Muhammad Xoraz-miy, Abu Bakr Roziy, Abu Rayhon Beruniy, Ahmad al-
Farg‘oniy, Umar Xayyom, Mirzo Ulug‘bek jahonshumul kashfiyotlar qildilar. Abu
Nasr Forobiy, Abu Ali Ibn Sino, Ibn Rushd, Muhammad G‘azzoliylaming fal-safiy
asarlari tafakkur xazinasini boyitdi, olam, odam va
jamiyat yaxlit-likda tadqiq
etilib, yangi qonuniyatlar ochildi, aqliy bilim ufqlari ken-gaydi, fozil jamiyat va
komil inson nazariyasi chuqur ishlab chiqildi.
She’riyatda
Abu
Abdullo
Rudakiy, Abulqosim Firdavsiy, Jaloliddin Rumiy, Hofiz Sheroziy, Nizomiy
Ganjaviy, Abdurahmon Jomiy va Alisher Navoiy kabi daho ijodkorlar yetishib, oim as
asarlar yaratdilar. Ishq-mu-habbat, qahramonlik, ozodlik va ezgulikni kuyladilar.
Miniatura rassom-chiligida bir necha maktablar shakllandi, bunda Kamoliddin
Behzod rasmlari yangi ijodiy yo‘nalishga asos soldi. Uyg‘onish
davrining yana bir
belgisi xalq ruhini ifodalaydigan «Ming bir kecha», «Kalila va Dimna», «Qirq vazir»,
«To‘tinoma», «Sinbodnoma» kabi qiziqarli sarguzashtlar-ga to ia , shavq-u zavq
qo‘zg‘atadigan asarlaming ko‘paygani, ikkinchi tomondan «Xamsa»larda
bo‘lganiday, insoniy ideallami mujassam etgan hikmat va falsafaga boy
umumbashariy g‘oyalaming tasvirlanishidir. Eron va Markaziy Osiyo xalqlari bir
necha mingyillik sivilizatsiya tari-xiga ega. Zotan, qadimiyati, qadim davlatchiligi
boimagan xalqda uyg‘onish davri ham bo‘lmaydi. Sharq uyg‘onish davri keng
koiamli: ta’lim va tahlil, madrasa - maorif rivojlangan, ulkan kutubxonalarda yuz
minglab jild kitoblar yig‘ilgan, «xazi-nat ul-hikma», «dor ul-ulum»larda tolibi ilmlar,
•ustoz-shogirdlar suhbati bar-davom edi, olimlaming obro‘-e’tibori yuksak qadrlandi.
Sharq uyg‘onish davri yutuqlari G‘arbiy Yevropadagi uyg'onish davriga
bevosita ta’sir etgan. Chunki XII-XIV asrlarda musulmon
olami bi-lan Yevropa
davlatlari orasida aloqa kuchaygan edi. Yevropaliklar Sharq olimlarining asarlarini
lotin, ispan, yahudiy tillariga qilingan tarjimalar orqali yoxud bevosita arab tilida
o‘qib o'rganganlar. Ibn Sinoning «Tib qonunlari», «Ash-Shifo», Forobiyning
«Ilmlar tasnifi», AJimad Farg‘o-niyning «Samo harakatlari va yulduzlar ilmining
jami kitobi», Muham-mad Muso Xorazmiyning «Aljabr val muqobala» asarlari
taijima qilinib, keyinchalik nashr etilgan. Musiqada ham uyg‘onish davri jarayoniga
xos yuksalish dastlab Sharqda yuz berdi. Markaziy Osiyo xalqlarining qadimgi
an’analari arab, hind va fors musiqiy meros asarlari, cholg‘ulari bilan o‘zaro ta’sir
jarayonlari na-tijasida qaytadan jonlandi. Zero, Forobiy va uning izdoshi Ibn Sino
musiqani nazariy, falsafiy va estetik masalalarini atroflicha tadqiq etib, umum-sharqiy
ta’limotni yaratishgan. Xususan, Yaqin va 0 ‘rta Sharq xalqlari mu-siqa amaliyotiga
tayangan holda, kuy va usullar, qo‘llaniladigan so‘zlar, mu-ayyan shakl va janrlar
doirasida mushtaraklik mavjudligini isbotlashgan. Fo-robiyning «Kitob ul- musiqa at-
kabir» (musiqaga doir katta kitob) va Ibn Sinoning «Javome’ ilm ul-musiqa»
(musiqaga oid ilmlar to‘plami) kabi asarlarida yunon
olimlarining qarashlarini
boyitib, tovushlar baland-pastligi munosabatlari matematik uslubda ifodalangan.
XII-XIII asrlarda ijodiy va aqliy kuchlar rivojini namoyish etgan o‘n ikki
maqom tizimi yuzaga keldi. Amir Temur va temuriylar musiqaning barcha
jabhalarida yangi uyg‘onish davri yuzaga kelishini ta’minlab be-rishdi. Turli
mamlakatlardan Samarqand, Buxoro kabi markazlarga kel-tirilgan san’atkorlar —
bastakorlik, musiqa ijrochiligi va musiqashunoslik jadal rivojlanishiga hissa qo‘shishgan.
Mazkur sohalarda nainki muayyan kasb egalari, balki o‘zga badiiy ijod sohiblari,
84
xususan, Mirzo Ulug‘bek, Jomiy, Navoiy, Husayn Boyqaro, Zahiriddin Boburlar
ham nom chiqarishgan. Bu davrda mahalliy maqom ijodiyoti va ijrochiligi yuksaldi,
og'/aki an’anadagi musiqaning boshqa rivojlangan shakllari (doston, ashula, chol-g‘u,
к uy va boshqa) keng o‘rin egallab, o‘zlarinmg yuqori paHalariga ko'-tarildi. Ayni
shu jarayon keyinchalik Buxoro Shashmaqomi, Xorazm maqomlari va Farg‘ona-
Toshkent maqom voMlari, katta ashulalar shakl-lanishiga olib keldi.
Sharq Uyg‘onish davri o‘z mazmun-mohiyatiga ko‘ra quyidagi muhim omillar
va xususiyatlari bilan yaqqol ajralib turadi:
1) madaniyatda dunyoviy bilimlar, islom ahkomlari, aqidalaming ri-vojlanishi,
ularning jamiyat va odamlar manfaatlari nuqtayi nazaridan talqin etilishi;
2)
turli davlatlar, xalqlaming (arab, eron, yunon, hind, turkiy va b.) madaniy
meroslari, qadriyatlari, yutuqlari, ma’naviy boyliklaridan foyda-lanish zarurligi;
3) astronomiya, matematika, minerologiya, jug‘rofiya, kimyo va bosh-qa tabiiy
lanlarrivoji;
4) uslub (metodologiya) da ratsionalizm (oqilonalik), mantiqning us-tuvorligi;
5) insoniy do‘stlik, yuksak axloqiylik g ‘oyalarining targ‘ib etili-shi, komil
inson shaxsini shakllantirib voyaga yetkazish;
6) falsafa va tarix fanlarining o ‘sishi;
7) adabiyot, musiqa, badiiy madaniyat, notiqlikning keng rivoj to-pishi;
8) bilimdohlik, donishmandlikning qomusiy tarzda keng e’tirof to-pishi va
h.k.
Uyg‘onish davrining bu asosiy omillari va xususiyatlari
dunyoviy ilm-fanning
rivoj lanishi - bular, shubhasiz, bashariyat ma’naviyati yuksa-lishining muhim
o'Ichov mezonlari bo‘lib xizmat qildi.
”
Sharq madaniy U yjfonishining o‘ziga xos muhim jihatlaridan biri
slumdaki, bu yuksalish jarayoni bir vaqtning o‘zida ham xalifalik mar-kazida
hamda uning Mag‘rib-u Mashriq tomonlarida birdek namoyon bo‘ldi. Masalan: IX
iw boshlarida xalifalik poytaxti Bog‘dod bir vaqtning o‘zida ham islomiy
madaniyat va dunyoviy madaniyat, ilm-u ur-fonning yirik markazlaridan
birtga
uylangandi. Xalifa Xorun ar-Ra-shid
(766-809)
davrida Bog‘dodda
tashkil
etilgan «Bayt ul-Hikmat» («Donishmandlar uyi») - olimlami birlashtirgan
ilmty
muassasa xalifa Ma’mun
(819-833)
davrida yanada rivojlandi. Unda
ko‘p sonH
qomu-siy bilim sohiblari ilmu fanning turli-tuman sohalari
bo‘yicha yirik
tadqiqotlar olib borganlar. Bu allomalaming talay qismi
0 ‘rta
Oaiyo
namoyandalari bo‘lganliklari esa biz uchun alohida g‘urur
va e'tibofgN
ar/irlidir. Bu davr dunyoviy ilm-fanining yana bir muhim yutug‘i
Dostları ilə paylaş: