152
isə 0,53 m olub. Kurqanın örtüyü daş qarışıq torpaqdan quraşdırıl-
mışdı. onun mərkəzində, 0,55 m dərinlikdə qəbir qazılmışdı. Qəbir
kamerasının döşəməsinə nazik lay daşlar döşənmişdi. Daşlar içə-
ridə qalanmış ocağın təsirindən kövrək hala düşmüşdü. Döşəmədə
aşkar edilmiş kül qatı burada ocaq qalandığından xəbər verir.
2 №-li Sitalçay kurqanının diametri 8,5 m, hündürlüyü isə
0,25-0,30 m-ə yaxın olub. Daş pilitələrdən inşa edilmiş qəbir ka-
merasının uzunluğu 1,85 m, eni 1,5 m, dərinliyi isə 0,8 m idi.
Kamerada 25-30 sm qalınlığında torpaq və kül qatına rast gəli-
nib. Heç bir avadanlıq aşkar edilməyib.
Diametri isə 9 m olan kromlexlə əhatələnmiş 5 №-li Sitalçay
kurqanının öz diametri 22 m, hündürlüyü 0,80 m olub. Örtüyü daş
qarışıq torpaqdan ibarət idi. Örtüyünün mərkəzi hissəsində qəbir
kamerası aşkar edilmişdir. Kameranın üstü iri sal daşlarla
örtülmüşdü. Bu daşlara 0,40 m dərinlikdə rast gəlinmişdir. Onlar
hələ qədim zamanlarda qəbir qarət edilərkən yerindən oynadılmışd.
Dərinliyi 0,70 m, uzunluğu 1,65 m, eni isə 0,80-85 m olan ka-
meranın şimal-şərq hissəsində insana məxsus olduğu düşünülən
sümük fraqmentləri tapılmışdır. Onlar həddən artıq cürümüşdülər.
6 №-li Sitalçay kurqanının dağılmış örtüyünün diametri 7,5
m, kromlexin diametri isə 3,7 m idi. Hündürlüyü məlun deyil.
Kurqanın qəbir kamerası nazik lay daşlarla döşənmişdi. Kamera-
da 40 cm diametrində kül qatı aşkar edilib. Uzunluğu 2,1 m, eni
isə 1,55m olan qəbirdə arxeoloji material tapılmayıb (Qoşqarlı
Q. O., Əsədov V. A., Babayev T. D., 2012, s. 139-145).
Kür-Araz mədəniyyətinin və ilk dövlətimizin qurulmasında
iştirak etmiş protooğuz-qıpçaq soy və boylarının adlarını e.ə. III
minilliyə aid qayaüstü təsvirlərdəki soy və boy damğalarından
öyrəndiyimiz kimi, eyni mədəniyyətin qurulmasında bilavasitə
iştirak etmiş digər prototürk soy və boylarının adını da eyni döv-
rə, eləcə də e.ə. II minilliyə aid mixi kitabələrdən öyrənə bilərik.
Bu boylardan adına mixi mənbələrdə ilk rast gəlinənlərdən bi-
ri də suvar // subar boyudur. F. Ağasıoğlu haqlı olaraq yazır ki, ən
qədim subarlar haqqındakı məlumatlara görə, onlar e. ə. lV-ll min-
illiklərdə İkiçayarası adlanan ərazilərdə, Fəratla Dəclə arasında
153
yaşayırmışlar «İkiçayarasına gələn samilər Akkad şəhəri ətrafında
güclənib subarları daha yuxarılara sıxışdırdılar. Akkadlı Sarqonun
(e. ə. XXlV əsr) yuxarı subar bölgələrinə hücum etməsi barədə
yazılar qalmışdır. Sarqonun yaratdığı sami Akkad dövləti Şumer
ölkəsini də ələ keçirmişdi… E. ə. ll minilliyin əvvəllərində subar
torpaqlarına assurların (aşşurların – B.T.) ekspansiyası gücləndi.
Bu vaxt İkiçayarasının yuxarı bölgələrinə sıxışdırılan subarlar qu-
zey-doğudan da yeni hurri axınları ilə qarşılaşdı. Beləliklə, aşa-
ğıdan sami asur tayfalarının, yuxarıdan qafqazdilli huri tayfalarının
arasında qalan subarlar üç qola ayrıldı: batı, orta və doğu qollar.
Batı subar boyları 38-ci parallel boyunca batıya çəkilib digər
xalqların içində əridi, həmin parallel boyunca doğuya çəkilənlər
Urmu hövzəsində yerləşdi, daha sonra xeyli hissəsi Sibir və
Türküstan tərəflərə miqrasiya etdi» (Ağasıoğlu, 2005, 155-156).
Alimlərin yazdığına görə «subar» (Subur, Subartu) adının
e.ə. təqribən 2200-cü illərdə Dəclə ilə Balıx çayları arasında qa-
lan bütün Messopatamiyada işlədilməsi, sonrakı dövrlərdə huri
dilim «Subar dili» kimi adlandırılması, e.ə. II minillikdə adları
«Subartu» olan erkən dövrlər hurilərinin gerçəkdə Quzey Mes-
sopatamiyada yaşadığının ortaya qoyulması, hurilərin subarlarla
eyniləşdirilməsinə səbəb olmuşdur. Ancaq nə ədəbi, nə də etnik
anlamda bu eyniləşdirmənin heç bir dəlili tapılmamışdır
(Veenhof K. R.,1982, s 147-160; Esma Öz, 2005, s. 40).
Subarların (suvarların) bugünkü birbaşa varislərinin çuvaş
türkləri olduğu məlumdur. Maraqlıdır ki, çuvaşların ulu babala-
rının Ön Asiya mənşəli olmaları, bir müddət hurilərin basqısı al-
tında yaşamaları onların mənəvi dünyasında dərin izlər burax-
mışdır. Maraqlıdır ki, bu gün çuvaşlar arasında yayğın olan şəxs
adlarının bir qismi qafqazdilli hurri adlarını təkrarlayan teomorf
adlardır. Məsələn:
Savuşka (çuv.) – Şavuşka (hurrilərin məhsuldarlıq və qələ-
bə ilahəsi);
Tilə (çuv.) – Tilla (Hurrilərin şimşək tanrısı Tessobanın da-
na şəklində təsvir edilən oğlu);
154
Urey (çuv.) – Urey (Misir-hurri qoruyucu ruhu. İlan kimi
təsvir edilir);
Şamakka (çuv.) – Şemike (Hurrilərdə günəş tanrısı) və s
(Мадуров, 2004, s. 4).
Tanınmış çuvaş etnoqrafı D. Madurov “Çuvaşların ənənəvi
dekorotiv sənəti və bayramları” adlı monoqrafiyasında (Мадуров,
2004, s. 4-5) bildirir ki, çuvaşların mədəniyyətində Ön Asiyanın
qədim əkinçi xalqların tanrılarının izləri görünməkdədir. Məsələn;
Tura // Tora (çuv.) – Tora (qədim Misir), Tara (hind).
Amatura (Messopatamiya) – Ama Tura (çuv.) – tanrıların anası.
Si Duru (Messopatamiyada tanrıların sahibəsi) – Si Turri
(çuv. tanrıların üzərində olan).
Turtur (Mes. Tanrı Dumuzinin anası) – Tur Tur (çuv. Tanrı-
lar tanrısı) (Дмитриев, 1997, с. 137).
Ereşkiqal (Messopatamiya. Ölüm dünyasının sahibi) – Esrel
(çuv. Ölüm tanrısı).
Tiamat (Messopatamiya. Yeraltı dünyanın şər ruhlarından
biri) – Xəyamat (çuv. Yeraltı dünyanın şər ruhlarından biri).
Apsu (Messopatamiya. Yeraltı şirinsulu okean) – Ap su
(çuv. Şirin su).
Soxmet (Misir, yandırıcı günəş və müharibə tanrıçası, tanrı
Ptaxın qızı) – Sexmet (çuv. Müharibə tanrıçası. Çuvaş mifologi-
yasında Messopatamiya ikonoqrafiyasına uyğun olaraq, aslan
bədənli, qız başlı varlıq kimi təsvir edilir) (Мадуров, 2004, s. 4).
Bu uyğunluq sistem təşkil etdiyindən onu qətiyyən təsadüf
saymaq mümkün deyil. Üstəlik də qədim mixi yazılar çuvaş
türklərinin əcdadları hesab edilən suvarların Ön Asiyada, daha
dəqiq desək, Messopatamiyada, yəni İkiçayarasında yaşamış ol-
duqlarından soraq verir.
Bu sırada adı mixi kitabələrdə turukku // turuk kimi çəkilən
boyun da adını xüsusi vurğulamalıyıq. Bəzi mütəxəssislər bu bo-
yun da hurilərlə bağlı olduğunu iddia etmişlər (Veenhof K. R.,
2001, s. 99).
Türklərin adının Şərqi Anadolu və Azərbaycan sakinləri ki-
mi hələ eradan əvvəlki Akkad və Aşşur mixi yazılarında "turuk-
Dostları ilə paylaş: |