176
dəmləmələrinə (qatırquyruğu, şüyüd, tozağacı yarpağı, mərsin yarpağı,
yonca və s.), yulaf dəmləməsinə üstünlük verilir. Sidiyin optimal
turşuluğunu saxlamaqdan ötəri sitrat qarışıqlardan (uralit-U, blemaren,
maqurlit, allopurinol, solimok və s.) istifadə edilir. Orqanizmdə sidik
turşusunun sintezini azalmaq üçün – allapurinol (0,2-0,3q/sut x 2-3 dəfə, 2-3
həftə; dəri, qaraciyər, qan tərəfdən ağırlaşmalar ola bilər), nikotinamid
(daha zəifdir, lakin əlavə təsirləri azdır, 0,005-0,025q/sut x 2-3 dəfə 1-2 ay;
təkrar kurslarla). Uralitin-urat əleyhinə çay. Qəbul müddəti 2-4 həftə.
Fosfat nefropatiyasının müalicəsi əsasən sidiyi turşulaşdırmağa
yönəldilib (mineral sular: narzan, arzni, zau-suar və s.; preparatlar: sistenal,
askorbin turşusu, metionin), Fosfalitin –fosfat əleyhinə çay. Qidadan
fosforla zəngin olan ərzaq məhsulları çıxarılır (pendir, qaraciyər, kürü,
toyuq, paxlalılar, şokolad və s.).
Sistinuriya və sistinozun müalicəsində dietoterapiyanın məqsədi –
uşaq orqanizminə sistinin sələfinin – metioninin və digər sulfidtərkibli
turşuların daxil olmasının qarşısını almaqdır. Buna görə rasiondan metionin
tərkibli ərzaq – kəsmik, balıq, yumurta, ət və s. çıxarılır. Belə ki, metionin
böyüməkdə olan orqanizm üçün zəruri olduğu üçün dieta uzun müddət
davam edə bilməz.(4 həftə) Sutkalıq maye 2 litrdən az olmamaqla əsasən
yatmazdan qabaq qəbul edilməlidir. Sistinin həll olmasını artırmaq və
kristallaşmasının qarşısını almaq üçün penisillamin təyin olunur. Müəyyən
toksinliyə malik olduğu üçün terapiyanın əvvəlində yüksək olmayan doza –
10mq/kq/sut x 4-5 qəbula, sonradan doza həftə ərzində qaldırılaraq
30mq/kq/sut, sistinozda isə 50mq/kq/sut çatdırılır. Paralel olaraq piridoksin
(vit B6), vit A və vit E təyin edilir.
Kompleks
terapiyada
medikamentoz
preparatlarla
yanaşı
fitoterapiyadan da geniş istifadə edilir. Bitki mənşəli kombinə preparat olan
Kanefron spazmolitik, sidikqovucu, zəif iltihaəleyhinə və bakterioçid təsir
göstərir. Preparat həmçinin antioksidant təsirə malikdir və sidiklə uratların
177
xaric olmasını sürətləndirir. Gündə 3 dəfə 10-25 damcı və ya 1 draje
olmaqla 6-8 həftə qəbul edilməlidir.
Sistenal – kompleks preparat, hər kvartalın 1 ayı boyunca gündə 2-3
dəfə yeməkdən 30 dəq. qabaq qənd parçası ilə 2-4 damcı qəbul edilməlidir.
Fitolizin – kompleks preparat olub, sidikqovucu, spazmolitik və
iltihabəleyhinə təsirə malikdir.
Ev şəraitində 2-3 otun tinkturası və dəmləməsindən istifadə edilə
bilər. Məsələn, oksaluriya zamanı – şüyüd, çiyələk, qatırquyruğu, ayrıq,
qarğıdalı saçağı və s.
178
Böyrəklərin vərəmi
Böyrəklərin
vərəmi
–
böyrək
toxumasına
vərəm
mikrobakteriyalarının daxil olması nəticəsində yaranır ki, bu zaman
mikobakteriyalar böyrəklərə hematogen yolla ağciyər, sümük, oynaqlardakı
birincili ocaqdan gəlir. Böyrək vərəmi bəzən səpələnmiş vərəmin
nəticəsində yarana bilər.
Patogenez. Böyrəyin birincili vərəm ocağı onun qabıq maddəsində
yerləşir və tədricən inkişaf edir. Sonradan proses kasacıq, ləyən, sidik
axarlarına sirayət edir. Vərəm prosesinin inkişafı zamanı böyrək
toxumasının nekrozu başlayır, kazeoz zədələnmə və kavernaların yaranması
müşahidə edilir. Kasacıq, ləyən, sidik axarı divarlarında çapıq toxuması
inkişaf edir, strikturalar yaranar ki, bunlar da sonradan birincili
hidronefroza səbəb olur.
Vərəm prosesinin böyrəkdə inkişaf etməsi üçün, mikobakteriyaların
böyrək toxumasına sirayət etməsindən əlavə, onlar üçün əlverişli şərait
yaranmalıdır, xüsusən orqanizmin və böyrək toxumasının immunopatoloji
vəziyyəti nəzərə alınmalıdır. Patoloji prosesin sidik yollarına yayılması
limfatik yolla baş verir.
Patoloqoanatomik şəkli müxtəlifliyi ilə seçilir: spesifik eksudativ və
proliferativ prosesdən, spesifik qabarcıqların yaranmasından tutmuş
kavernaların yaranmasına, böyrək məməcikləri və sidik yollarında xoraların
əmələ gəlməsinə qədər. Vərəm ocağının ətrafında isə interstisial toxumanın
qeyri-spesifik iltihabi prosesi inkişaf edir (şəkil 11).
Böyrəyin vərəm prosesi zamanı zədələnməsinin aşağıdakı təsnifatı qəbul
edilmişdir:
I mərhələ - infiltrativ vərəm;
II mərhələ - vərəm papilliti və ya böyük olmayan tək-tük kavernalar;
III mərhələ - böyrək seqmentlərinin birində polikavernoz vərəm;
IV mərhələ - böyrəyin polikavernoz vərəmi;
179
Şəkil 11. Vərəmlə zədələnmiş böyrək.
Simptomlar. Xəstəliyin başlanğıcında heç bir xarakterik əlamət olmur.
Şikayətlər əsasən ümumi zəiflik, tez yorulma, subfebril temperatur, qurşaq
nahiyəsində küt ağrılarla əlaqədardır.
Xroniki piuriya – böyrək vərəminin daha çox rast gəlinən əlamətidir, lakin
mikrohematuriya da xəstəliyin erkən simptomlarından biri ola bilər. Sidik demək
olar ki, həmişə turş reaksiyalı, çoxlu sayda leykosit olur, proteinuriya isə zəif qeyd
edilir. Sidiyin adi mühitdə əkilməsi zamanı o steril qalır, belə ki, mikobakteriyalar
digər floranı sıxışdırıb çıxarır, özləri isə adi mühitdə çoxalmırlar.
Piuriya özü, nadir hallarda xəstəni həkimə müraciət etməyə vadar edir,
xəstəni çox vaxt sidikdə qan kütləsi və ya böyrək sancısı tutması narahat edə bilər.
Patoloji prosesin sidik yollarına yayılması qurşaq nahiyəsində ağrıların
kəskinləşməsi və əzabverici dizuriya ilə müşayiət olunur. Bəzən, xəstəliyin
gecikmiş diaqnostikası zamanı prosesə uretra, prostat vəzi və xayalar əlavələri ilə
qoşula bilər.
Diaqnoz. Xəstəliyə diaqnoz uroloji müayinənin nəticəsinə görə qoyulur,
lakin yadda saxlamaq lazımdır ki, erkən aşkarlanma da mümkündür. Çünki, böyrək
vərəmi çox vaxt xroniki pielonefrit maskası altında gedir və aseptiki piuriya
sidikdə mikobakteriyaların olması zamanı ola bilər. Xroniki sistitin səbəblərindən
biri də vərəm hesab olunur. Təkcə piuriya deyil, həmçinin mikrohematuriya da
Kaverna
Dostları ilə paylaş: |