M İ L L İ K İ T A B X A N A
____________________________________
110
ların buradan qovulmasına, ermənilərin silahlandırılmasına və silahlı quldur
dəstələrinin yaradılmasına geniş imkan verildi. Dağlıq Qarabağa qonşu olan
keçmiş Şaumyan və Xanlar rayonlarının ərazilərində də ermənilərin silahlı
dəstələri yaradılmışdı. XİK və Sovet Ordusunun köməyi ilə iyul ayında
Xankəndində yaşayan bütün azərbaycanlılar oradan qovulub çıxarıldı.
Heydər Əliyev Azərbaycanın zamankı siyasi rəhbərliyinin fəaliyyətindən
təəssüflənir və qeyd edirdi ki, dövrdə Azərbaycanın siyasi rəhbərliyi bu
idarənin yaranmasını böyük qələbə kimi qiymətləndirir və bu idarəyə çox
böyük ümidlər bəsləyirdi.
1
Yalnız xalq hərəkatının təsiri altında SSRİ Ali
Soveti tərəfindən 1989-cu il noyabrın 28-də A.Volskinin antiazərbaycan
üsul-idarəsi ləğv olundu.
Azərbaycanda isə xalq hərəkatına ilk vaxtlar səriştəsiz rəhbərlik,
separatçılıq, xəyanətkarlıq və i.a. mənfi hallar respublikanı ağır siyasi
vəziyyətə salmışdı.
Mərkəzi hakimiyyətdə oturan M.S.Qorbaçov və onun ermənipərəst ətrafı
bir tərəfdən Dağhq Qarabağın Azərbaycandan qoparılaraq, Ermənistana
verilməsinə şərait yaradır, digər tərəfdən isə, Azərbaycanda genişlənən
milli-azadlıq hərəkatını boğmaq üçün müxtəlif vasitələrə əl atırdılar.
Beləliklə, Azərbaycanda milli-azadlıq mübarizəsi bir tərəfdən müstəqillik
əldə etmək tələbləri ilə genişlənirdisə, digər tərəfdən, Ermənistan tərəfindən
Azərbaycan torpaqlarını işğaldan qorumağa, erməni təcavüzünün qarşısını
almağa yönəldilirdi. Erməni təcavüzü get-gedə daha da fəallaşırdı. Bütün
bunlar «Böyük Ermənistan» ideyasını həyata keçirmək üçün Azərbaycana
qarşı, azərbaycanlılara qarşı geniş miqyaslı hərbi təcavüzə, kütləvi
qırğınlara çevrilmişdi. 1988-ci ilin fevral ayınm 19-da Yerevan şəhərində
keçirilən mitinqdə «Ermənistanı türklərdən (Azərbaycan türklərindən - İ.H.)
təmizləməli», «Ermənistanda ancaq ermənilər yaşamalıdır» və s. şüarlar
səsləndi və tələblər irəli sürüldü. Dağlıq Qarabağda erməni millətçilərinin
zorakılıqları və siyasi aksiyaları genişlənməyə başladı. Xankəndində
mitinqlər, nümayişlər keçirilir, Dağlıq Qarabağı
1
Qətiyyətin təntənəsi, səh. 106
M İ L L İ K İ T A B X A N A
____________________________________
111
Azərbaycandan ayırmaq və Ermənistana birləşdirmək tələbləri irəli
sürülürdü. Yerevanda əvvəl gizli, sonradan (1987-ci ilin oktyabrından) açıq
fəaliyyətə başlayan «Qarabağ Komitəsi» Azərbaycanda, xüsusilə Dağlıq
Qarabağdakı yerli təşkilatları vasitəsilə güclü separatçılıq təbliğatı aparır,
«Krımq» («Duma») adı altında açıq fəaliyyət göstərirdi. Ermənilər
içərisində «Miatsum» («Birləşmə») ideyası yayılırdı.
Azərbaycanda ermənilər tərəfindən azərbaycanlılara qarşı törədilən
təxribatlar, terror aktları, qəsdlər ictimai-siyasi vəziyyəti getdikcə
gərginləşdirirdi. Hələ 1986-cı ildə ermənilərin xüsusi silahlı dəstələri
Ermənistanın Qafan və Mehri rayonlarında yaşayan azərbaycanlıları zorla
qovub çıxartmışdılar. İlk qaçqınlar Azərbaycana pənah gətirmiş, Sumqayıt
şəhərində və onun ətrafında məskunlaşmışdılar. Qorbaçov başda olmaqla
mərkəzdə oturan ermənipərəst rəhbərlər və ermənilər isə münaqişənin
qarşısını almaq əvəzinə, hadisələri daha da qızışdırırdılar. Moskvadan
göndərilən nümayəndələr isə sözdə erməniləri və azərbaycanlıları
sakitləşdirməyə, dostluq şəraitində yaşamağa çağırır, əslində heç bir əməli
tədbir görmür, erməni separatçılarının xeyrinə fəaliyyət göstərirdilər. İki
xalqı qarşı-qarşıya qoymaqla artıq başlanmış milli-azadlıq hərəkatını
yatırmağa çalışırdılar. 1988-ci ilin fevralında Azərbaycanda siyasi vəziyyət
xarici və daxili qüvvələrin təsiri ilə olduqca gərginləşmişdi. Milli
münasibətlər, erməni və azərbaycanlılar arasında qan tökülməsi ilə
nəticələnmişdi. Fevralın 24-də Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin Əsgəran
rayonunda 2 nəfər gənc azərbaycanlı ermənilər tərəfindən öldürülmüş, 19
nəfər yaralanmışdı.
Fevralın 27-28-də Sumqayıtda ermənilər tərəfindən planlı şəkildə
irəlicədən düşünülmüş qırğın törədildi. Bunun da təşkilatçısı ermənilər idi.
Məqsəd Azərbaycanı dünyada təcavüzkar ölkə kimi qələmə vermək və bu
yolla özlərinin antiazərbaycan siyasətinə haqq qazandırmaq idi. Sumqayıtda
hələ fevralın 20-dən Ermənistanda azərbaycanlılara qarşı edilən vəhşiliklərlə
əlaqədar mitinqlər başlamışdı. Təhrikçi qüvvələr bundan istifadə etməyə
başladı. Sonradan məlum oldu ki, hadisə törədilənə qədər bütün varlı
ermənilər əmanət kassalarından öz pullarını götürüb getmişdilər. Fevralın
27-də Sumqayıtda böyük mitinq oldu. Səhəri günü əvvəlcə-
M İ L L İ K İ T A B X A N A
____________________________________
112
dən hazırlanmış ssenari üzrə erməni talanları başlandı. Sumqayıt
hadisələrinin təşkili və gedişi də ermənilərlə bağlı idi. Ermənilər bu hadisəni
törətməklə Qarabağ hadisələri barəsində ermənilərin xeyrinə dünyada hay-
küy qaldırmaq və azərbaycanlıları günahkar kimi tanıtmağa çalışırdılar.
Özünü azərbaycanlı kimi qələmə verən E.Qriqoryan adlı erməni qırğınının
əsas təşkilatçısı idi. O özü beş erməni öldürmüşdü. Cəmi 32 nəfər
öldürülmüşdü ki, bunlardan 26 nəfəri erməni, 6 nəfəri azərbaycanlı idi.
Sumqayıt hadisələrinin ermənilər tərəfindən irəlicədən təşkil edildiyi bir
də onunla sübut edilir ki, hadisə baş verən yerlərdə hadisəni bütün dünyaya
çatdırmaq üçün əvvəlcədən çoxlu telefoto operatorlar, jurnalistlər
yerləşdirilmişdi. Nəzərdə tutulan plan həyata keçirildi. Düşünülmüş, dü
zəldilmiş Sumqayıt hadisələri saxtakarlıqla, uydurmalarla dünyaya yayıldı.
Milli azadlıq hərəkatmm mərkəzi olan Bakıda da 1990-cı ilin yanvarında
Sumqayıt ssenarisinə uyğun təxribatlar hazırlanmışdı. Bakıda yerli milis
tərk-silah edilmişdi, mərkəzdən daxili qoşun hissələri şəhərə gətirilmişdi.
Bakıda əhalinin müqavimətini qırmaq üçün planlı şəkildə hazırlıq
görülmüşdü. 1990-cı il yanvarm 13-də Bakıda bir ennəninin iki
azərbaycanlını öldürməsi fitnəkarlıqlar üçün əsas səbəb oldu.
Ayrı-ayrı dəstələrin əməllərinin qarşısmı almaq üçün ali hakimiyyət və
hüquq-mühafizə orqanları tərəfindən tədbir görülmədi. Çünki hakimiyyət
orqanları iflic vəziyyətində idi. Halbuki Bakıda SSRİ Daxili İşlər
Nazirliyinin 12 min nəfərlik silahlı qüvvəsi var idi. Hadisələrin qarşısını
almaq üçün yerli hüquq-mühafizə orqanlarmdan istifadə etmək olardı.
Azərbaycan KP MK-nın birinci katibi vəzifəsində çalışan Ə.Vəzirov bu
aksiyaların nəinki qarşısını almaqda acizlik göstərdi, çünki onu heç kəs
eşitmirdi. Əslində o, bunları bəhanə edərək sovet qoşunlarının Azərbaycana
müdaxiləsinə şərait yaratmaq, xalq hərəkatını yatırtmağa və ona rəhbərlik
edənlərə, xüsusilə Xalq Cəbhəsi üzvlərinə divan tutmağa çalışırdı. Yanvarın
14-də Azərbaycan KP MK-nın bürosunda vəziyyət müzakirə edildi və
Vəzirovun təkidi ilə çağırılan Azərbaycan SSR Ali Soveti sessiyasında
DQMV-də və zəruri olarsa, ona bitişik rayonlarda və sərhəd boyunda
fövqəladə vəziyyət elan edilməsi, eləcə də lazım gələrsə, Mərkəz-
Dostları ilə paylaş: |