Menecmentin mərhələləri və elmi məktəbləri
xətti təşkiletmə üzərində birbaşa nəzarət qoyaraq planlaşdırma və
qərarqah tövsiyyələrinə əsaslanan idarəetmə ştatını irəli sürmüşdü və
o,hesab edirdi ki,təkbaşçılıq və kollegialığın bu prinsipi mənfi
nəticələrdən qaçmaq şansı verir. H.Emerson hesab edirdi ki, işgüzar
təşkilatlarm əvvəlki, dövrü hərbi təşkilatlar tipinə uyğun idi. Lakin belə
təmayül müasir təşkilatların məqsədlərinə uyğun deyil. Çünki
təşkilatların hərbi tipi öz mahiyyətinə görə qeyri-məhsuldardır.
Məhsuldarlıq dedikdə çox vaxtı qüv>/ənin həddindən artıq
gərginləşməsi başa düşülür. H.Emersona görə bu tamamilə başqa cürdür.
«Gərgin işləmək maksimal səylərini qoymaqdan ibarətdir; məhsuldar
işləmək isə işə minimal səylər etməkdən ibarətdir». Gərginlik prinsipinə
əməyin işəmuzd ödənilməsi aiddir, əksinə hasilatın normalaşdırılması və
mükafat sistemi məhsuldarlıq prinsipi üzərində qurulmuşdur. Məhsuldar
əməyin təşkilinin əsas vəzifəsi «insanın
mexaniki enerji üzərindəki
hakimiyyətini
genişləndirməkdən ibarətdir».
Amerikan meneceri R.Robbidə (1864-1929) eyni fikirləri qeyd
edirdi. 1910-cu ildə o «Təşkiletmə üzrə mühazirələrini» çap etdirmişdir.
Ümumi fikrə əsasən kamil təşkilat ordu ilə eyniləşdirilir. İnsanların rota
və alaylara bölücüsü səlahiyyətlərin və öhdəliklərin dəqiq bölgüsü, sərt
nizam-intizam, əmrlərin dəqiq icrasını təmin edərək digər təşkilatların
yaradılması üçün bir nümunə olmuşdur. Adətən, gündəlik ünsiyyətdə
«sənayenin kapitanları», «Sənaye ordusu» kimi aniayıcılardan istifadə
olunur. R.Robbun ideyalarına əsasən hərbi təşkilat öz mtizamı,
nizamnamələrin sərtliyi, məsuliyyət və tabeçiliyin səmərəliliyi ilə digər
təşkilatlara çox kömək etmişdir. Çünki
0
böyük kütlələrlə münasibət
yaratmaq və idarəetməklə çox əlaqədardır. Lakin o digər tip təşkilatların
qurulmasında böyük səhvlərə gətirib çıxarmışdır. Çünki bu təşkilatlar
özünü inkişaf və daxili motivasiyaya əsaslanır. Belə təşkilatlarda hərbi
təşkilatın xüsusiyyətləri olan rəhbərlik, təşkilatdan kənar amillər və
sistemlər üçün məqsədlərin qoyulması, işlərin ixtisaslaşdu*ılması və
müxtəlif işlərin koordinasiyası üzərində nəzarət funksiyasının
gücləndirilməsi iqtisadi səmərəsizliyə və resurslarm qeyri-düzgün
istifadə olunmasına səbəb olurdu.
Bundan bir qədər sonra Q.Xopf (1882-1949) tərəfindən optimal
təşkilat ideyası irəli sürülmüşdü. «Menecment və optimum» (1935)
məqaləsində o qeyd edirdi ki,: «Optimum işgüzar təşkilatın inkişafının
elə bir forması kimi müəyyən edilə bilər ki, ölçü, maya dəyəri, insani
qabiliyyətlər kimi amillər arasmda tarazlığı saxlaya və
62
Müxtəlif məktəblərin fərqləndiriltnəsi əsasında menecmentə yanaşmalar _____________________
biznesin vəzifələrini reallaşdırmağa kömək edər». Optimal şəraitin
müəyyən edilməsi, əldə edilməsi və saxlanılması kimi məsələ bütün
təşkilatlar üçün problemdir. Bu gün vacib məsələlərindən olub
«optimalogiya» elmi tərəfindən həll edilməlidir. Bu optimizm haqqında
elm olub biznes də müxtəlif amillərin nisbətini öyrənir. Onun əsas
vəzifəsi - bütün elmlərin, texnikanın, insani fəaliyyətin müxtəlif
sferalarında
proseslərin
öyrəşməsi;
onların
müəssisənin
xüsuçsiyyətlərinə və optimallığına uyğun təsnifləşdirilməsindən
ibarətdir. Xopf menecmenetin təkmilləşdirəcək bir sıra təkliflər
verilmişdir:
o biznesim məqsəd və vəzifələrini aydın şəkildə təsvir edilməsi;
o operativ fəaliyyət və nəticələrdən asılı olmayaraq həyata
keçirilən xarici siyasətin müəyyən edilməsi;
o menecmentin vəzifələrini insanların başa düşülən səviyyəsində
formalaşdırılması;
o inzibati heyətin qarşısına qoyulmuş vəzifələrin icrasında
səriştəli olan işçilərdən təşkil edilməsi;
® inzibati qrupu vəzifələrin icrasının dəqiqliyini yoxlamağa
imkan verən standartlarla təmin edilməsi;
o operativ nəticələri öyrənmək və onların həyata keçirilməsi
istiqamətlərinin müəyyən edilməsi;
o təşkitlatda müəyyən edilmiş qaydalara əsasən inzibati qrupun
bir-birini əvəz etmə templərinin tənzimlənməsi;
o inzibatçıların məhsuldar imkanlarına münasibətdə yaş amilinin
nəzərə alınması;
o qarşıya qoyulmuş məqsədlərə çatmağa imkan verəcək təşkilatın
optimal ölçülərinin müəyyən edilməsi.
Menecment konsepsiyalarının formalaşmasına ingilis alimi Oliver
Şeldon (1894-1951) ciddi təsir etmişdir. «İdarəetmə fəlsəfəsi» (1923)
kitabında menecmentin etik tərəfini qeyd edirdi və ona aid məsuliyyəti
açıqlayırdı: «Sənaye - maşın və texniki proseslərin məcmusu deyil; bu
insanların məcmusudur. Bu əşyaların məcmusu deyil, insanlığın
məcmusudur». Şeldona əsasən menecmentin fəlsəfəsini hazırlamaq
lazımdır, yəni elmi əsaslandırılmış və gündəlik qəbul edilən prinsiplər
formalaşdırmaq və onlardan gündəlik fəaliyyətdə istifadə etmək üçün
hər bir menecer idarəetmə fəlsəfəsinin üç prinsipini qavramalıdır:
- sənaye siyasəti, şərtləri və metodları cəmiyyətin maddi
63
Menecmentin mərhələləri və elmi məktəbləri
rifahının inkişafına kömək etməlidir;
-
menecment ali cəmi)^ətin mənəvi öhdəliklərini sosial ədalət
baxımından konkret hallara uyğunlaşdırmalıdır;
-
menecment etik sosial ədalətin prinsip və standartlarının ali
səviyyəyə qaldırılmasma təşəbbüs göstərməlidir.
Bu prinsiplərin tətbiqi zamanı menecer həm texnoloji effektivlik,
həm də sosial effektivlik kimi aspektləri təhlil edir. Onlar isə əməyin
tədqiqi və insani imkanların inkişafı ilə əlaqədardır.
Ümumi formada O, Şeldonun menecment fəlsəfəsi aşağıdakı
müddəalara əsaslanır.
1.
Sənaye, cəmiyyətin maddi rifahının vacib elementi olan əmtəə
və xidmətlərin istehsalı üçün mövcuddur;
2.
Sənaye menecmenti kollektivə xidmətlər göstərilməsinə
əsaslanan prinsipləri rəhbər tutmalıdır;
3.
Sənayenin bir hissəsi kimi menecment kapitaldan ayrılmışdır
və üç hissədən ibarətdir: müdriyyət, menecment və təşkilat.
4.
Nə qədər ki, sənaye hələlik iqtisadi şərtlərə əsaslanır
menecment həm insani, həm maddi amillərin səmərəliliyinin inkişafı
vasitəsilə məqsədlərə nail olmalıdır;
5.
Bu effektlik idarəetmədə elmdən istifadə edilməsinə və
sənayedə insan resurslarınm inkişafına əsasən təmin edilir
6.
Səmərəlilik tiəşkilatın strukturadan asılıdır. Bu struktur işin
dəqiq təhlilindən və lazımi vasitələrin müəyyən edilməsinə əsaslanır.
7.
Menecmentdə elmi metodlardan istifadə aşağıdakılara
əsaslanır:
•
tədqiqat və ölçmələrdən menecmentin qəbul etdiyi və nəzarətdə
saxladığı bütün proseslərdə istifadə edilməsi;
•
bir işi vaxtının hər bir hissəsinin hazırlanması və təcrübi
istifadəsi;
•
arzu olunan nəticələrin müəyyən edilməsi və əsaslandırılması
üçün əmək xərclərinin təyini;
•
bu standartların daha səmərəli istehsal və menecment
metodlarının təhlili üçün institutlaşdırılması.
8.
Menecmentin məsuliyyəti, siyasəti istehsalm insani amilinə
diqqət tələb edir; işçiyə bir fərd kimi münasibətə isə aşağıdakı qaydalara
riayət etmək lazımdır:
•
işçilər əmək şəraitinə aid məsələlər həllində iştirak edirdilər;
•
işçilərin sivil ^cəmiyyətə aid həyat səvij^əsi təmin edilir;
•
ona şəxsi inkişaf üçün daha çox asudə vaxt verilir;
64
Dostları ilə paylaş: |