75
yə heç bir dəxli olmayan insanlara çatır. Onlar sadəcə olaraq rəsmləri birbaşa divardan
kəsib çıxararaq bütün dünyaya satırlar. Əlbəttə ki, Benksi buna qarşıdır. O, mətbuat
vasitəsilə bildirib ki, onun rəsmləri divarlardan götürülüb hərraclarda satılmaqdan ötrü
deyil, divarlarda qalmaları üçündür.
Qeydlər:
1. İngiliscədən hərfi tərcümədə “Kilroy burada olub” anlamını verir.
2. “Bununla da, nasist Eyxmanın məhkəməsi əsasında “Şərin banallığı”
kitabını yazan Hanna Arendtin əsərinə hörmətini izhar edir”. Məmməd
Süleymanov.
İstifadə olunan mənbələr:
1. Urban NEWS: Welcome back, Solo!: https://www.facebook.com/notes/
urban-art-azerbaijan/urban-news-welcome-back-solo/644909952219866
2. Aleksandr Tarasov – “68-ci il: İnqilab yoxsa karnaval?”: http://solfront.org/
archives/5028
3. http://teleqraf.com/news.php?id=31423#.UrhL61yTlFM
4. http://www.wired.com/culture/lifestyle/news/2005/12/69741
5. http://www.banksy.co.uk
6. http://www.nytimes.com/1994/05/08/weekinreview/may-1-7-singapore-
swings-michael-fay-s- torture-s-over-watch-for-the-docudrama.html
7. http://news.bbc.co.uk/2/shared/spl/hi/picture_gallery/07/asia_pac_graffiti_
artists_in_beijing/html/1.stm
8. http://5ptz.com
76
№1 Fevral 2014
Məmməd Süleymanov
Cek Londonun “Dəmir daban”ı
Cek Londonun sosialist olması ümum məlum
faktdır. Yazıçı illər boyu ABŞ Sosialist partiyası-nın
üzvü olub, onun fəaliyyətində iştirak edib, beynəlxalq
həmkarlar təşkilatı olan “Dünya Sənaye Fəhlələri”ni
(IWW) dəstəkləyib, habelə Sol hərəkata maliyyə
dəstəyi verib. Sonralar Sosialist Partiyasından bəyanat
verərək çıxması isə heç də ideologiyadan ayrılması ilə
yox, partiyanı passivlikdə suçlaması ilə bağlı olub.
Yazıçının qələmindən proletariatın problemlərinə həsr olunmuş bir çox bədii və
publisistik yazılar çıxıb. Onların arasında “Dəmir daban” romanının əlahiddə yeri var.
***
“Tarixçilər və filosoflar üçün oliqarxiyanın qələbəsi həmişəlik həllsiz tapmaca
olaraq qalacaq. Sosial təkamülün gedişatında ona yer yox idi. Onun gəlişi tarixi
cəhətdən əsassız idi və qaçılmaz deyildi. O, tarixdə dəhşətli anomaliya, dərkolunmaz
kuryoz kimi qalacaq”
(Cek London. “Dəmir daban”)
1908-ci ildə 32 yaşlı Cek London “Dəmir daban” romanını yazır. İlk
antiutopiyalardan biri sayılan əsər 25 il ərzində diqqəti xüsusi olaraq cəlb etmir. Yalnız
1940-cı illərdən başlayaraq ardıcıl olaraq kitabdakı öncəgörmələrin doğrulmağa
başlaması əsərin ədəbiyyat tarixində öz layiqli yerini tutması ilə nəticələnir.
Necə ki özünün “Kataloniyanın xatirəsinə” kitabı ilə Corc Oruell siyasi publistikanı
incəsənətə çevirmişdi, oxşar ifadəni “Dəmir daban” haqqında da işlətmək olar: Cek
MƏDƏNİYYƏT
77
Londonun sayəsində siyasi ideologiya və sinfi mübarizə incəsənətə dönüşdü.
Əsər inqilabçı Ernest Everqardın həyat yoldaşı Evisin gündəlikləri formasında
qələmə alınıb. 1917-ci ildə ABŞ-dakı üsyandan bir müddət sonra həlak olan Evisin
yazdıqları yalnız 27-ci əsrdə – İnsanların Qardaşlığı erasında aşkarlanır və dərc olunur.
Əsərdəki hadisələr isə 1912-1918-ci illərin təsviri kimi verilib. Bəlli olduğu kimi, Cek
London 1916-cı ildə böyrək çatışmazlığından vəfat edib, yəni, əsərin süjetində o, hələ
olmamış və gələcəkdə baş verəcək hadisələri təsvir edib.
Bizim illərimizdə isə “Dəmir daban” – reallaşmış antiutopiyadır. Müəllifin
“terrorçu kapitalizmin hakim sinfi” adlandırdığı oliqarxlar dövrümüzdə tamamilə
leqallaşmış və ən populyar kəlmələrdən birinə çevrilib. Cek London “Dəmir daban”
dövrünü quldarlıq üsulları ilə müasir texnologiyanın birləşdirildiyi bir idarəetmə
forması sayırdı. Ətrafınıza baxın: Dünya düzəni məhz bu ssenarinin gerçəkləşməsindən
xəbər verir.
Bu cəhətdən Cek London öncəgörəndir...
***
“ – Əgər bütün dünyaya yiyələnmək üğrunda mübarizədə trestlər qalib gəlsə,
bəs onda?
– O zaman, – deyə Ernest cavab verdi, – siz də, biz də və bütün fəhlə sinfi
bəşəriyyət tarixinin hətta ən qaranlıq dövrlərinin belə tanımadığı cilovsuz və rəhmsiz
zülmkarlığın dəmir dabanı altında əziləcək. Bəli, onun adı belədir – Dəmir daban”.
(Cek London. “Dəmir daban”)
Cek Londonun “Dəmir daban”ını dünya ədəbiyyatı tarixində oliqarxlar və
oliqarxiya haqqında ilk roman sayırlar. Əsər kapitalizmin analizinə, onun hansı
istiqamətdə inkişaf edəcəyinə və quruluşa qarşı əsrlərlə davam edəcək dirənişə həsr
olunub. Bəzən “Dəmir daban”ı pessimist əsər adlandıranda yanılmırlar – müəllif uzun
və çətin yoldan, ancaq bu yolun qaçılmazlığından daışır.
Yazıçının kapitalizmi qamçılayan və işçi sinfinin mübarizəsindən bəhs edən
digər yazıları da var, ancaq onlar kiçik həcmlidir və publisistikdir (“Mən niyə sosialist
oldum?”, “İnqilab” və s.), yalnız “Dəmir daban” sosialist yazıçının ideyaları ən dolğun