Manu kanunnamesi’ne göre hinduiZM

     
                                                                                                                                                         80 
 
Hinduizm’in en temel kaynaklarıdır. Bu değerli hazineyi koruma görevi Brahmanlara 
aittir. 
 
Hinduizm’e göre dinin dört kaynağı vardır ve bunlardan ilki dolayısıyla en 
önemlisi Vedalardır. Daha sonra Vedaları bilenlerin adet ve gelenekleri (vedaları 
bilen ve öğretenler brahminler olduğuna göre dinin ikinci kaynağı da yine onlara 
işaret etmektedir), sonra faziletli insanların davranışı ve en son insanlardan kendine 
faydalı olanlardır.
323
 Dinin ilk kaynağı olan Vedaları açıklama görevi de rahiplere 
verilmiştir. Vedaların dindeki sarsılmaz otoritesi onu öğreten rahiplerin de statüsünü 
direk yükseltmektedir. 
 
“Evrende ne varsa rahibindir ve o mükemmelliği ve üstünlüğü sebebiyle 
bunların hepsini hak eder. Rahip sadece sahip olduklarını yer, giyer ve verir. Diğer 
insanlar onun izniyle yiyebilir. Rahibin doğuştan aktivitesini ve diğer sınıflardaki 
insanların doğuştan aktivitelerini ayırt etmek için bilge Manu bu öğretiyi yaptı.”
324
 
 
 
Bu maddeler rahip sınıfının diğer sınıflara karşı olan üstünlüğünü çok açık bir 
şekilde göstermektedir. Burada dikkat çeken husus insanları rahipler ve diğerleri 
şeklinde ikiye ayıran bir yaklaşımın söz konusu olmasıdır. Bu da göstermektedir ki 
rahipler kast sisteminin temelini oluşturur. Her ne kadar birçok kast ve alt kast söz 
konusu ise de dinin bu konuda ki yaklaşımı aslında çok basittir; rahipler ve diğerleri... 
Burada Manu’nun bu öğretiyi yani Manu Kanunnamesi’ni yapmasının nedeni de 
rahibin özellikleriyle diğer insanların özellikleri arasındaki farkların ortaya konması 
olarak ifade edilmiştir. Bu madde daha önce belirttiğimiz, rahiplerin eseri otorite 
kaynağı olarak kullandığı açıklamasını desteklemektedir. Eserin devamında 
Manu’nun yaptığı bu öğretiyi öğrenme gerekliliği ve bunu yapan bir rahibin 
kazanacağı büyük mükâfatlar anlatılmaktadır:  “Öğrenmiş bir rahip onu dikkatle 
okumalı ve öğrencilerine anlatmalıdır. Bu öğretiyi çalışan ve yeminini yerine getirmiş 
olan bir rahip, zihin ve kalp, konuşma ve vücuttan doğan geçmiş hareketlerinin 
                                                           
323
 MS, II, 6.  
324
 MS, I, 100–102. 

---

     
                                                                                                                                                         81 
 
etkilerini eksikleriyle kirletmez. Geçmişten ve gelecekten 7’şer nesli arındırır ve tek 
başına bütün yeryüzünü hak eder.”
”325
 
 
Diğer sınıflar tarafından rahiplere, dinin onlara verdiği üstünlük nedeniyle 
hürmet gösterilmesi gereklidir. Bu yapılırsa iyi kabul edilip yerine getirilmediğinde 
önemsenmeyecek basit bir durum değildir. Kutsal metin Manusmriti’de kişilerin 
rahipleri mutlaka memnun etmesi gerektiği açıkça ifade edilmektedir. “Bir rahip bir 
yere misafir olur da memnun ayrılmazsa ev sahibi 5 kurbanı yerine getiren, çok fakir 
biri de olsa, rahip o evin iyi işler yapma kredisini alır.”
326
  Bu ifade kişinin rahibe 
karşı elinden gelen tüm izzeti ikramı göstermesi gerektiğini açıkça belirtir. Eğer rahip 
memnun ayrılmazsa kişinin yaptığı ve yapacağı iyi işler boşa gider. Burada adeta 
rahibin memnun edilmesi tanrının memnun edilmesi ile eşdeğer tutulmuştur. Çünkü o 
memnun edilmezse kişinin aslında tanrı için sunduğu kurbanlar boşa gidecektir. Hatta 
sadece yaptığı değil, yapacağı ibadetlerin de boşa gitme ihtimali vardır. 
 
Hinduizm’de brahmanlar mutlak üstün olmakla birlikte bu kast mensuplarının 
hepsi birbirine eşit değildir. Manusmriti’de birçok yerde Veda’yı  öğrenen ve dini 
sorumluluklarını yerine getiren rahipler övülürken bunu yapmayanlar uyarılmış bazen 
alt bir kasta düşmekle tehdit edilmişlerdir. Brahmanların üstünlük derecelerinin neye 
göre belirlendiğini  şu maddeler açıklamaktadır:  “Rahipler içinde eğitimli olanlar, 
eğitimliler arasında zorunluluklarını anlayanlar, zorunluluklarını anlayanlar 
arasında onları yerine getirenler, onlar arsında da Veda’yı bilenler en iyileridir.” 
327
 
 
 Tanrının rahipleri diğer kastlara efendi yapmasının temel nedeni onların Hindu 
dininin temel kaynağı olan Vedaları  öğrenmek ve öğretmek yetkisini ellerinde 
bulundurmasıdır. Bunu yapmak onlar için aynı zamanda yerine getirilmesi gereken 
bir görevdir. “İki kere doğmuş kişiler (ilk üç kasttakiler), Veda’ya çalışmalıdırlar. 
Ancak din adamları  sınıfındakiler aynı zamanda onu açıklayabilmelidirler. Bu 
abartısız bir görevdir.”
328
 “Geçim kaynağı olarak silah ve mermi taşımak yönetici 
sınıfı için (aynı zamanda savaşçılar), ticaret, çiftlik hayvancılığı ve çiftçilik ise çiftçi 
                                                           
325
 MS, I, 103–105. 
326
 MS, III, 100. 
327
 MS, I, 97. 
328
 MS, X, 1. 

---

     
                                                                                                                                                         82 
 
kastı içindir. Ancak rahiplerin görevi Veda’yı okumak, ezberlemek ve kurban 
sunmaktır.”
329
 
 
Manusmriti’de rahiplere verilen altı  kısım görev şöyle sıralanmaktadır: 
“Yüksek seviyede doğan bir rahip için altı doğuştan aktivite; Veda’yı  öğrenmek, 
Veda’yı ezberlemek, kendileri için kurban sunmak, başkaları için kurban sunmak, 
temiz bir adamdan hediye kabul etmek.”
330
 Manusmriti burada, rahiplerin görevlerini 
kısa ve öz bir şekilde anlatmıştır. Rahiplerin yapması gereken tüm işler aslında din 
ile ilgilidir. Bu maddede de kastın kesin ve katı ayırımcılığı kendini hemen 
hissettirmektedir. Aşağı kastların bir kısmı pis ve dokunulmaz
  (
untouchible) kabul 
edilir ve rahiplerin böyle kişilerden hediye dahi kabul etmemesi gerekir.  
 
Dinin rahiplere Vedaları  öğrenmekten sonra verdiği diğer önemli görev 
kurban ayinlerini yönetmektir. Her dinde bazı ibadetler daha fazla ön plana çıkabilir. 
Kurban sunmak ise Hinduizm’in en önemli ibadetlerindendir. Vedaları okuma ve 
öğretme konusunda diğer kastlara olan üstünlüklerinin yanında rahipler din ayinlerini 
ve kurban törenlerini de yönetirler. “Kurbanların titiz bir şekilde icra edilmesinin 
büyük büyüsel bir değeri olduğuna inanılan bir çağda, rahiplerin en üstün ve her 
istediğini yapacak güçte olmaları kaçınılmazdır.”
331
 Böylece brahmanlar kutsal 
kitaptan sonra ayinleri de tekellerine almışlardır. Zaten “din” olarak tanımlanan bir 
hareketi din yapan en önemli unsurlardan ikisi kutsal metinlerle, ibadet ve ayinlerdir. 
Bunları elinde tutan sınıf brahmanlar olunca onların dinin hazinesini koruyan kişiler 
olarak tanımlanıp, bu sistemde din tarafından kendilerine en üstün yerin verilmesi 
normaldir. 
 
Onlara  verilen diğer önemli dini görev ise hediye kabul etmektir. Ancak bu 
hediyeler dinin temiz saydığı kişilerden kabul edilebilir. Aslında bu işleri yapmak 
brahmanlara tanrının yüklediği bir yüktür. Ancak bir brahman kendi içsel 
aktivitelerine uygun davranarak bunları yerine getirmelidir. “Rahipler için öğretme ve 
öğrenme, kendileri ve başkaları için fedakârlık yapma, alma ve verme özelliklerini 
                                                           
329
 MS, X, 79. 
330
 MS, X, 75. 
331
 D. S. Sarma, s. 21. 

---