Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
63 www.vivo-book.com
qütbük, ayrı-ayrı dünyaların varlıqları. Mən Ġkar kimi GünəĢə çox yaxınlaĢmıĢ, nəticədə qanadlarımı yandırıb yerə enmiĢəm. Qreyin sözlərində məna var. O, mənə yaraĢmır. O məhz bunu nəzərdə tuturdu və indi onun imtinasını anlamaq asandır … demək olar ki. – Əla, Keyt, – güclə deyirəm. – Gedim iĢimlə məĢğul olum. ―Hələlik onun haqqında düĢünməyəcəyəm,‖ – deyə özümü dilə tutur və dəftəri açaraq mütaliəyə baĢlayıram. Yataqda mürgüləməyə çalıĢıram və fikrən əcaib-qəraib səhərə qayıtmağa çalıĢıram. Onun sözlərini xatırlayıram: ―Mənim sevgilim yoxdur və ola bilməz‖ və özüm özümə əsəbiləĢirəm ki, onun qolları arasında olarkən bu sözləri nəzərə almamıĢam. Axı o demiĢdi ki, ona qız lazım deyil. O biri böyrü üstə çevrilirəm. Beynimə müxtəlif fikirlər girir: bəlkə o, bakirliyini qoruyur? Gözlərimi qapayır və mürgüləməyə çalıĢıram. Bəlkə, o özünü qoruyur? ―Səninçün deyil‖, – yuxulu təhtəlĢüurum sonuncu dəfə mənə lağ edir, yuxulardan qurtulmağa çalıĢaraq. Yuxuda boz gözləri, südlü köpüklü qəhvə görürəm və yenidən ĢimĢəklərin iĢıqlandırdığı qaranlıq otaqlarda qaçıĢıram və bilmirəm, kimdən kimə doğru qaçıram…
*** Qələmi yerə qoyuram. Vəssalam. Sonuncu imtahan da verildi. ÇeĢir piĢiyinin 1 təbəssümü üzümdə dolaĢır. Yəqin ki, bütün həftə boyu ilk dəfə gülümsəyirəm. Bu gün cümədir və bu gün möhtəĢəm axĢam Ģənliyi olacaq. Ola bilsin ki, əyyaĢlıq etdim: həyatımda ilk dəfə olaraq. Zalı nəzərdən keçirib Keytə baxıram. Sona beĢ dəqiqə qalmıĢ o, çılğınca hələ nəsə yazır. Vəssalam, təhsil bitdi. Bir daha imtahanlarda
1 Lyuis Kerrollun “Alisə möcüzələr ölkəsində” əsərindəki personaj, daim gülümsəyən pişik ( tərc.
)
64 www.vivo-book.com
oturmayacağam. Fikrən baĢım üstündən tullanıb fırlanıram… Keyt yazısını bitirir və qələmi əlindən buraxır. BaxıĢlarımız toqquĢur və onun üzündə də ÇeĢir piĢiyinin təbəssümünü görürəm. Biz evə onun ―Мersedes‖ində qayıdırıq və yenicə bitmiĢ imtahanı müzakirə etməyə heç bir istəyimiz yoxdur. Keyti daha çox bu axĢam bara gedərkən nə geyinəcəyi maraqlandırır, mənsə açarı tapmaqçün çantamı eĢələyirəm. – Ana, burda sənə bağlama var. – Keyt giriĢ qapısının ağzındakı pillədə durub, əlində çəhrayı kağıza bükülü qutu var. Qəribədir, son vaxtlar mən ―Amazon‖dan heç nə sifariĢ etməmiĢəm. Keyt bağlamanı mənə verir və giriĢ qapısını açmaq üçün açarı məndən alır. Bağlama miss AnasteyĢa Stilə ünvanlanıb. Üstündə nə göndərənin ünvanı, nə də adı var. Yəqin, ya anamdan, ya da Reydəndir. – Valideynlər göndərib … – Tez aç görək! – Keyt yüksək əhvali-ruhiyyə ilə mətbəxə yollanır, məxsusi olaraq bu gün üçün saxlanılmıĢ Ģampan Ģərabını götürmək üçün. Mən bağlamanı açıram və içində dəri üzlüklü qutu görürəm, onun içində üç, görünüĢcə yeni, amma köhnə, parça ilə cildlənmiĢ kitab və bir parça qalın karton var. Üstündə kalliqrafik xətlə qeyd: ―Niyə demədin ki, mən kiĢilərdən ehtiyatlanmalıyam? Niyə məni xəbərdar etmədin? Varlı qadınlar bilirlər ki, nədən ehtiyatlanmalıdırlar, çünki bu hoqqalar haqda romanlar oxuyurlar…‖. Bu, ―Tess‖dən götürülmüĢ sitatdır. Ġnanılmaz təsadüf: imtahanda düz üç saat Tomas Hardinin romanları haqda esse yazmıĢam. Bəlkə bu, heç də təsadüf deyil… bəlkə bu, bilərəkdən edilib. Diqqətlə kitablara göz gəzdirirəm: ―d`Erbervillər nəslindən olan Tess‖in üç cildi. Titul səhifəsində qədim-qaim Ģriftlə yazılıb: London. Jek R. Osqud, Makilveyn və Ko, 1891. Bax a! Ġlk nəĢr. Yəqin bu, çox bahalı Ģeydir və mən o dəqiqə bağlamanı göndərənin kim olduğunu anlayıram.
65 www.vivo-book.com
Keyt arxamda duraraq kitablara baxır. Sonra kartı götürür. – Ġlk nəĢr, – deyə pıçıldayıram. – Ġnanılmazdır! – Keyt heyrətdən geniĢ açılmıĢ gözləri ilə mənə baxır. – Qrey? BaĢımla təsdiqləyirəm. – BaĢqa kim ola bilər ki... – O nə kartdı elə? – Heç nə anlamıram. Məncə, bildiriĢdir. – Keyt eyham vurur ki, ondan uzaq durum. Hətta bilmirəm niyə. Guya onun qabağını kəsmiĢəm. – Əgər istəyirsənsə oxu, bu, bildiriĢdir, Ana, öz iĢindir, amma o, sənə açıq-aĢkar biganə deyil. Bütün son həftəni mən Kristian Qrey haqda düĢünməyi özümə qadağan eləmiĢdim. Di yaxĢı, etiraf edim… gecələr yenə də boz gözlər yuxuma girir və onun məni ağuĢuna alan əllərini və ecazkar qoxusunu unutmaq üçün əbədiyyət gərəkdir. Amma bunu mənə niyə göndərib? Axı mən onun tayı deyiləm? – Nyu-Yorkda satıĢa çıxarılmıĢ ―Tess‖in ilk nəĢrini tapmıĢam. Onun üçün on dörd min dollar istəyirlər. Lakin səndəki nüsxə daha yaxĢı vəziyyətdədir. Güman edirəm ki, onun dəyəri daha çoxdur. – Keyt artıq məsləhətləĢib öz mehriban dostu ilə – Google-la. – Sitat: ―Tessin anasına müraciət edərək dediyi sözlər. Aleks d'Erbervillin onunla nalayiq hərəkət elədiyini etiraf etdikdən sonra. – Xatırlayıram, – deyə Keyt düĢüncəli halda bildirir. – Amma o, bununla nə demək istəyir? – Bilmirəm və bilmək də istəmirəm. Mən belə bir hədiyyəni qəbul edə bilmərəm. Bağlamanı yenidən, haradansa kitabın ortalarından olan elə bu anlaĢılmaz sitatla geri göndərmək lazımdır. – Enjel Kler hansı yerdə deyir bu cümləni: ―S..dirib əl çək məndən?‖ – deyə Keyt tam təmkinli halda soruĢur.
– Hə, məhz bu. – Gülürəm. Keyt çətin anda dəstək verə bilir. Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|