M İ L L İ K İ T A B X A N A
____________________________________
107
Heydər Əliyev hələ istefaya getməzdən bir neçə ay əvvəldən erməni
millətçiləri, erməni mafiyası tərəfindən ona qarşı yönəldilən təhlükələrlə,
hədə-qorxularla qarşılaşır və mərdliklə onları dəf edirdi. O yazırdı ki, mən
1987-ci ilin may ayında xəstələndim, sağalandan sonra 1-2 ay işlədim.
dövrdə Ermənistandan bir məktub aldım. Müəllifi Qarabağ Cəmiyyətinin
rəhbərlərindən olan İqor Muradyan idi. Məktubda mən təhqir olunur,
hədələnirdim. O, bildirirdi ki, mənimlə mübarizə aparacaqlar, çünki
Qarabağın Ermənistana verilməsinə mane oluram.
Zori Balayan Ermənistanda rus dilində çıxan adlı məqaləsində Heydər
Əliyev haqqında çox hədyanlar yazır, Qarabağın Ermənistana
verilməməsində onu günahlandırırdı. Məqalədə göstərilirdi ki,
S.Kaputikyanla o, Heydər Əliyev haqqında Moskvaya cürbəcür məktublar
göndərib, İ.Muradyan isə Heydər Əliyevin məhkəməyə cəlb olunmağını
tələb etmişdir. Heydər Əliyev qeyd edirdi: «Sonralar bildim ki, Moskvada
işləyərkən erməni millətçiləri Balayan, Kaputikyan, Muradyan mənim
haqqımda cürbəcür məktublar göndərmişlər»
1
.
Pensiyaya çıxdıqdan sonra Heydər Əliyev Moskvada ciddi nəzarət
altında, təqiblər şəraitində fəaliyyət göstərirdi. 30 il sıralarında fəaliyyət
göstərdiyi Dövlət Təhlükəsizliyi Komitəsi də onu sovet quruluşu əleyhinə
olan bir şəxs kimi təqib etməyə başlamışdı. Təxribat yolu ilə onu aradan
götürməyə və bununla da mübarizəni dayandırmağa məcbur etmək
istəyirdilər.
Lakin Heydər Əliyevi heç nə susdura bilmədi. O, 1988-ci ildə
«Литературная гaзeтa»da onun haqqında dərc edilmiş böhtançı yazıya
cavab göndərdi. İmkan düşdükcə rəsmi yerlərdə, xüsusilə 1989-cu ilin aprel
ayında Sov. İKP MK plenumunda dərin məzmunlu çıxışında mətbuat
səhifələrindəki qərəzli yazılara tutarlı cavab verdi...
Heydər Əliyev həmin plenumdakı çıxışında demişdi: «Bakıda və
Moskvada çalışarkən mən doğru-düzgün və vicdanla işləmişəm, vaxtıma
qənaət etmədən işləmişəm, özümü bütünlüklə işə həsr etmişəm, heç kimi
təqib etməmişəm, heç bir tayfam, dəstəm olmamışdır, sui-istifadələrə,
1
Heydər Əliyev. «Olub-keçənləri düşünərkən» adlı müsahibədən. Bax: Qətiyyətin təntənəsi, səh. 48
M İ L L İ K İ T A B X A N A
____________________________________
108
mənfi hallara qarşı fəal mübarizə aparmışam və nəticədə özümə çoxlu
düşmən qazanmışam, geniş ürək infarktı keçirmişəm».
1
Heydər Əliyev cismən Moskvada yaşasa da, qəlbən Azərbaycanda idi.
«Səkkiz il ərzində mən Azərbaycanda olmamışam, amma ürəyim
Azərbaycanla, Azərbaycan xalqı ilə olub».
2
Qarabağ məsələsi ortaya atılan
vaxt Moskvada bu məsələ onu ciddi narahat edirdi. Sov.İKP MK-nın baş
katibi M.S.Qorbaçovla, onunla mümkün olmadıqda Liqaçovla, Çebrikovla,
Kryuçkovla görüşüb Qarabağ məsələsinin həll edilməsi barəsində danışmaq
istəmişdi. «Əlimdə sənədlər, sübutlar var, Qarabağ Azərbaycanın öz
deyirdim. Onların mənə cavabı isə bu idi: «Biz Qarabağda erməni -
azərbaycanlı münaqişəsi ilə bağlı problemi özümuz həll edəcəyik».
3
Əslində ennəni təcavüzünün qarşısını almaq üçün İttifaq dövləti və
şəxsən M.S.Qorbaçov heç bir tədbir görmək istəmir, müxtəlif yollarla
yalançı çıxışlarla ermənilərin təcavüzünün güclənməsinə şərait yaradırdı, öz
fəaliyyəti ilə Dağlıq Qarabağı Ermənistanının tabeliyinə keçirirdi.
Azərbaycana zaman rəhbərlik edən şəxslər, hakimiyyət orqanları da
Moskva hökuməti qarşısında acizlik göstərirdi. Azərbaycan rəhbərliyinin
fəaliyyətsizliyi, təslimçilik mövqeyi Qarabağda Ermənistanın mövqeyini
möhkəmləndirirdi. Ermənilər Qarabağ
məsələsində addım-addım
irəliləyirdi. Azərbaycanda hakimiyyət davası, xəyanətkarlıq, satqınlıq və
səriştəsiz rəhbərlik nəticəsində nəinki Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti, ora
daxil olmayan, keçmiş vilayətin ətrafında yerləşən ərazilər, rayonlar da işğal
edilirdi.
Heydər Əliyevin 1987-ci il oktyabrın 21-də Sov.İKP MK-nm siyasi
bürosundan istefa verməsindən 15 gün sonra əvvəlcədən hazırlanmış
qondarma «Dağlıq Qarabağ məsələsi» irəli sürülmüşdüsə də, bundan üç
ildən çox müddət keçməsinə baxmayaraq, «Dağlıq Qarabağ məsələsi» nə
Azərbaycan SSR Ali Sovetinin sessiyasında, nə də başqa hakimiyyət
orqanlarında bir ümummilli məsələ kimi ciddi və hərtərəfli müzakirə
edilməmiş, təsirli tədbirlər görülməmişdi.
1
«Правда» qəzeti, 27 aprel 1989-cu il
2
Qətiyyətin təntənəsi, səh.104
3
Yenə orada, səh.10
M İ L L İ K İ T A B X A N A
____________________________________
109
1987-ci ilin son aylarında «Qarabağ məsələsi» qalxdı, onda da qarşısı
alına bilərdi, lakin alınmadı. 1988-ci ilin fevral ayında yenə böhran yarandı,
onda da qarşısını almaq mümkün idi. Ancaq alınmadı. Ona görə də erməni
millətçiləri Dağlıq Qarabağı ələ keçirmək üçün güclü siyasi kompaniyaya
başladılar. Azərbaycan rəhbərliyi kompaniyanın qarşısını ala bilmədi.
M.S.Qorbaçov və onun komandası da erməniləri dəstəklədi. Mərkəz addım-
addım Dağlıq Qarabağı Azərbaycandan ayırmağa başladı. 1988-ci ilin mart
ayında Sov.İKP MK, SSRİ Nazirlər Soveti Dağlıq Qarabağın sosial-iqtisadi
inkişafı üçün qərar qəbul etdilər. Həmin qərarda Ermənistan
Respublikasının rəhbərliyinə Dağlıq Qarabağın işlərinə qarışmaq üçün
ixtiyar verilirdi. Heydər Əliyev tamamilə düzgün olaraq qərarı «Azərbaycan
Respublikasının, Azərbaycan xalqının, necə deyərlər, kürəyinə süngü
sancmaq» kimi qiymətləndirirdi.
1
Sonrakı proseslərlə bağlı aşağıdakıları qeyd etmək olar. 1988-ci ilin iyul
ayında SSRİ Ali Sovetinin Rəyasət heyətinin sessiyasında Dağlıq Qarabağ
məsələsi müzakirə olundu. Azərbaycandan olan deputatlarla yanaşı, qanuna
zidd olaraq Ermənistandan olan deputatlar eyni hüquqda orada iştirak
edirdilər. Heydər Əliyev Ermənistan deputatlarının sessiyada iştirakının
təmin edilməsini tamamilə qeyri-qanuni hesab edir və göstərirdi ki, «Axı
Ermənistan Respublikasından olan deputatlar nə hüquqla orada iştirak
etməli idilər?» Bu da M.S.Qorbaçov və onun ətrafının Ermənistan üçün
yaratdığı yeni imkan oldu.
1989-cu il yanvarın 12-də SSRİ Ali Sovetinin Rəyasət heyəti
«Azərbaycan SSR-in Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətində xüsusi idarə
formasının tətbiq edilməsi haqqında» fərman vermişdi. İttifaq rəhbərliyinin
bu addımı Azərbaycan xalqına qarşı ən böyük xəyanət kimi qeyd
edilməlidir. Dağlıq Qarabağda A.Volskinin xüsusi idarə üsulu yaradıldı.
Ermənipərəst Arkadi Volskinin başçıhq etdiyi Xüsusi İdarə Komitəsi
birbaşa Moskvaya tabe idi. Dağlıq Qarabağda Azərbaycanın bütün dövlət və
ictimai orqanların səlahiyyəti dayandırıldı. XİK-nin fəaliyyəti nəticəsində
DQMV Azərbaycandan, demək olar ki, ayrı salındı, eyni zamanda
azərbaycanlı-
1
Qətiyyətin təntənəsi, səh. 106
Dostları ilə paylaş: |