Menecmentin mərhəloləri və elmi məktəbləri
olunmuş sosial struktura malikdir və onun əsas tezisləri aşağıdakılara
uyğun gəlir:
-
insanlar əsasən sosial ehtiyaclara motivasiya olunur və şəxsi
individuallığı digər şəxslərə münasibətlərinin köməyi ilə hiss edirlər;
-
sənaye inqilabının və əmək prosesinin rasionallaşdırılması
nəticəsində iş müəyyən mənada öz cəlbediciliyini itirmişdir, buna görə
də insan özünü təmin etməni sosial uyğunluqda (münasibətlərdə)
tapmalıdır;
-
insanlar rəhbərlikdən gələn təsir və nəzarət vasitələrinə nisbətən,
onlara bərabər olan insan qrupunun sosial təsirinə daha tez cavab
verirlər;
-
əgər rəhbər öz tabeçiliyində olanların sosial ehtiyaclarını ödəyə
bilirsə və onların istəklərini başa düşürsə, işçi rəhbərin sərəncamlarına
daha tez cavab verir.
Menecmentin bu mərhələdə vəzifəsi həm də ondan ibarət
olmuşdur ki, idarəetmənin bürokratik modelinin tədqiqi zamanı
əhəmiyyəti aşkar edilmiş təşkilat üzvləri arasında formal asılılıqlara
yanaşı olaraq, məhsuldar qeyri-formal əlaqələr də inkişaf etdirilsin.
E.Meyo və onun əməkdaşları tərəfindən aparılan tədqiqatlar
göstərmişdir ki, onlar insanların birgə isteTısal fəaliyyətlərinin
nəticələrinə əhəmiyyətli təsir göstərirlər. «Vestem elektrik»
kompaniyasına məxsus Xotom zavodunda (İllinoys ştatı) 12 il (1924-
1936) davam edən tədqiqatlar istehsal prosesinin quruluşunda onun
üzvləri arasındakı münasibətlərin əməyin ahəngi və məhsuldarlığına
ciddi təsir göstərmiş olduğu qeyri-formal qrupp fenomenini aşkar etdi.
Aşkar edildi ki, öz xüsusi norma və mövqelərini hazırlamaq, əmək
prosesində kollektivin ayrı-ayrı üzvlərinin hərəkətlərinə ciddi sosial
nəzarət müəyyən etmək qruppa xas olan cəhətlərdəndir. Tədqiqatlar
daha sonra göstərdi ki, qeyri-formal qruplar - təşkilatın formal quruluşu
tərəfindən yaradılaraq xarakter səviyyəsinə adlayan təbii təşəkkül tapmış
sosial qurumdur. E.Meyoya görə, qrupda əməkdaşlıq faktoru, öz
əhəmiyyətinə görə yalnız menecmentin özü ilə müqayisə oluna bilən son
dərəcədə vacib şəraitdir. Başqa sözlə, istehsal prosesindəki qeyri-formal
münasibətlər, menecmentin sərəncamlarını baykot etmək, yaxud onun
müəyyən etdiklərinin həyata keçirilməsinə köməklik göstərmək
qabiliyyətinə malik əhəmiyyətli bir təşkilati qüvvə kimi tanındılar. Buna
görə də qeyri-formal münasibətləri heç bir vəchlə özbaşına buraxmaq
olmaz. Əksilə, fəhlələr və adminstrasiya arasında əməkdaşlıq əsasında
onları idarə etməyi öyrənmək lazımdır.
72
Müxtəlif məktəblərin fərqləndirilməsi əsasında menecmentə yanaşmalar _____________________
Bütün bunlara görə aydın olur ki, nə üçün E.Meyonun əsas səyləri
fəhlələrin həm öz aralarında, həm də administrasiya ilə əməkdaşlığın
təşkili vasitələrinin axtarışına yönəldilmişdi. O, zəmanəsindəki
təşkilatlarda «Həmrəylik ruhunun» və «ümumilik hissiyatının»
itirilməsini tənqid edirdi, şəxsiyyətsiz istehsal münasibətlərinin daha sıx
insan əlaqələri ilə əvəz olunmasının konkret yollarını işləməyə çalışırdı.
Meyonun konsepsiyasına uyğun olaraq, hər bir meneeer müəssisənin
texniki və sosial tərəfləri arasında tarazlığa ean atmalı, sosial təşkilatın
dayanıqlığına elə təsir göstərməlidir ki, fərdlər ümumi məqsədə çatmaq
üçün bir-birilə əməkdaşlıq etməklə, onların kooperasiyaya ean atmasının
əsasını təşkil edən şəxsi həzz ala bilsinlər. Bununla da formal təşkilat
qeyri- formal quruluşlarla möhkəmlənmiş olur ki, burada sonuncular
ziyan kimi deyil, əksinə müəssisənin bütövlükdə effektiv fəaliyyətinin
zəruri komponenti kimi qəbul edilirdi.
Bütöv sosial sistem kimi təşkilatın təhlili «insan münasibətləri
məktəbi»Nin nəzəriyyəçilərinə imkan vermişdir ki, formal təşkilatın
tələb etdiyi «effektivlik məntiqi» ilə qeyri-formal təşkilata xas olan
«santimentlər* məntiqi» arasındakı ziddiyyətləri aradan qaldırsınlar.
Nəzərdən keçirilən konsepsiyada sənaye müəssisənin rəhbəri iki
əsas funksiyanı yerinə yetirir: iqtisadi və sosial. Birincisi gəlirin
maksimallaşdırılmasına, ikincisi isə effektiv işləyən kollektiv və
qrupların yaradılması və stabilləşdirilməsinə yönəldilmişdir. Əvvəllər
menecerlərin diqqəti birinci funksiyanın üzərində cəmləşdiyindən,
təşkilin şəxsiyyət faktorundan imtina edilirdi.
Ancaq təcrübi tədqiqatlar nəticəsində müəyyən edilmişdir ki,
iqtisadi fəaliyyət öz-özlüyündə özünün sosial əsasından ayrıla bilməz.
Bu cür hərəkət etməklə, menecment faktiki olaraq qrupşəkilli
əməkdaşlıq problemlərini istehsalın texnoloji problemləri kimi qələmə
verməyə çalışır. Lakin müasir sənaye əmək qrupları və təşkilatlarını
təşkil edən çoxlu sayda kollektivlərdən ibarətdir. Burada fərdlər arasında
özünü aparma qaydaları müəyyənləşmişdir. Bu qaydalar hər bir işçinin
sosial vəziyyətinin xüsusiyyətlərini və fərqlərini əks etdirir. İstənilən iş
yerinə müəssisənin sosial şkalasında konkret əhəmiyyət və müəyyən
ranq xasdır. Öuna görə də sənaye müəssisəsinə həm spesifik istehsal,
həm də xüsusi sosial strukturlar xasdır; hər bir işçiyə müəssisə
orqanlarının iş sistemində ayrıca yer, həm də müəyyən edilmiş sosial
vəziyyət uyğun gəlir. Sosial
* sentimenllər - söz və hərəkətdə özünü büruzə verən həddən ziyadə hissiyyatlılıq
73