M ü Ə L l I f V ə Ə s ə r L ə r I h a q q I n d a

Gerçək Təbiət Tarixi -II-
121
cür yumşaq toxumalar heç vaxt görünmürlər. Ona görə canlının skeletindən 
başqa  xüsusiyyətləri  üzərində  aparılan  bərpa  işləri  şübhəlidir.  Bu  da 
təkamülçülərin əlinə geniş təbliğat materialı verir.
Ambulocetusun  yuxarıdakı  göstərilən  rəsmindəki  kimi  təkamülçülər 
tərəfindən  edilən  düzəlişlərlə  istənilən  canlını  başqa  canlıya  bənzətmək  
mümkündür.  İstəsəniz,  meymun  skeletini  də  ayaqlarını  arxaya  doğru  çəkib 
“üzgəc” kimi göstərmək və barmaqları arasında pərdələr çəkməklə “balinaların 
əcdadı olan primat” kimi təqdim edə bilərsiniz.
Ambulocetus  fosili  üzərində  edilən  bu  rəsm  hiylələrinin  əsassızlığı  elə 
“National geographic”in eyni sayında dərc edilən aşağıdakı rəsmdən də məlum 
olur:
“National  geographic”  canlının  skeletinin  rəsmini  yayımlayarkən  istər-
istəməz  bərpa  edilmiş  rəsmdəki  “balinalaşdırıcı”  düzəlişlərdən  əl  çəkmək 
məcburiyyətində 
qalmışdır. Canlının ayaq sümükləri, skeletin açıq şəkildə göstərdiyi 
kimi, onun quruda daşıya biləcək quruluşdadır. Ayaqlarında isə xəyali “pərdələrdən” 
əsər-əlamət yoxdur.
Yeriyən balina nağılının əsassızlığı
Əslində nə pakicetusun,  nə də ambulocetusun balinalarla qohumluq əlaqələri 
olduğuna  dair  heç  bir  dəlil  yoxdur.  Bunlar  sadəcə  nəzəriyyələrinə  əsasən, 
dəniz  məməliləri  üçün  quruda  yaşayan  bir  əcdad  tapmaq  məcburiyyətində 
olan təkamülçülərin bəzi məhdud bənzərliklərə əsaslanaraq müəyyən etdikləri 
“əcdad namizədləridir”. Bu canlıların özləriylə çox yaxın geoloji dövrdə fosil 
qeydlərində üzə çıxan dəniz məməliləri ilə əlaqələrinin olduğunu göstərən heç 
bir dəlil yoxdur.
Ambulocetus  fosilinin  həqiqi  görüntüsü: Ayaqlar  üzgəc  deyil, 
həqiqi ayaqdır və barmaqların arasında “National Geographic”-
əvvəlcədən əlavə etdiyi xəyali pərdə yoxdur.

---

HƏYATIN GERÇƏK MƏNŞƏYİ
122
Təkamül  sxemində  pakicetus  və  ambulocetusun  ardınca  sözügedən  dəniz 
məməlilərinə keçilir və procetus, rodhocetus kimi archaeocetea (nəsli kəsilmiş balina) 
növləri düzülür. Sözügedən canlılar həqiqətən də suda yaşayan nəsli kəsilmiş 
məməlilərdir. (Bir az sonra bu mövzuya da toxunacağıq). Ancaq pakicetus və 
ambulocetus ilə bu dəniz məməliləri arasında çox böyük anatomik fərqlər var. 
Canlıların fosilləri təhlil edildikdə onları bir-biriləri ilə əlaqələndirən “ara keçid 
formalar”  olmadığı açıq şəkildə görünür:
•
Quruda  yaşayan  dördayaqlı  məməli  olan  ambulocetusda  onurğa 
çanaq  (pelvis)  sümüyündə  bitir  və  bu  sümüyə  bağlanan  güclü  ayaq 
sümükləri uzanır. Bu tipik quru məməlisinin anatomiyasıdır. Balinalarda 
isə onurğa quyruğa qədər davam edir və onlarda çanaq sümüyü yoxdur. 
Belə ki,  ambulocetusdan 10 milyon il  sonra yaşadığı hesab edilən basilosaurus 
eynilə bu anatomiyaya malikdir. Yəni tipik balinadır. Tipik quru canlısı olan 
ambulocetus ilə tipik balina olan basilosaurus arasında isə heç bir “ara keçid 
forma” yoxdur.
•
Basilosaurusun və kaşalot onurğalarının alt hissəsində onurğadan 
ayrı  kiçik  sümüklər  yerləşir.  Təkamülçülər  bunların  “rudiment  ayaqlar” 
olduğunu iddia edirlər. Lakin sözügedən sümüklər basilosaurusda “cütləşmə 
vəziyyətini almağa kömək edir”, kaşalotda isə “çoxalma orqanlarına dəstək 
olur”.
164
 Onsuz da çox mühüm funksiyanı yerinə yetirən skelet hissələrini 
başqa  bir  funksiyanın  “rudiment  orqanı”  kimi  tərif  etmək  təkamülçü  ön 
mühakimədən başqa bir şey deyil. 
Nəticədə  dəniz  məməlilərinin  quru  məməliləri  ilə  aralarında  “ara  keçid 
forma” olmadan, özünəməxsus quruluşları ilə ortaya çıxdıqları həqiqəti dəyişmir. 
Ortada heç bir təkamül zənciri yoxdur. Robert Karol bu həqiqəti istəmədən və 
təkamülçü dillə də olsa, belə qəbul edir: “Birbaşa balinalara uzanan mesonixid 
zənciri qurmaq mümkün deyil”.
165
 Balinaları öyrənən məşhur mütəxəssis olan 
rus elm adamı Q.A.Mkedlidze də təkamülçü olmasına baxmayaraq, pakicetus, 
ambulocetus natans və onlara bənzər dördayaqlı “balina əcdadı namizədləri”nin 
bu şəkildə tərif edilməsi ilə razı deyil və onları tamamilə ayrı bir qrup kimi tərif 
edir.
166
Qulaq və burunun təkamülü hekayələri
Quruda  yaşayan  məməlilər  ilə  dəniz  məməliləri  arasında  irəli  sürülən 
təkamül ssenarisi bu canlı qrupları arasındakı fərqli qulaq və burun quruluşlarını 
açıqlamalıdır. Əvvəlcə, qulaq quruluşunu nəzərdən keçirək. Quru məməliləri 
insanlar  kimi  xarici  aləmdəki  səsləri  qulaq  seyvanları  ilə  toplayır,  orta 
qulaqdakı sümüklərlə gücləndirir və daxili qulaqda siqnallara çevirirlər. Dəniz 
məməlilərinin  isə  qulaqları  yoxdur.  Səsləri  alt  çənələrindəki  xüsusi  titrəyən 

---

Gerçək Təbiət Tarixi -II-
123
reseptorlarla eşidirlər. Bu iki forma arasında mərhələli təkamül mümkün deyil. 
Mükəmməl bir eşitmə sistemindən tamamilə fərqli quruluşa malik başqa bir 
sistemə mərhələli təkamüllə keçmək qeyri-mümkündür. Çünki ara mərhələlər 
faydasız olacaqdır. Yavaş-yavaş qulaqları ilə eşitmə qabiliyyətini itirən, çənəsi 
ilə eşitmə qabiliyyəti isə hələ təkmilləşməmiş canlı təkmil deyil.
Sözügedən “təkmilləşmənin” necə baş verəcəyinə gəlincə, elə bu, təkamül 
nəzəriyyəsini çıxılmaz vəziyyətə salır. Təkamülçülərin irəli sürdükləri mexanizm 
mutasiyalardır və canlılara genetik məlumat əlavə etdikləri heç vaxt müşahidə 
edilməmiş mutasiyalar nəticəsində dəniz məməlilərinin son dərəcə kompleks 
duyğu sistemlərinə malik olduqlarını irəli sürmək ağlasığmazdır.
Belə  ki,  fosillər  ortada  heç  bir  təkamül  olmadığını  göstərir.  Pakicetus 
və  ambulocetusun  qulaq  sistemi  quruda  yaşayan  məməlilərinki  ilə  eynidir. 
“Təkamül  sxemində”  bu  iki  quru  məməlisinin  ardınca  gələn  basilosaurus  isə 
tipik  balina  qulağına  malikdir.  Yəni  xarici  qulaq  seyvanı  ilə  deyil,  çənəsinə 
gələn titrəmələrlə ətrafındakı səsləri eşidən canlıdır. Pakicetus və ambulocetusun 
qulaq quruluşu ilə basilosaurusun qulaq quruluşu arasında heç bir “ara keçid 
forması” yoxdur.
Buna  bənzər  vəziyyət  “sürüşkən  burun”  hekayəsi  üçün  də  keçərlidir. 
Təkamülçü  mənbələr  pakicetus,  rodhocetus  və  dövrümüzün  göy  balinasına 
aid üç kəllə sümüyü skeletini alt-alta düzür və bunların “təkamül prosesi”ni 
təşkil etdiklərini irəli sürürlər. Halbuki bu üç fosilin, xüsusilə də rodhocetus və 
dövrümüzdəki balinanın burun quruluşları eyni ardıcıllığın ara keçid formaları 
kimi qəbul edilməyəcək qədər fərqlidir.
Habelə nəfəs dəliklərinin burundan ənsəyə qədər davam etməsi sözügedən 
canlıların  anatomiyasında  çox  ciddi  “yenidən  dizayn”  tələb  edir  ki,  bunun 
təsadüfi mutasiyalar yolu ilə əmələ gəldiyinə inanmaq xəyal qurmaqdan başqa 
bir şey deyil.
“National geographic”in lamarkçı nağılları
Əslində  təkamülçü  zümrənin  böyük  hissəsinin  canlıların  mənşəyi 
haqqında əsas batil inancı var və problem də elə bundan qaynaqlanır. Bu batil 
inanc canlılara ehtiyacları olan orqanları, biokimyəvi formaları və ya anatomik 
xüsusiyyətləri qazandıran sanki sehirli bir “təbii güc” düşüncəsidir.
Bunu  görmək  üçün  “National  geographic”in  2001-ci  il,  noyabr  sayında 
“Balinaların  təkamülü”  başlıqlı  məqaləsindəki  bəzi  maraqlı  abzaslara  nəzər 
salaq:
...  Bu  ərazidə  tapılan  balinaların  bəzi  əcdadlarını  gözümün  önündə 
canlandırmağa  çalışdım...  Hər  nəsildə  getdikcə  qısalan  və  çəlimsizləşən 
arxa ayaqlarından istifadə edərək şappıltı ilə hərəkət etməyə çalışırdılar... 

---