Neoarktika kenja oblasti
Bu kenja oblast Shimoliy Amerika tropik hududining shimolida
joylashgan qismini egallaydi. Tinch okeanidagi Aleut va Vankuver
orollari, Atlantika okeanidagi Grenlandiya, Nyufaundlend va Bermud
orollari ham mazkur kenja oblastga tegishli. Uning janubiy chegarasi
Neotropik oblastining shimoliy chegarasi orqali o’tadi. Meridian bo’ylab
cho’zilganligi munosabati bilan bu kenja oblast tropik iqlimdan tashqari
barcha tipdagi iqlimiy xususiyatlarni o’z boshidan kechiradi. Tinch okeani
qirg’oqlaridagi iqlimiy xususiyatlar Atlantika okeaniga qaraganda ancha
yumshoq.
120
O’simliklar qoplamining turli darajada rivojlanganligiga ko’ra
tundra, tayga, keng bargli o’rmonlar va preriyalar farq qilinadi. Suptropik
nina-keng bargli o’rmonlar Tinch okeani qirg’oqlari bo’ylab cho’zilgan.
Subtropik cho’llar Meksika tog’ oldi va uning shimolida joylashgan
rayonlarni egallaydi. Bu hudud-kaktuslar makoni hisoblanadi. O’simliklar
qoplami inson faoliyati tufayli kuchli o’zgargan. Ayniqsa sharqda keng
bargli o’rmonlar va preriyalar kuchli o’zgarishga uchragan. Inson
ta’siridan holi bo’lgan tabiat komplekslari ko’pchilik hollarda AQSh va
Kanadaning milliy bog’larida saqlanib qolgan.
Bu kenja oblastning janubiy rayonlarida fauna nisbatan xilma-xil va
boy. Shimoliy yo’nalishda fauna asta-sekin kambag’allashib boradi.
Neoarktika kenja oblastining Neotropik oblast bilan chegara hududida
faunalar orasida o’zaro almashinuv yuz berib tura di. Neoarktikada sut
emizuvchilarning uchta endemik oilalari uchraydi. Bularga kemiruvchilar
turkumidan aplodontlar oilasiga mansub yagona tur kiradi. U
olmaxonlarga yaqin bo’lib, g’arbiy rayonlardagi nam joylarda uchraydi.
Goferolar ham kemiruvchilar turkumiga oid oila bo’lib subendemik
turlardan tashkil topadi. Ularning 40 ga yaqin turi mavjud bo’lib, shundan
1-tur Neotropik oblastga kirib boradi. Uchinchi oila bu burama shoxlilar
oilasidir. Bu oilaning bir turi (Antilocapra) uchraydi. U Shimoliy
Amerikaning g’arbidagi preriyalar uchun endemikdir. Uning shoxi
qovushshoxlilarning (jayron) shoxiga o’xshab suyak asosning ustida
kiygizib qo’yilgan g’ilofga o’xshaydi, ammo qovushshoxlilardan farq
qilib har yili urchishdan keyin shoxining g’ilofi tushib ketadi va qaytadan
yangisi o’sib chiqadi. Avlod darajasidagi endemiklar ancha ko’p.
Jumladan, sakrovchi kemiruvchilar AQSh ning janubi-g’arbida qator
endemiklar avlodlardan tashkil topgan. Olmaxonlar-endemik hisoblangan
o’tloq itlari, antilopasimon yumronqoziq va burunduksimon olmaxonlar
121
kabi avlodlarni tashkil etadi. Yirtqichlardan malla bo’ri endemikdir.
Kulrang tulki, Amerika bo’rsig’i va skunslar yoki badbo’ylar ham
endemiklar sanaladi. Neotropik oblastidan Neoarktika kenja oblastiga
xaltalilardan-amerika opossumi, qo’lqanotlilardan bargsimon burunlilar va
vampirlar, amerika jayralari, yenotlar va pekarlar o’tib turadi.
Neoarktika va Palearktika uchun umumiy hisoblangan hayvonlarga
quyidagilar kiradi: krotlar, kojanlar (ko’rshapalaklar), dumsiz sichqonlar,
tovushqonsimonlar, olmaxonlar, olaxo’rjinlar, dala sichqonlar oilalari va
qunduz, bo’ri, oq ayiq, qo’ng’ir ayiq, los, gornostay, asl bug’u va boshqa
turlar.
Neoarktikada
tipratikanlar,
kalamushlar
va
asl
sichqonlar
uchramaydi, ammo olaxo’rjinlar turli-tuman va juda ko’p sonda uchraydi.
Neoarktika ornitofaunasi Palearktika va Neotropikaga o’xshash
ayrim xususiyatlarni o’ziga saqlab qolgan. Ayniqsa Palearktikaga
o’xshash bo’lgan ornitofauna tarkibida suv va suvoldi qushlarining foizi
yuqori ko’rsatgichni tashkil etadi. Ularga gagaralar, qo’ng’irlar, o’rdaklar
(yovvoyi o’rdak, suqsun, gaga va boshq.) ni kiritish mumkin. G’ozlardan
amerika oqqushi, kanada kazarkasi, chiroyli sanaladigan qirol o’rdagi
endemiklar hisoblanadi. Lochinnamolardan Palearktikaga ham xos
bo’lgan burgut, qirg’iy, shumkar uchraydi. Endemiklardan oqbosh burgut,
shilliqxo’r kalxat, six dumli kalxat va tasqara-indeyka uchraydi.
Neoarktika subendemiklari indeykasimonlardan tashkil topgan. Bu joyda
amerika kakkusi ham yashaydi. Ular uchun uya parazitizmi xos emas,
tuxumlarini o’zlari bosishadi. Bu xususiyati bilan yevropa kakkularidan
ajralib turadi. Neoarktikaning janubida amerika tasqaralari keng
tarqalishga ega. Kolibrilar, tirannalar, tanagrlar va boshqa turlar ham kenja
oblastning janubida keng tarqalgan. Uning shimolida Palearktika kenja
122
oblastiga xos turlar (sviristel, bigiztumshuq, pishchuxa, chichetka va
boshq.) uchraydi.
Sudralib yuruvchilar faunasi haqiqiy kaltaksaqlar va qora ilonlarning
yo’qligi bilan ajralib turadi. Agamalar o’rnida iguanalar tarqalgan.
Zahartishlilar oilasi endemik sanaladi. Ularning tarkibiga hammasi bo’lib
2-tur Shimoliy Amerika (Meksika) kaltakesaklari kiradi. Ular planetadagi
yagona zahar bezlariga ega bo’lgan turlardir. Uning zahari inson uchun
xavfli. Ilonlarning ko’pchiligi tipik Amerikaga xos oila va avlodlarga
tegishli vakillardan tashkil topgan. Nisbatan xarakterli turlarga
qalqontumshuq va shaqildoq ilonlarni kiritish mumkin. Ularning zahari
inson va hayvonlar uchun xavfli. Aspidsimonlar kam, kobralar umuman
uchramaydi. Bo’g’ma ilonlar (kaliforniya bo’g’ma iloni, rezina iloni)
tropik bo’g’ma ilonlarga qaraganda maydaligi bilan ajralib turadi.
Toshbaqalarning ko’pchiligi janubdan kirib kelgan kaymansimon va
balchiq toshbaqalaridan tashkil topgan. Quruqlik toshbaqalaridan goffer
toshbaqasi uchraydi. U quruq, qumli hududlarni tanlaydi va uzunligi 12
metr bo’lgan uya qaziydi. Bunday uyalarda ba’zan qurbaqalar, ilonlar,
quyonlar, opossumlar va hatto yenotlar ham uchrab turadi. Goffer
toshbaqa-larining go’shti sifati bo’yicha yuqori baholanadi. Missisipi
havzasida alligatorlarning neotropik oilasi vakillaridan Missisipi alligatori
uchraydi. Uning uzunligi 4 metr.
Suvda ham quruqlikda yashovchilar orasida dumlilarning vakillari
ancha ko’p. Ular Palearktika bilan uzviy aloqada. Bularga yashirin
jabralilar, ambistomalar, sirenlar, haqiqiy va o’pkasiz salamandralar
kiradi. Amfiumlar kenja oblastning janubida yashaydi va endemik
sanaladi. O’ziga xos tur-dumli qurbaqa-Ascaphus truei silliq oyoqlilar
yoki leopelmid oilasiga tegishlidir. Dumsizlardan tor og’izli baqalar,
kvakshalar, chesnochnitsa, baqalar va haqiqiy qurbaqalar uchraydi.
123
Neoarktikaning ixtiofaunasida amiesimonlar endemik turkumi yoki
balchiq baliqlari uchraydi. Balchiq baliqlari eng tuban baliqlar
hisoblanadi. Subendemiklarga pantsirlilar (qalqonlilar) turkumi kiradi
(qalqonli cho’rtan). Losossimonlar, osyotrlar, cho’rtanlar oilalari mazkur
kenja oblastga Palearktika ixtiofaunasining urug’doshlari sifatida o’tib
qolgan. Tishli karplar, amerika somlari, xaratsinalar Neotropik oblastdan
o’tgan turlardir. Afrika va Yevro-Osiyoda dominant tur sanalgan
karpnamolar Neoarktikada uchramaydi.
Neoarktika umurtqasizlari faunasi ham Neotropik oblasti va
Palearktika kenja oblastlari bilan uzviy aloqada shakllangan. Chuchuk suv
mollyuskalaridan bir necha yuz turga ega bo’lgan unionid oilasi
xarakterlidir.
Hasharotlardan
qo’ng’izlar
alohida
ajralib
turadi.
Tangachaqanotlilar asosan Palearktikadan kelib chiqqan turlardan iborat.
Tropik guruhga mansub bo’lgan vakillardan termitlar uchraydi.
Xulosa o’rnida shuni aytish joizki, bioxilma-xillik – hayot mezonidir, uni
saqlab qolish, takror ko’paytirish va tiklash bizning umumiy
manfaatimizdir. Bu jarayonda yoshlarimizning atrof tabiiy muhit
mhofazasi yo’nalishdagi yaratuvchanlik, bunyodkorlik sifatlarini
namoyon etish hamda dahldorlik hissiyotini uyg’otish ayniqsa hozirgi
kunning muhim vazifasidir.
|