85
www.vivo-book.com
– Səni, az qala, velosipedin vurduğu vaxtı xatırlayırsan? Sanki
deyirdin: ―Öp məni, Kristian‖. – Qrey çiyinlərini çəkir. – Hiss edirdim ki,
üzr istəməliyəm və nə cürsə könlünü almalıyam. – O, saçlarını əliylə
qarıĢdırır. – AnasteyĢa, mən qəhrəman-aĢiq deyiləm. Mən sevgi
macəralarına giriĢmirəm və zövqlərim də özünəməxsusdur. YaxĢı olar ki,
məndən uzaq gəzəsən. – O, gözlərini qapadır, sanki özündə qalibliyi
saxlamaq üçün. – Amma səndə elə bir cazibə var ki, məni yenidən və bir
daha sənə qayıtmağa məcbur edir. Məncə, özün də bunu anlayırsan.
Artıq iĢtaham qaçıb.
– Niyə sənə müqavimət göstərim ki? – pıçıldayıram.
Gözlərini geniĢ açaraq o, ürpəntili ah çəkir.
– Sən nə danıĢdığını bilmirsən.
– Onda mənə izah elə.
Biz üz-üzə oturmuĢuq, heç birimiz yeməyə toxunmuruq.
– Sən bakir qalmaq andı içmisən? – deyə ağzımdan qaçırıram.
Onun boz gözlərində gülüĢ parıltısı peyda olur.
– Yox, AnasteyĢa, belə bir andım yoxdur. – Kristian Qrey susur,
mənim məlumatı təhlil etməyim üçün və mən qulaqlarımın dibinədək
qızarıram. Doğrudanmı mən bu sözləri ucadan demiĢəm! Yox, yaxĢısı budur
ki, çeynəyim, nəinki çərənləyim.
– Yaxın günlərə nə planların var? – deyə o, sakitcə soruĢur.
– Günortadan sonra iĢləyirəm. Saat neçədir indi? – qəfildən qorxuya
düĢürəm.
– Saat onu keçib, hələ vaxtın var. Bəs sabah?
O, biləklərini masaya və pərçimlənmiĢ uzun barmaqlarını çənəsinə
qoyaraq qarĢımda oturub.
– Biz Keytlə əĢyaları yığmaq istəyirdik. Gələn istirahət günlərinə
Sietlə köçməyi düĢünürük. Və bütün bu həftəni mən ―Kleytons‖da
iĢləməliyəm.
– Sietlin harasında yaĢayacağını bilirsənmi?
– Hə.
86
www.vivo-book.com
– Harda?
– Ünvanı xatırlamıram. Təxminən Payk-market rayonunda.
– Mənim ünvanımdan uzaqda deyil. – Onun dodaqları
yarıtəbəssümlə əyilir. – Sietldə harada iĢləməyi düĢünürsən?
O, niyə bunu soruĢur? Kristian Qrey Ketrin Kavanadan da betər
sorğu-sual təĢkil etməyi bacarır.
– Sənədlərimi eyni vaxtda bir neçə yerə göndərmiĢəm. Ġndi cavab
gözləyirəm.
– Mənim Ģirkətimdə iĢləmək istəməzdin?
Gözlərimi endirirəm. Əlbəttə ki, yox.
– Əslində, yox.
– ġirkətimdə səni nə qane etmir?
– Sənin Ģirkətində, yoxsa ―Qrey enterpraysez‖də? – gülürəm.
– Siz mənə gülürsüz, miss Stil? – O, baĢını yana əyir. Deyəsən,
söhbət onu əyləndirir, amma əslində, belə olduğunu söyləmək çətindir.
BaxıĢımı tamamlanmamıĢ nahar yeməyi olan boĢqaba sarı endirirəm. Onun
gözlərinə baxmağa gücüm yoxdur.
– Mən bu dodağı diĢləmək istərdim, – acıqlı Kristian deyir.
Ġlahi. Özüm də bilmədən, ixtiyarsız olaraq alt dodağımı diĢləyirəm.
Ağzım açıla qalıb, havanı udmaq və içimə çəkmək istəyirəm. Bu indiyəcən
eĢitdiyim ən seksual cümlədir. Ürəyim dəli ritmlə döyünür, nəfəsim kəsilir.
Lənət Ģeytana, mən ehtirasdan tir-tir əsirəm, hərgah o, mənə heç
toxunmayıb. Gözlərimi qaldıraraq onun basqınçı baxıĢlarını görürəm.
– Səni nə saxlayır ki? – deyə cilvəylə soruĢuram.
– Sənə heç yaxın da gəlməyəcəm, AnasteyĢa, buna sənin yazılı
razılığın olmadan. – Onun dodağında təbəssüm kölgəsi oynaĢır.
– Hansı mənada?
– BirbaĢa. – O, köks ötürür və baĢı ilə mənə razılıq iĢarəsi edir,
özündənrazı, amma eyni zamanda, bir qədər acıqlı. – Mən sənə hər Ģeyi
göstərəcəm, AnasteyĢa. ĠĢin saat neçədə qurtarır?
– Təxminən səkkizdə.
87
www.vivo-book.com
– Biz Sietlə gedib evimdə Ģam yeməyi yeyə bilərik. Orda sənə hər
Ģeyi baĢa salaram. Bu günə istəyirsən, yoxsa növbəti Ģənbə günü? Özün seç.
– Niyə sən bunu elə indi deməyəsən? – səbir edə bilməyib
soruĢuram.
– Çünki səninlə birgə nahar yeməyindən həzz alıram. Bütün həqiqəti
bildikdən sonra, sən yəqin ki, artıq məni bir daha görmək istəməyəcəksən.
Lənət Ģeytana! O, nəyi nəzərdə tutur? O, dünyanın hansısa ucqar
yerində uĢaqları kölə kimi satır? O, hansısa gizli cinayətkar təĢkilatın tərkib
hissəsidir? Onda aydındır bu qədər pul haradandır. O, çox ifrat dindardır? O
impotentdir? Əlbəttə yox, bunun əksini elə indi isbatlaya bilər. Ġlahi, mən
yenə qızarıram. Beləcə sonsuzluğa qədər düĢünüb-daĢınmaq olar. Kristian
Qreyin bu sirrini nə qədər tez öyrənsəm, bir o qədər yaxĢıdır. Sirrini
öyrəndikdən sonra bir daha onunla təmasda olmaq istəməsəm, onda, sözün
düzü, bu lap yaxĢı olar. ―Özünü aldatmağa dəyməz, – deyə təhtəlĢüurum
istehza ilə dillənir, – iĢ o qədər pis olmalıdır ki, sən hər Ģeyi atıb qaçasan‖.
– Bu gün.
O, qaĢını qaldırır.
– Sən dərkermə ağacının meyvəsini dadmağa tələsən Həvva kimisən.
– Siz mənə gülürsünüz, mister Qrey? – deyə maraqlanıram.
Özündənrazı eĢĢək.
O, gözlərini qırpır, öz ―blekberi‖sini götürür və düyməni basır.
– Teylor, mənə ―Çarli Tanqo‖ lazım olacaq.
Çarli Tanqo? Bu kimdir?
– Portlenddən təxminən iyirmi otuzda … yox, qoy Eskalada
gözləsin… Bütün gecə.
―Bütün gecə!‖
– Hə. Sabah səhər zəng et. Mən Portlenddən Sietlə uçacam.
―Uçacam?‖
– Ehtiyat pilot iyirmi üç otuz.
O, telefonu yerə qoyur. Nə ―sağ ol‖, nə də ―Zəhmət olmasa‖.
– Ġnsanlar həmiĢə səni etirazsız dinləyir?
Dostları ilə paylaş: |