La disciplina del crimen raptus



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə39/103
tarix15.03.2018
ölçüsü5,01 Kb.
#32393
1   ...   35   36   37   38   39   40   41   42   ...   103

 
97
¹marthmšnwn ¹m‹n polutrÒpwς aÙtÕn parwrg…samen. kaˆ ºpe…lhse 
mn  kaˆ  œdeixen  ïn  ¥xioi  kat¦  t¦ς  ¹metšraς  ¡mart…aς  ™smšn, 
™filanqrwpeÚsato  d  kaˆ  ¢neb£leto  t¾n  Ñrg¾n  ¢namšnwn  t¾n 
¹metšran  met£noian,  æς  m¾  boulÒmenoς  tÕn  q£naton  ¹mîn  tîn 
¡martwlîn,  ¢ll¦  t¾n  ™pistrof¾n  kaˆ  t¾n  zw»n.  oÙ  d…kaion  oân 
p£ntwς  ¹m©ς  katafronÁsai  toà  ploÚtou  tÁς  crhstÒthtoς  kaˆ 
tÁς ¢nakwcÁς kaˆ tÁς makroqum…aς toà filanqrèpou qeoà, †na m¾ 
kat¦  t¾n  sklhr¦n  kaˆ  ¢metanÒhton  ¹mîn  kard…an  qhsaur…swmen 
˜auto‹ς  Ñrg¾n  ™n  ¹mšrv  ÑrgÁς,  ¢ll¦  p£ntaς  mn  tîn  ponhrîn 
™pithdeum£twn  kaˆ  pr£cxewn  ¢poscšsqai,  m£lista  d  toÝς  tÍ 
musar´  kaˆ  qeù  memishmšnV  dika…wς  ¢nos…v  pr£xei  sunsapšntasς 
lšgomen  d¾  t¾n  tîn  ¢rršnwn  fqor£n,  ¿n  ¢qšwς  tolmîs…  tineς 
¥rreneς ™n ¥rresi t¾n ¢schmosÚnhn katergazÒmenoi (
33
). 
 
Il  capo  1,  ricco  di  echi  dalle  Sacre  Scritture,  prosegue  sulla  stessa 
linea: vi è dapprima un richiamo alla vicenda descritta nella Bibbia della 
città di Sodoma, contro la quale la collera divina si era manifestata in tutta 
la sua potenza: per evitare la rovina anche di Costantinopoli, Giustiniano 
ordina  ai  luxuriantes  contra  naturam  di  confessare  il  loro  crimine  al 
Patriarca entro le festività pasquali e di astenersi in futuro da tali pratiche; 
a  coloro  che  trasgrediscano  saranno  comminate  “pene  più  severe” 
(pikrotšraς  timwr…aς)  ma  non  risulta  qui  espressamente  introdotta  la 
pena della mutilazione di cui parla Procopio e che si riscontra in Nov. 142 
come sanzione tipica per coloro “qui eunuchos faciunt”. 
 
                                                            
(
33
)  Authenticum:  Praefatio. Cum  semper  omnes  clementia  et  benignitate  dei  indigemus,  tum 
maxime  nunc,  ubi  propter  multitudinem  peccatorum  nostrorum  multis  eum  modis  iratum 
reddidimus.  Atque  minatus  est  quidem  et  ostendit,  quibus  suppliciis  secundum  peccata  nostra 
digni essemus : tamen clementer egit iramque reiecit paenitentiam nostram expectans, ut qui nolit 
mortem  nostram  peccatorum,  sed  conversionem  et  vitam.  Itaque  non  par  est  omnino  nos 
contemnere  copias  benignitatis  et  patientiae  et  indulgentiae  clementis  dei,  ne  per  durum  et  a 
paenitentia  alienum  cor  nostrum  ipsi  nobis  accumulemus  iram  in  die  irae,  sed  omnes  quidem 
improbis studiis et actionibus abstinere, maxime vero eos  qui in abominabili et merito exosa deo 
actione  impia  computruerunt :  loquimur  autem  de  stupro  masculorum,  quod  multi  nefarie 
committunt mares cum maribus turpitudinem perpetrantes. 


 
98
Nov. 141, 1 ”Ismen g¦r ™k tîn qe…wn grafîn didaskÒmenoi, po…an 
РqeÕς kÒlasin dika…an ™p»gage to‹ς ™n SodÒmoiς prèhn o„k»sasi 
di¦ t¾n perˆ t¾n m‹xin  taÚthn man…an, éςte mšcri toà nàn ™ke…nhn 
t¾n  gÁn  ¢sbšstῳ  purˆ  kataka…esqai,  toà  qeoà  di¦  toÚtou 
paidagwgoàntoς  ¹m©ς  éςte  t¾n  ¢nos…an  taÚthn  ¢postršfesqai 
pr©xin.  ‡smen  d  p£lin,  oἷ a  perˆ  tîn  toioÚtwn  Ð  qe‹oς  ¢pÒstoloς 
lšgei,  oἷ £  te  oƒ  tÁς  polite…aς  diagoreÚousi  nÒmoi.  éςte  p£ntaς 
Ñfe…lein tù toà qeoà proςšcontaς fÒbῳ ¢poscšsqai tÁς toiaÚthς 
¢seboàς  kaˆ  ¢nos…aς  pr£xewς,  ¿n  oÙd  ™n  ¢lÒgoiς  ¡martanomšnhn 
™stˆn  eØre‹n:  kaˆ  toÝς  mn  mhdn  ˜auto‹ς  suneidÒtaς  toioàton 
ful£ttein  ˜autoÝς  kaˆ  prÕς  tÕn  œpeita  crÒnon,  toÝς  d  ½dh 
sunsapšntaς toÚtῳ tù p£qei m¾ mÒnon paÚsasqai toà loipoà, ¢ll¦ 
kaˆ  metanoÁsai  dika…wς  kaˆ  tù  qeù  proςpese‹n,  kaˆ  proςagge‹lai 
tù  makariwt£tῳ  patri£rcV  t¾n  nÒson  kaˆ  trÒpon  qerape…aς 
labe‹n, kaˆ kat¦ tÕ gegrammšnon karpÕn ™negke‹n metano…aς, †na Ð 
fil£nqrwpoς  qeÕς  kat¦  tÕn  ploàton  tîn  „d…wn  o„ktirmîn  ¢xièsῃ 
filanqrwp…aς  kaˆ  ¹m©ς,  kaˆ  p£nteς  »swmen  ™pˆ  tÍ  tîn 
metanooÚntwn  swthr…v:  oἷ ς  kaˆ  nàn  toÝς  ¥rconta  ™pexelqe‹n 
™keleÚsamen tÕn qeÕn qerapeÚonteς tÕn dika…wς ¹m‹n ÑrgizÒmenon. 
kaˆ  nàn  mn  prÕς  tÕ  tîn  ¡g…wn  ¹merîn  sšbaς  „dÒnteς 
parakaloàmen  tÕn  fil£nqrwpon  qeÕn  oÛtw  metanoÁsai  toÝς  tù 
toioÚtῳ tÁς ¢seboàς taÚthς pr£xewς ™gkulisqšntaς borbÒrῳ, æς 
mhd  ›teron  ¹m‹n  ™pexeleÚsewς  doqÁnai  kairÒn.  proagoreÚomen  d 
p©sin ™fexÁς to‹ς toioàtÒ ti suneidÒsin ˜auto‹ς ¹martÁsqai, æς e„ 
m¾  kaˆ  paÚsontai  kaˆ  prosagge…lanteς  ˜autoÝς  tù  makariwt£tῳ 
patri£rcV tÁς o„ke…aς ™pimel»sontai swthr…aς Øpr tîn toioÚtwn 
¢sebîn  pr£xewn  tÕn  qeÕn  ™xileoÚmenoi  e‡sw  tÁς  ¡g…aς  ˜ortÁς, 
pikrotšraς  ˜auto‹ς  ™p£xousi  timwr…aς  æς  oÙdemi©ς  toà  loipoà 
suggnèmhς  ¥xioi.  oÙd  g¦r  ™ndoq»setai  oÙd  ¢melhq»setai  ¹  toà 
pr£gmatoς  z»thsiς  kaˆ  diÒrqwsiς  e„ς  toÝς  m¾  proςaggšllontaς 
˜autoÝς e‡sw tÁς ¡g…aς ˜ortÁς, À kaˆ ™mmšnontaς tÍ aÙtÍ ¢sebe‹ 
pr£xei,  †na  m¾  di¦  tÁς  perˆ  toàto  ·vqum…aς  kaq'¹mîn  tÕn  qeÕn 
parorg…swmen, pr©xin parorînteς oÛtwς ¢sebÁ kaˆ ¢phgoreumšnhn 
kaˆ  ƒkan¾n  oâsan  tÕn  ¢gaqÕn  parorg…sai  qeÕn  e„ς  t¾n  ¡p£ntwn 
¢pèleian.  Proponatur  Constantinopolitanis  civibus  nostris.  Dat.  id. 
Mart. CP.  dn. Iustiniani pp. Aug. anno XXXII post cons. Basilii 
vc. anno XVIII [a. 559] (
34
). 
                                                            
(
34
) Authenticum: Scimus enim ex sacris scripturis edocti,  quale deus iustum supplicium iis qui 


 
99
Nov.  141,  affine  a  Nov.  77  sia  per  l’obbiettivo,  la  repressione 
dell’omosessualità, sia per i frequenti richiami ai testi sacri e alla clemenza 
divina,  se  ne  distingue  dunque  in  quanto  alla  previsione  delle  pene: 
mentre  la  legge  del  535  comminava  la  pena  di  morte  a  coloro  che, 
nonostante 
l’ammonizione 
imperiale, 
perseverassero 
in 
tali 
comportamenti,  quella  del  559  dispone,  per  chi  non  si  ravvede,  pene 
particolarmente  aspre  e  crudeli  senza  alcuna  ulteriore  precisazione, 
lasciando all'autorità ecclesiastica il compito di provvedere alla punizione 
di  chi  ha  violato,  oltre  alla  legge  imperiale,  anche  un  precetto  morale:  si 
può  notare  come  l’imperatore  lasci  dunque  ampio  spazio  alla  pena 
ecclesiastica, finalizzata all’emenda del reo (
35
).  
                                                                                                                                                                  
Sodomis olim habitarunt, propter hunc in commixtione furorem intulerit, adeo ut in hunc usque 
diem  regio  illa  inextincto  igni  ardeat,  cum  deus  per  hoc  nos  erudiat,  ut  impiam  istam  actionem 
aversemur.  Rursum  scimus,  qualia  de  his  talibus  sanctus  apostolus  dicat,  et  qualia  rei  publicae 
leges praecipiant. Itaque omnes timori dei intenti abstinere debent impia et nefaria actione, quae ne 
a brutis quidem animalibus invenitur commissa ; et qui quidem nullius eiusmodi rei sibi conscii 
sunt,  in  futurum  quoque  tempus  sibi  caveant,  qui  autem  hoc  affectu  iam  computruerunt,  non 
solum in posterum ab eo desistant, sed etiam meritam paenitentiam agant et deo se submittant, et 
beatissimo patriarchae morbum denuntient et sanationis rationem accipiant, et secundum id quod 
scriptum est fructum ferant paenitentiae, ut clemens deus pro copia misericordiae suae nos quoque 
clementia  sua  dignetur,  et  omnes  ei  gratias  agamus  pro  eorum  qui  paenitentiam  agunt  salute : 
quos nunc quoque magistratus persequi iussimus deum conciliantes, qui merito nobis irascitur. Et 
nunc quidem ad sacrorum dierum religionem respicientes benignum deum rogamus, ut qui in tali 
impiae  huius  actionis  coeno  volutantur,  ita  ad  paenitendum  agantur,  ut  alia  rei  persequendae 
occasio  nobis  non  iam  praebeatur.  Denuntiamus  autem  omnibus  deinceps  qui  eiusmodi  alicuius 
peccati  sibi  conscii  sunt,  nisi  et  peccare  desierint  et  se  ipsi  beatissimo  patriarchae  deferentes 
propriae  saluti  prospexerint,  pro  impiis  eiusmodi  actionibus  deum  intra  sanctos  dies  festos 
placantes, acerbiores sibi poenas arcessituros esse, quippe qui nulla in posterum venia digni sint. 
Neque enim remittetur neque neglegetur rei inquisitio et emendatio adversus eos qui intra sanctos 
dies  festos  se  non  detulerint,  vel  etiam  in  eadem  impia  actione  perseveraverint :  ne  per 
neglegentiam  hac  in  re  commissam  deum  contra  nos  irritemus,  si  actionem  tam  impiam  et 
prohibitam praetermittamus quaeque idonea sit ad bonum deum in omnium perniciem irritandum. 
(
35
) Osserva R.
 
B
ONINI
,
 
L’ultima legislazione pubblicistica di Giustiniano (543-565), in Il mondo 
del diritto nell’epoca giustinianea: caratteri e problematiche, cit., pp. 167-168, che, mentre Nov. 
77  parla  di  pena  di  morte,  Nov.  141  non  specifica  la  natura  della  sanzione:  “È  difficile 
trarre  da  ciò  precise  conseguenze,  considerando  che  anche  il  linguaggio  delle  due 
Novelle,  e  soprattutto  dell’ultima,  non  vuole  essere  rigorosamente  tecnico:  ma  si  può 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   35   36   37   38   39   40   41   42   ...   103




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə