Neoliberalistlərdən fərqli olaraq monetaristlər pulu təkcə
təsərrüfatın əhəmiyyətinin faktoru kimi deyil, onu daha vacib bir şey
kimi nəzərdən keçirirlər. Monetaristlərin fikrincə, pul bütün
təsərrüfatı öz ətrafında fırladan maqnit oxudur. Pul problemi başlıca
iqtisadi problem hesab olunur və bütün digər problemlər pul
tələbində, pul tədavülündə baş verən dəyişikliklərin nəticəsi kimi
qiymətləndirilir. Neoliberalistlər kimi monetaristlər də “sabit pul”
ideyasını irəli sürürlər. Lakin monetaristlər buna çatmağı başqa yolla
həyata keçirirlər. Monetaristlərin əsas məqsədi pul təklifini
sabitləşdirməkdən ibarətdir.
Monetaristlərin tsikl nəzəri>'yəsi neoliberalistlərdən fərqli
olaraq, başqa cürdür. Düzdür, neoliberalistlər kimi monetaristlər də
tsiklik inkişafı qanunauyğun nomıal hal kimi hesab edirlər. Ancaq
tsiklik inkişafın səbəbinin müəyyənləşdirilməsində onların baxışları
fərqlənir. Monetaristlər tsiklik inkişafı, iqtisadi tərəddüdləri pul
kütləsində baş verən tərəddüdlərlə əlaqələndirirlər. Neoliberalistlər
isə əsas səbəbi psixoloji motivlərdə; rəqabətdən kənarlaşmaya və
inhisarçıhğa meyl, sərvət yığımı və s. əlaqələndirirlər. Onların
fikrincə bu amillər son nəticədə bazar təsərrüfatının tənzimlənmə
mexanizmini pozur ki, bu da əsas iqtisadi problemlərlə müşaiyət
olunur. Neoliberalistlər dövlət tənziminin geniş dairə əhatə etdiyi bir
şəraitdə tsiklik inkişafın aradan qaldırılmasını qeyri-mümkün hesab
edir.
Neoliberalistlərin nəzəriyyəsində riyazi modellər üstünlük
təşkil edir. Fransa neoliberalisti J.L.Ryufın fikrincə bu metod
kapitalist iqtisadiyyatının kəmiyyət qanunauyğunluqlarını aşkar
etməyə imkan verir.
Azad qiymətlər modeli neoliberalizmin əsas modellərindən
sayılır.
Monetaristlər iqtisadi artımı pul kütləsinin artımına bağlayır.
Neoliberalistlər iqtisadi artımın qlobal tənzimlənməsini təklif
!
0
?
edirlər. Müasir neoliberalistlər üçün planiaşduma xüsusi əhəmiyyət
kəsb edir. Alman iqtisadçısı Leylerin fikrincə, sosial bazar
təsərrüfatı ondan çox uzaqdır. Belə bir təsərrüfat, yəni müasir bazar
iqtisadiyyatı xüsusi planlaşdırma tələb edir. Onlar qlobal
tənzimlənmənin əsas elementlərini aşağıdakılan hesab edirlər.
-
Məqsəd layihələri və yönəltmə göstəriciləri şəklində
dövlət planlaşdırması;
-
Orta tezlikli maliyyə planlaşdımıası;
-
Dövlət pul-kredit siyasəti.
Şübhəsiz ki, müasir neoliberalistlər həm monetarizmdən,
həm də öz sələflərindən uzaqlaşmışlar. Buna görə də, onları
“neoklassik sintez” adlandınrlar.
8.3.
Monetarizmin həyata keçməsi mexanizmi və inkişafı
Monetarizmin fəaliyyətinin ilk dövrü ümumi kəmiyyət
nəzəriyyəsinin yeni variantımn işlənməsindən ibarətdir. Mone- tarist
kəmiyyət nəzəriyy'əsi ənənəvi variantdan əhəmiyyətli dərəcədə
fərqlənirdi. Problemə ümumi yanaşma, metodologiya, alınmış
nəticələr xeyli fərqlənir. Yeni monetarist variantının banisi
M.Fridmenin nəzəriyyənin təkmil ləşdirilməsinə dair fikirləri onun
mikro əsasının möhkəmləndirilməsindən başlayır. O, əvvəlki
variantlarda olduğu kimi makroiqtisadi nəticələr əldə etməyə
tələsmir.
Pula tələb modeli qurularkən 2 tip təsərriifat agenti: ev
təsəiTüfatları və kapitalist fıtmalan tədqiq edilir. Ev təsəırüfatlan
üçün pul sərvət yığımının bir forması, kapitalist firmalan üçün isə
kapital aktividir. Hər iki halda pul hərəkətdə axın kimi deyil, ehtiyat
kimi yığılan və qarşılıqlı dəyişilə bilən aktivlərin potfeli kimi
nəzərdən keçirilir.
103
Monetarist pul dinamikasının şərhi 1958-ci ildə Fridmenin
nəşr etdiyi əsərində əks olunmuşdur. O, 1870-1954-cü illərdə
ABŞ-da pulun dövriyyə sürətinin uzunmüddətli və tsiklik
dinamikasını şərh edir. Qəribə və çətin izah olunan bir fenomen irəli
sürülür. Müəllifə görə, pul sürətinin və Ümumi Milli Məhsulun
dəyişməsi konyunktura tsiklinin hüdudları ilə üst-üstə düşür. Pul
aktivlər portfelinin ən ətalətli elementidir.
Monetarizmdə bazar təsərrüfatı, onun strukturu haqda
nəzəriyyələr xüsusi yer tutur. A.Xesenin sözləri ilə desək, mone-
tarizmin əsas fikri ondan ibarətdir ki, xüsusi təsərrüfat öz əsasında
möhkəmlənir və resursların Pareto ruhunda optimal bölgüsünə
uyğun olaraq məhsul həcmi ilə qiymətlər dəsti yaratmağa meyllidir.
Bazar qüvvələri daim tələb-təklif tarazlığına doğru çəkir.
Monetaristlərin əsas tədqiqat obyektlərindən biri tsikl və
böhranlar problemidir. Tsiklin monetar nəzəriyyəsi hələ əvvəllər
Rişer, Şvarts, Brunner
və s. iqtisadçılar tərəfindən
əsaslandırılmışdır. Lakin onlar
tsiklin inkişafını bank
kreditləşməsi ilə əlaqələndirirlər. Monetaristlər isə pul kütləsinin və
ümumi iqtisadi göstəricilərin dəyişməsi ilə, ümumi iqtisadi statistik
kon-elyasiya əlaqəsinə diqqət yetirirlər. Bu əlaqə pul və iqtisadi
aktivliyin əlaqəsi kimi qiymətləndirilir.
Monetaristlərin tsikl nəzəriy>'əsi onların 1963-cü ildə nəşr
etdirdikləri üç əsərdə öz əksini tapır. Birinci iş M.Fridmen və
D.
Meyzelman tərəfindən hazırlanır. Onlar avtonom xərclər və
pul kütləsinin dəyişməsinin iqtisadiyyata təsirini əks etdirən test
hazırlayırlar.
İkinci iş M.Fridmen və A.Şvartsm nəşr etdirdikləri “Pul və
işgüzar tsikl” kitabıdır. Əsər 1867-1960-cı illərdə ABŞ
iqtisadiyyatında pul ehtiyatlarının dəyişməsinin tsiklik xarakterinin
şərhi ilə başlanır. Əsərin əsas məqsədi monetarist tsikl nəzəriy-
104
Dostları ilə paylaş: |