125
Çoxlu tələbə həbsə alınır və məhkəmə qurulur. Qavrilo Prinsin
müavini Danilo İliç silahdaşları ilə ölümə məhkum edilir. Qavrilo Prins həddi-
büluğa çatmadığından məhkəmə ona 20 il kürək cəzası kəsir, həbsxanada
vərəmdən vəfat edir.
Əhali güllə atılan gündən Latın körpüsünə Qavrilo Prins körpüsü adını
qoyur.
Bir anda açılan iki güllə bütün dünyada, gözlənilməyən gurultulu,
qovğalı əks-səda yaratdı. Dövlətlər bloklara ayrıldı: Rusiya - Fransa - İngiltərə
düvəli müəzzəmə (böyük dövlətlər) təşkil etdilər; Almaniya – Avstriya –
Macarıstan - İtaliya düvəli müsəlləsə (üç bucaq) yaratdılar. 1915-ci ildə
Türkiyə də bu bloka qoşuldu.
Qoşa güllə açılandan 35 gün sonra, avqustun ilk günündən alman
militarizminin təərüz, zorakılıq maşını hərəkətə gəldi. Günahsız insanların
qanları sel kimi axmağa, şəhərlər, dinc kəndlər viranəyə dönməyə başladı.
Avqustun axırında dünyanı öz müstəmləkəsilə döndərmək istəyən
imperialistlər başda olmaqla otuza qədər dövlət gündən-günə şiddətlənən
müharibənin məhvərində fırlanırdı.
Müharibə elan edilən gün Almaniyada olan bütün rus təbəələrini əsir
tutub xüsusi düşərgələrə salırlar.
Hacı Zeynalabdin Tağıyev öz ailəsilə Almaniyada istirahət edirdi.
Tağıyevin qızı əhvalatı belə nəql edirdi: Atam, anam, bacılarım -
Leyla və Sürəyya, qardaşlarım - Məmməd və İlyas, anamın ən yaxın
qulluqçusu Raisa, bir də atamın köhnə tanışlarından qoca 90 yaşlı Məstanbala
Almaniyaya getdik. Məstanbala söhbət vaxtı atama deyir ki, Hacı, varlı
adamsan, pulun çoxdur, Firəngistana gedəndə, bir dəfə məni də apar; atam da
onu götürmüşdü. Əvvəl Berlinə gəldik, ən məşhur «Ekspolenada» otelinə
düşdük. Bir neçə gündən sonra Ems mədən sularına yollandıq. Bir ay orada
qaldıq, Marenbadenə getdik. Atam bir ay da orada müalicə olundu, biz isə
dincəldik. Axşamüstü bir rus ruhanisi atamın yanına gəlib xəbər verdi ki,
məni rus səfiri göndərib, deyir ki, Hacı tez yola düşsün. Almanlar Rusiyaya
müharibə elan edir. Xəbər qəzetlərdə dərc olunandan sonra rus təbəələrini
vətənlərinə buraxmayacaq, əsir saxlayacaqlar. Biz Berlinə çatanda
müharibənin elan xəbəri artıq yayılmışdı, Vağzalqabağı meydanda adam
əlindən tərpənmək olmurdu. Kişilər əllərindəki ağacları havada hərlədib,
hədələyə-hədələyə «Rus... rus... rus...» deyə qışqırırdılar. Keçmiş Qafqaz
canişini qraf Voronsov-Daşkovun arvadı, milliyyətcə erməni olan Liza Kinikov
qızını (Elizaveta Qriqoryevna) almanlar küçədə saçlarından yapışıb
sürütləmişdilər. Vağzal binasından çıxa bilmirdik. İki saat keçdi, atam dedi:
«Sandıqlar qalsın burada, hər kəs çamadanını götürsün, gəlsin dalımca». O,
qabaqda, biz də onun dalınca çıxdıq meydana. Polis nəfərləri bizi o saat araya
126
aldılar. Mindirdilər bir maşına. Atam dedi: «Ekspolenada» mehmanxanasına
sür». Bizi orda qəbul etmədilər. Şəhərin bütün mehmanxanalarına baş
vurduq, nəticəsiz qaldı. Axırda, ucqar məhəllələrdən birində yerləşən
mehmanxanada bizə yer verdilər. Atamın Berlin bankındakı 100.000 manat
pulundan bir qəpik də vermək istəmirdilər. Atam Frank-furt Mayn şəhərinə
zəng çaldı. Bakıda su kəməri çəkmək məsələsi üçün buraya gəlmiş Lindleyə
əhvalatı başa saldı. Lindley Berlinə Qeviner adlı bir şəxs göndərdi. Qeviner
bankla danışıq aparıb, atama xəbər verdi ki, sizin bütün xərclərinizi banka
təqdim ediləcək sənəd əsasında ödəyəcək, amma sizə nəqd pul verməyəcəklər.
Atam getdi Türkiyə səfarətxanasına, çıxılmaz vəziyyətə düşdüyünü xəbər
verdi, yardım istədi. Türk səfiri birbaşa Almaniya kayzeri II Vilhelmə müraciət
edir ki, müsəlman aləminin ən məşhur kübarı neft milyonçusuna kömək eləyin
vətəninə, Bakıya qayıtsın.
Şübhəsiz ki, Vilhelm bütün dünyada tanınmış Nobel, Rotşild və digər
neft maqnatları kimi Tağıyevi də tanımamış deyildi. Kiçik Qafqaz dağlarında,
Gəncə quberniyasında, Kirakidzor və Gədəbəydə alman sənaye maqnatı simens
qardaşları hələ on doqquzuncu əsrin ortalarından mis, sürmə, qızıl, gümüş və
sairə zəngin filiz damarlarını istismar edib Azərbaycanın milli sərvətini öz
ölkələrinə daşıyırdılar. Gədəbəydə meşənin içərisində yerləşən.; Qalakənddəki
misəritmə zavodundan simenslər, habelə iki tona qədər qızıl, beş ton gümüş
istehsal edib Almaniyaya aparmışdılar. Şübhəsiz, Hacının ailəsini buraxmaqda
Bakı neftinə, tükənməz sərvətə çoxdan göz tikmiş olan Vilhelmin öz
mülahizəsi, öz hesabı varmış. Neft maqnatı baron Bekendorf başda olmaqla
Bakıda alman neft sənayeçiləri, ticarət işgüzarları və texniki-maliyyə
mütəxəssisləri vardı.
Kayzer Vilhelmin şəxsi sərəncamı ilə bizə gəmi verib dənizdəki çoxlu
mərmilərdən qorumaq üçün xüsusi kreyser də qoşdular.
Bizim əyan olduğumuzu polis bildikdə deyir ki, madam gedən adam
kübardır, məşhur əyandır, onun məiyyəti olmalıdır, siyahı verin. Atam Berlində
çarəsiz qalmış 35 nəfər rus, erməni, gürcü və yəhudi təbəələrini siyahıya daxil
edib polisə göndərdi. Beləliklə, onları da əsirlikdən xilas etdi. Əvvəl bizi
Kopenhagenə yola saldılar. Kreyser qabaqda, gəmi də onun dalınca üzürdü ki,
minaya toxunmasın. Gəlib çıxdıq Finlandiyaya, oradan da Peterburqa.
Rusiyanın əsas duru yanacaq mənbəyi olan Bakı bu müharibədə
diqqəti xüsusi cəlb edən şəhərlərdən biri idi. Alman imperializmi, eləcə də
Rusiyanın müttəfiqi ingilis imperializmi qara qızıl xəzinəsinə yiyələnməyə var
qüvvələrilə can atırdılar. Fikirləri gələcəkdə Bakının tükənməz neft sərvətinə
və buradan da bütün Qafqaz mineral-filiz sərvətinə sahib olmaq, sonra da İran,
Yaxın və Orta Şərq və Hindistana yol tapmaq idi.
Dostları ilə paylaş: |