Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur

 

 

 

214 

www.vivo-book.com 

 

―Ağzımı tıxayacaq! Keyt!‖ – beynimdən keçir və mən susuram. 

O,  cəld  kross  ayaqqabıları  və  corablarımı,  sonra  da  yavaĢca  məĢq 

Ģalvarını çıxarır. TəlaĢla əynimdə hansı tumanın olduğunu xatırlayıram.  О, 

azca  məni  havaya  qaldırır  və  altımdakı  adyalı  çıxararaq  bədənimi  yenidən 

çarpayıya qoyur, amma artıq mələfə üstünə. 

– Həə, – Kristian xəfifcə alt dodağını yalayaraq deyir. – АnasteyĢa, 

sən yenə dodağını diĢləyirsən. Sənsə bilirsən bu mənə necə təsir edir. 

O xəbərdaredici tərzdə öz Ģəhadət barmağını ağzıma qoyur. 

Ġlahi!  Mən  köməksiz  halda,  güclə  özümü  saxlayaraq  onun  otaqda 

ahəngdar  Ģəkildə  necə  gəziĢdiyini  izləyirəm.  Bu,  məni  son  həddədək 

ehtiraslandırır.  Asta-asta,  demək  olar  ki,  tənbəlcəsinə  o,  ayaqqabılarımı  və 

corablarımı çıxarır, Ģalvarımın düyməsini açır və köynəyimi yuxarı qaldırır. 

–  Məncə,  sən  çox  Ģey  görmüsən,  –  Kristian  hiyləgərcəsinə 

gülümsəyir. 

O, yenidən üstümə oturur, futbol köynəyimi çıxararaq. Deyəsən, indi 

o,  köynəyi  tam  çıxaracaq,  yox,  köynəyi  boğazımacan  bürmələyir,  sonra 

onunla  gözlərimi  örtür,  yalnız  ağzımı  və  burnumu  açıq  qoyur.  Parça 

qatlanıb. bir neçə dəfə, heç nə görmürəm. 

–  Hm,  –  nəfəsini  üzümə  buraxır  durumu  qiymətləndirərək,  –  Ġndi 

daha yaxĢıdır. Gedib içməyə bir Ģey gətirim. 

Kristian  əyilir  və  məni  öpür,  zərifliklə  dodaqlarını  dodaqlarıma 

toxundurur  və  çarpayıdan  qalxır.  Qapının  asta  cırıltısı  qulağıma  çatır.  Ġçki 

dalınca  getdi.  ―Hara?  Kimsə  var  yaxınlıqda? Portlendə?  Sietlə?‖  Qulağımı 

Ģəkləyir,  asta  nitqi  tuturam  və  baĢa  düĢürəm  ki,  Kristian  Keytlə  danıĢır. 

Yooox…  o,  demək  olar  ki,  lütdür!  O,  Keytə  nə  deyəcək?  Asta  bır  paçıltı 

eĢidirəm.  Bu  nədir  görən?  Yenə  qapı  cırıldayır:  Kristian  qayıdır,  onun 

addımları və qədəhdə buzun dınqıltısı eĢidilir. Orda nə içki var elə? Kristian 

qapını örtür və eĢitdiyim xıĢıltıya əsasən, Ģalvarını çıxarır. ġalvar yerə düĢür 

və  anlayıram  ki,  Kristianın  əynində  heç  nə  yoxdur.  О,  yenidən  üstümə 

oturur. 

– Sən içmək istəyirsən, АnasteyĢa? 

---

 

 

 

215 

www.vivo-book.com 

 

– Hə, – pıçıldayıram, çünki qəfildən bütün ağzım quruyur. 

Yenidən buzun dınqıltısını eĢidirəm— Kristian stəkanı qoyur, əyilir 

və məni öpür, ecazkar, büzüĢdürücü mayeni ağzıma tökərək. Ağ Ģərab. Bu, 

gözlənilməz oldu və içim alovlandı, hərgah Ģərabın özü soyuqdur, Kristanın 

dodaqları da. 

– Yenə? 

BaĢımla  təsdiqləyirəm.  ġərab  dadlıdır,  onun  ağzında  olan  da. 

Kristian baĢım üstündən əyilir və mən onun dodaqlarından daha bir qurtum 

içirəm … Ġlahi!.. 

– Gəl buna vaxt itirməyək, АnasteyĢa. 

Özümü  saxlaya  bilmirəm  və  gülümsəyirəm.  O  əyilir,  dodaqlarıma 

daha bir qurtumu boĢaldır, sonra çevrilir və mənimlə yanaĢı uzanır, odur ki 

ombamla  ereksiyanı  hiss  edirəm.  О-o-o,  mən  onu  içimdə  elə  hiss  etmək 

istəyirəm ki! 

– XoĢdur? 

Mən  gərilirəm,  osa  yenidən  stəkanı  götürür,  məni  öpür  və  Ģərabla 

birgə  ağzıma  bir  parça  buz  dürtür.  Sonra  asta-asta  bədənimdə  soyuq  öpüĢ 

cığırı saxlayır: boğazımdan aĢağı, döĢlərim arasında və daha sonra qarnıma 

sarı  enir.  Soyuq  Ģərabı  göbəyimə  tökür  və  ora  buz  parçasını  atır.  Buzun 

bədənimi necə yandırdığını hiss edirəm. Ох-x. 

–  Sakit  uzan,  –  Kristian  pıçıldayır,  –  tərpənmə,  АnasteyĢa,  yoxsa 

bütün yataq Ģəraba bulaĢacaq. 

Ombalarım qeyri-iradi yığılır. 

– Yoox, miss Stil, əgər Ģərabı dağıtsanız, sizi cəzalandıracam. 

Ġnləyirəm və qalstuku dartıram, ombalarımı tərpətmək istəyini güclə 

boğaraq. Yox… xahiĢ edirəm. 

Kristian barmağıyla əvvəlcə  büsthalterin bir kasasını, sonra o birini 

aĢağı çəkir və sinəm, köməksiz halda onu seyrinə çıxır. O əyilir, növbəylə 

məmələrimim gilələrini öpür, onları soyuq dodaqları ilə dartır. NəvaziĢə hay 

verən bədənimlə mübarizə aparıram, o bükülür. 

– Bəs bu xoĢuna gəlir? – Kristian məmə giləsinə üfürərək soruĢur. 

---

 

 

 

216 

www.vivo-book.com 

 

Yenə  də  cingilti  eĢidirəm  və  hiss  edirəm  ki,  Kristian  buz  parçasını 

sağ məməmin giləsi ətrafında necə dolandırır, eyni vaxtda dodağı ilə o birini 

sıxır.  Məndən  inilti  qopur,  tərpənməməyə  çalıĢıram.  Necə  də  Ģirin, 

əzabverici iĢgəncədir! 

– ġərabı dağıtsan, sənə qurtarmaq imkanı verməyəcəm. 

– О-o, xahiĢ edirəm… Kristian… ağa… xahiĢ edirəm! 

O,  ağlımı  baĢımdan  alır.  Mən,  demək  olar  ki,  onun  gülümsədiyini 

eĢidirəm.  Göbəyimdəki  buz  əriyir,  mənsə  alıĢıb,  yanıram  –  yanır  və 

soyuyuram  dəhĢətli  dərəcədə  ehtiraslanmıĢam.  Kristianı  içimdə  hiss  etmək 

istəyirəm. Ġndi. 

Onun  soyuq  barmaqları  birdən-birə  çox  həssas  olmuĢ  qarnımın 

dərisində  ağır-ağır  sürüĢür.  Özümdən  asılı  olmayaraq  bədənimi  qaldırıb-

əyirəm  və  artıq  isti  maye  göbəkdən  bütün  qarnıma  axır.  Kristianın 

hərəkətləri cəlddir, o Ģərabı diliylə yalayır, məni öpür, incə tərzdə diĢləyir və 

sovurur. 

– Аy-ya-yay, АnasteyĢa, sən tərpəndin. Ġndi səninlə nə edim? 

Mən ağır-ağır nəfəs alıram, indi mənimçün yalnız onun toxunuĢu və 

səsi mövcuddur. Yerdə qalanlar qeyri-realdır, heç bir əhəmiyyət daĢımır və 

radarımla  tutulmur.  Kristianın  barmaqları  tumanımın  içinə  girir  və  məni 

ucadan köks ötürməklə mükafatlandırır. 

– Оoo, balaca, – o pıçıldayır və iki barmağını içimə soxur. 

Ağzımla havanı tuturam. 

–  Sən  artıq  mənimçün  hazırsan,  həm  də  belə  tez,  –  Kristian  deyir, 

dözülməz  dərəcədə  asta-asta  barmaqları  içəri  soxaraq  və  çölə  çıxararaq, 

mənsə onun əlinə qısılır və ombalarımı yuxarı qaldırıram. 

–  Necə  də  xəsis  qızsan,  –  sərt  tələffüz  edir  o,  böyük  barmağını 

klitorum ətrafında fırladır, sonrasa onu sıxır. 

Bədənim  onun  mahir  barmaqlarının  təsiriylə  əyilib-burulur,  ucadan 

səslənən  iniltilərimi  artıq  boğmuram.  O,  baĢım  üstündən  futbol  köynəyini 

çıxarır  və  mən  onu  görürəm,  gecə  çırağının  iĢığından  gözlərimi  qırparaq. 

Toxunmaq istəyi məni üzür… 

---