www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Bəxtiyar Tuncay
Sakların dili və ədəbiyyatı
35
35
35
35
35
35
35
hiptnoz kimi şərh etmişdir.Qədim türklərin bu sənəti
“yada”,yəni
cadu ad-
landırdıqlarını diqqətə catdıran müəllifin bildirdiyinə
görə,ayrı-ayrı türk xalqların-da bu inam 20-ci
əsrin əvvəllərinə
qədər davam etmişdir.
Dilçi alim Firudun Ağasıoğlu yazır:
―Təbərinin yazdığına görə,Həzrət Nuh peyğəmbərin
oğlu,türklərin ulu babası
hesab edilən Yafəs türk xalqına yağıĢ yağdıran yada daĢı
vermiĢdir.BaĢqa bir rəvayətdə isə həmin daĢın türklərə Həzrət
Ġbrahim peyğəmbərdən miras qaldığı bildirilir.‖
(21.73-74).
Türklərin yada daşının köməyi ilə yağış yağdırdıqları
barədə məlumat verən müəlliflərdən biri də 10-cu əsrdə
yaşamış məşhur alim İbn Əl-Fəqih Əl-Həməda-nidir.O,ərəb
dilində qələmə aldığı “Əxbar əl-buldan”,yəni “Ölkələr
haqqında xəbərlər” adlı kitabının “Türklər,onların ölkəsi və bu
ölkədəki möcüzələr haqqında“ başlıqlı bölümündə mövzu ilə
bağlı maraqlı fikirlər söyləmişdir:
―Türklər ölkəsinin möcüzələrindən biri də onların
köməyi ilə türklərin yağıĢ,
qar,dolu yağdırdıqları və istədikləri digər bənzər təbiət
hadisələrini meydana gətirə bildikləri daĢlardır.Onlarda bu
daĢlar böyük önəmə sahibdirlər və geniĢ istifadə
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Bəxtiyar Tuncay
Sakların dili və ədəbiyyatı
37
37
37
37
37
37
37
ibtidai ölçü qəliblərində yayılmışdır.Türk boy -larının ilkin
magik təsəvvürlərinin poetikləşməsi ,şifahi bədii yaradıcılıqda
əks olunması dövrünün məhsulu olan ovsunlar müəyyən
mərhələdə ibtidai insanın gündəlik həyatında,həyatı dərketmə
və öz bildiyi kimi idarə etmə prosesində mühüm mövqe
tutmuşdur.Zaman keçdikcə,təbiətin sirləri insan üçün
açıldıqca ovsun təsəvvürləri də zəifləmiş, bir janr kimi
arxaikləşmişdir.
Ovsun sözün gücünə inamı əks etdirən bir janrdır.Bu
janrda oxşar səslər, sözlər vasitəsilə insan psixikasına təsir
göstərilir,sözün gücü,təsiri inamın təntənə-sinə çevrilir.
Xalq içərisində uzun müddət quraqlıq olarkən müəyyən
“müqəddəs”ocaq-lardan götürülmüş daşları ortadan dəlib suya
salardılar.Məsələn, Quba – Qonaq-kənd zonasında Baba
dağdan gətirilmiş daşları suya salıb ipin başını sahildəki
ağaclardan birinə bağlayardılar.İpin bağlandığı ağac adətən
qarağac və ya fındıq ağacı olmalı idi.Daşlar suya salınarkən
xorla oxuyardılar:
"DaĢ baĢım,
YaĢ baĢım,
YaĢ oldu
Üst-baĢım."
Sonra daşı suya salardılar.Bu vaxt ovsun oxunardı"
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Bəxtiyar Tuncay
Sakların dili və ədəbiyyatı
38
38
―Suda daĢım,
Baba daĢım,
Gələr,getməz
YağıĢım.
Suda daĢım,
YaĢ baĢım,
YaĢ oldu
Üst-baĢım.‖
(24.12).
Folklorşünas alim Azad Nəbiyev deyir:
―Məlumdur ki,hələ çox qədimlərdən arası kəsilməz
yağıĢlar zamanı günəĢi çağırıĢ mərasimləri xalq arasında
geniĢ yayılmıĢdı.Ġbtidai insanlar bu görüĢlə bağlı ovsunlar da
yaratmıĢlar.Onlardan biri belədir :GünəĢin çıxmasını
arzulayan insanlar Baba dağından gətirilmiĢ daĢları
ocaqda,küldə basdırar və ocaqda xəĢil biĢirərdilər. XəĢili
ananın ilki çalmalı idi.Ovsunçu basdırılan daĢların üstünə
közləri yığa-yığa ovsun oxuyardı:
―Qodu daĢı,
Odu daĢı,
Qodu kəssin
YağıĢı.‖
Sonra qızlar birlikdə oxuyurlar:
―Budu daĢı,