Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
220 www.vivo-book.com
– Hə.
– Kim? Missis Robinson? – Missis Robinson! Kristian baĢını geri atır və ucadan qəhqəhə çəkib gülür. Ġndi o, elə cavan və qayğısız görünür ki! Cavab olaraq dodaqlarım geniĢ təbəssümlə açılır. – Dediklərini ona çatdıracam. O, buna sevinəcək. – Siz hələ də görüĢürsünüz? Mən sarsılmıĢam və bunu gizlədə bilmirəm. – Hə. – Kristian yenə də ciddidir. Ох… Qəfildən qısqanclıq sancısı hiss edirəm və hissimin dərinliyi məni həyəcanlandırır. – Aydındır. Deməli, öz alternativ həyatını müzakirə etmək üçün kiminsə varındı, mənəsə olmaz. O qaĢqabağını tökür. – Bu haqda heç vaxt dediyin mənada düĢünməmiĢəm. Missis Robinson bu həyatın bir hissəsi olub. Axı demiĢəm, indi biz yalnız yaxın dostuq. Ġstəyirsənsə, səni kəniz keçmiĢ qızlarımdan biri ilə tanıĢ edə bilərəm, onunla danıĢa bilərsən. ―Kimlə-kimlə? Məni ələ salır?‖ – Ġndi də sən zarafat edirsən, hə? – Qətiyyən. – Sağ ol, özüm həllə edərəm, – acıqlı halda deyirəm və adyalı çənəmə qədər yuxarı dartıram. Kristian heyrətlə mənə baxır. – АnasteyĢa, mən… O, açıq-açkar deməyə söz tapmır: məncə, həyatında ilk dəfə. – Xətrinə dəymək istəmirdim. – Xətrimə heç dəymədi də. HiddətlənmiĢəm. – Niyə?
221 www.vivo-book.com
– Sənin keçmiĢ rəfiqənlə... kölənlə... kənizinlə... – bilmirəm onlara nə deyirsən – heç danıĢmaq fikrim də yoxdur. – АnasteyĢa Stil, qısqanırsan? Utanıram və üzüm allanır. – Qalacaqsan? – Səhər oteldə, nahar süfrəsi arxasında görüĢüm var. Həm də, artıq dediyim kimi, qızlarla, kölələrlə, ... , yaxud baĢqa kimləsə gecə bir yerdə qalmıram. Cümə və ġənbə günləri istisna idi. Bundan sonra belə bir Ģey olmayacaq. – sakit, xırıltılı səsdə qərarlılıq duyulur. Dodaqlarımı sıxıram. – Vəssalam, yorulmuĢam. – Məni qovursan? Kristian qaĢlarını qaldırır: deyəsən, o heyrətlənib və azca qorxub. – Hə. – Nə olar, daha bir ―ilk‖. – О, mənə tədqiqedici nəzər yetirir. – deməli, indi heç nəyi müzakirə etmək istəmirsən? Müqaviləni nəzərdə tuturam. – Yox, – sərt Ģəkildə sözünü kəsirəm. – Səni necə də Ģapalaqlamaq istərdim! Onda yaxĢı olardın, elə mən də yüngülləĢərdim. – Belə danıĢmağa haqqın yoxdur. Mən hələ heç nə imzalamamıĢam. – Arzulamaq da olmaz? – Kristian əyilir, çənəmdən tutur və xəfifcə dodağımı öpür – ÇərĢənbə günü? – ÇərĢənbə günü, – razılaĢıram. – Bir dəqiqə gözlə, səni ötürərəm. Otururam və futbol köynəyimi geyinirəm, Kristianı geri itələyirəm. О, həvəssiz çarpayıdan qalxır. – Zəhmət olmasa, Ģalvarımı ver. О, yerdən çalvarı qaldırır və mənə verir, təbəssümünü gizlədə bilmir. – Hə, sahibə xanım. Gözlərimi qıyıram və qaçıĢ paltarını geyənə qədər acıqlı halda ona baxıram. Saçlarım didilib-dağılıb və bilirəm ki, o gedəndən sonra məni
222 www.vivo-book.com
Ketrin Kavana və ehtiraslı istintaq gözləyir. Saç üçün rezin qaytanı götürüb qapını açır və qulaq verirəm. Keyt qonaq otağında deyil; deyəsən, öz otağında, telefonla danıĢır. Kristian arxamca gəlir. Biz çıxıĢa doğru gedirik. Bu qısa müddətdə fikirlərim və hisslərim kəskin Ģəkildə dəyiĢir. Artıq Kristiana acıqlanmıram, əksinə, əzabverici tərzdə utanıram. Onun getməsini istəmirəm. Ġlk dəfə heyifsilənirəm ki, o, sıradan biri – on səhifəlik müqaviləyə, Oyun otağında qamçılara ehtiyacı olmayan deyil. GiriĢ qapısını açır və aĢağı, əllərimə baxıram. Ġlk dəfə öz evimdə sekslə məĢğul olmuĢam və seksin özü də, doğrudan, əla idi. Amma indi özümü hardasa dölqəbulediciyə oxĢar, yalnız Kristianın nazı ilə dolan saxsı qab kimi hiss edirəm. TəhtəlĢüurum baĢını yelləyir: ―Seks üçün otelə qaçmağa hazır idin və onu ekspress-çatdırma ilə əldə etdin‖. Əllərimi sinəmdə çarpazlayaraq, təhtəlĢüurum ayaqlarını yerə döyür və onun sifətindən açıq Ģəkildə oxunur: ―Ġndi nədən Ģikayətçisən?‖ Kristian astanada ayaq saxlayır, çənəmdən tutur və baĢımı qaldırmağa məcbur edir. BaxıĢlarımız toqquĢur. – Hər Ģey qaydasındadır? – incəliklə soruĢur, baĢ barmağı ilə alt dodağımı xəfifcə tumarlayır. – Hə, – cavab verirəm, hərgah sözün düzü, buna əmin deyiləm. Əqidə sistemimin necə dəyiĢdiyini hiss edirəm. Onun Ģərtləriylə razılaĢsam, onda sonradan əzab çəkəcəm. O, bundan artığını mənə təklif etməyə qabil deyil, bunu heç istəmir və əksini heç nəzərdə də tutmur… mənsə daha çox istəyirəm. Daha çox... Keçirdiyim qısqanclıq yalnız ona olan hisslərimin daha dərin olduğunu isbatlayır. – ÇərĢənbə günü... – Kristian təkrarlayır, əyilir və məni öpür. Dodaqlarımız bir-birinə toxunarkən nəsə baĢ verir və üzümü ovcuna alaraq o, məni daha möhkəm-möhkəm öpür. Kristianın tənəffüsü sürətlənir, o mənə qısılır, acgözlüklə ağzıma soxulur. Ovuclarımı onun əllərinin üstünə qoyuram. Saçlarını elə oxĢamaq istərdim ki... amma mən özümü saxlayıram, bilirəm ki, bu, xoĢuna gəlməyəcək. – АnasteyĢa… mənimlə nə edirsən? Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|