayan xalq, gədəndə də həmin şəkildə yola saldı. Yüklə 453,18 Kb. Dostları ilə paylaş:
|