Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
75 www.vivo-book.com
kimi rəqs edir. O, nadir hallarda belə olur: yalnız kimsə möhkəm xoĢuna gəldikdə. Doğrudan da, Eliot onun xoĢuna gəlir. Və deməli, sabah səhər, naharda süfrə arxasında üç nəfər olacağıq. Ah, Keyt! Kristian əyilir və Eliotun qulağına nəsə pıçıldayır. Eliot ucaboy, enlikürək, dalğalı parlaq saçlıdır, gözlərində məkrli parıltı var. Projektorların döyünən iĢığında mən onların rəngini təyin edə bilmirəm. Eliot gülür və Keyti qucaqlayır. Deyəsən, o xoĢbəxtdir… Keyt! Hətta bu durumumda belə mən Ģokdayam. Axı onlar indicə tanıĢ olublar!.. Keyt baĢı ilə iĢarə edərək nəsə deyir və mənə sarı əlini yelləyir. Kristian bir an içində bizi rəqs meydançasından uzaqlaĢdırır. Amma biz Keytlə kəlmə belə kəsmədik. Aydındır hər Ģey nəyə doğru gedir. Onlara təhlükəsiz seks barədə təcili mühazirə gərəkdir. Əminəm, o, tualetin qapısındakı plakatı görüb. BaĢım fikirlərlə dolub-daĢır – sərxoĢ duman arasından sivriĢib çıxmaq ümidi ilə. Bura yaman istidir, üstəlik, çox hay-küylü və iĢıq da gözlərimi deĢir. BaĢım hərlənir… deyəsən, döĢəmə düz üzümə doğru qalxır. Kristian Qreyin qolları arasından huĢsuz halda yerə yıxılmazdan öncə eĢitdiyim son Ģey söyüĢ olur: – Sənin ananı!
76 www.vivo-book.com
5-ci fəsil
Sakitlik. Qapalı pərdələr. Ġsti və rahat çarpayı. Həə… gözlərimi açıram və ilk anda Ģəraitdən həzz alıram. Maraqlıdır, hardayam? Arxam, çarpayının baĢ tərəfi günəĢ Ģəfəqi formasındadır. Nəsə bu mühit mənə tanıĢ gəlir. Böyük və geniĢ otaq çəhrayı-boz və qızılı rəngli əĢyalarla zövqlə bəzədilib. Buna bənzər Ģeyi sanki bir dəfə görmüĢəm. Amma harda? Yuxulu zəkam yaxın keçmiĢin tanıĢ obrazlarını aydınlaĢdırmağa çalıĢır. Qəfildən anlayıram: mən ―Hitman‖ otelindəyəm… lüks nömrədə. Biz Keytlə belə birisində artıq olmuĢuq. Amma bu otaq o birindən böyükdür. Lənət Ģeytana! Mən Kristian Qreyin otağındayam. Bura necə düĢmüĢəm?
77 www.vivo-book.com
Tədricən ötən axĢam barədə qırıq xatirələrə qayıdıram. Mən içib sərxoĢ oldum, Qreyə zəng etdim, ürəyim bulandı. Sonra Xose, daha sonrasa yenidən Kristian. DəhĢət! Mən daxilən sıxılıram. Bura necə düĢdüyümü xatırlamıram. Əynimdə futbol köynəyi, liftçik və tuman var. Corab yoxdur. Cins Ģalvar da. Lənət Ģeytana! Çarpayının yanındakı kiçik masada portağal Ģirəsi ilə dolu stəkan və iki həb var. Aydındır. Kristian qayğıma qalıb! Mən çarpayıda oturur və həbləri uduram. Ümumən özümü yaxĢı hiss edirəm, düzünü desək, layiq olduğumdan da yaxĢı. Portağal Ģirəsi ləzzətdir! TəĢnəmi yatırır və təravət verir. Təravətli portağal Ģirəsindən baĢqa heç nə ağızın quruluğunu aradan qaldırmır. Qapı döyülür. Ürəyim qorxudan ağzıma gəlir və mən bircə kəlmə belə deyə bilmirəm. Qrey məndən cavab almadan qapıdan içəri keçir. Buna bax bir! Ġndicə məĢqdən qayıdıb. Əynində sərbəst trikotaj Ģalvar və tərdən qaralmıĢ fufayka var. Tərli Kristian Qrey haqda fikirlər məni qəribə tərzdə həyəcanlandırır. Dərindən ah çəkirəm, göz qapaqlarımı endirirəm, sanki ikicə yaĢım var və əgər gözlərimi yumsam, məni heç kim tapmayacaq. – Sabahın xeyir, AnasteyĢa. Özünü necə hiss edirsən? Hə, vəssalam. – Layiq olduğumdan da yaxĢı, – deyə donquldanıram. Kristian böyük idman çantasını kürsüyə qoyur və boynundan asılmıĢ məhrəbanın uclarından yapıĢaraq mənə baxır. Mübhəm boz gözlər ... Adətən olduğu kimi, onun nə haqda düĢündüyünü anlamıram. O, fikir və hisslərini gizlətməyi bacarır. – Bura necə gəlib çıxmıĢam? – səsim sakit və mütidir. Qrey mənə yaxınlaĢır və çarpayının kənarında oturur. Mənə elə yaxındır ki, hətta ona toxuna bilərəm, onun ətrini duyuram. Aman Tanrım… bədəninin və duĢ üçün gelin qoxusu məstedici ―Marqarita‖ kokteylindən (bunu artıq öz təcrübəmdən bilirəm) də çox-çox güclüdür.
78 www.vivo-book.com
– HuĢunu itirəndə səni evə aparmağa risk etmədim. Səni burda saxlamaq lazım gəldi, – deyə o, biganə tərzdə cavab verir. – Məni yatağa kim uzatdı? – Mən. – Onun simasında dəyiĢiklik yoxdur. – Ürəyim yenə də bulanmıĢdı? – Yox. – Məni soyunduran da sən idin? – demək olar ki, pıçıldayıram. – Hə, mən idim. – O, qaĢlarını əyir, mənsə əlacsızlıqdan qızarıram. – Biz səninlə… – güc-bəla ilə sözümü deyirəm, dəhĢətdən ölüyə oxĢayıram. Cümləni tamamlaya bilmirəm və əllərimə baxaraq susuram. – AnasteyĢa, sən koma vəziyyətindəydin. Nekrofiliya mənlik deyil. Mən qadının canlı olmasına və hərəkətli olmasına üstünlük verirəm, – deyə o, quru tərzdə izah edir. – Çox utanıram. Onun dodaqları bir qədər əyri istehza ilə yuxarı qalxır. – Hə, vaxtı Ģən keçirdiniz. Bu axĢam hələ uzun müddət xatırlanacaq. – Elə mən də... O, mənə lağ edir, əclaf! Özü ardımca gəlib, heç kim ondan xahiĢ etməyib, nəticədəsə məni günah keçisi təyin ediblər. – Öz Ģirkətinizdə iĢləyib hazırladığınız hər cür casus texnologiyalarından qızı güdmək üçün istifadə düzgün deyil, – deyə acıqlanıram. Kristian mənə təəccüblə və deyəsən, acıqlı baxır. – Birincisi, mobil telefonu internetlə də güdmək olar. Ġkincisi, Ģirkətim izləmə və qapalı müĢahidəetmə üzrə aparatura istehsalı ilə məĢğul olmur. Üçüncüsü, əgər ardınca gəlməsəydim, sən gözlərini fotoqrafın yatağında açacaqdın. Xatırladığım qədər, sən o aĢnadan heyranlıq duymurdun, – deyə o, məni sancır. AĢna!.. Kristian Qrey əsəbiləĢir, onun boz gözləri təhqir olunmuĢ tərzdə parlayır.
Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|