xərclərimizlə bağlı bir qədər az və ya çox xərcləyə bilmək sərbəstliyimiz var və bu çərçivədə xərclər kisəmizə elə bir
ziyan gətirmir. Amma hər bir insan üçün fərdi Ģəraitdə müəyyən olunan ölçüdən kənara çıxılması ölçünün keyfiyyət
təbiətində özünü göstərir (suyun temperaturunun dəyiĢilməsi ilə onun keyfiyyət halının dəyiĢilməsində gördüyümüz
kimi) və indiyə kimi yaxĢı təsərrüfatçılıq kimi baxılan iĢ yoxsulluğa və talana gətirib çıxaran fəaliyyətə çevrilmiĢ olur.
Politika sahəsində də bu cürdür: dövlət quruluĢu ərazidən, sakinlərin sayından və (bu qəbildən olan) baĢqa kəmiyyət
təriflərindən asılı olduğu qədər də onlardan asılı deyildir. Məsələn, ərazisi min kvadrat mil65 və əhalisi dörd milyon
olan dövləti gözdən keçirərkən öncə biz düĢünmədən razılaĢacağıq ki, ərazinin bir neçə mil və ya əhalisinin bir neçə min
artması və ya azalması dövlət quruluĢuna önəmli təsir edə bilməz. Ancaq o da inkar olunmazdır ki, dövlətin aramsız
olaraq böyüməsi və ya kiçilməsi zamanı elə bir an yaranır ki, baĢqa Ģəraitlərdən asılı olmadan yalnız bu kəmiyyət
dəyiĢiklikləri sayəsində dövlət quruluĢu artıq keyfiyyət dəyiĢikliyinə məruz qalmaya bilmir. Kiçik ġveçariya kantonu
(inzibati ərazi bölgüsü – A. T.) böyük imperiya üçün yararlı deyil, Roma respublikası alman imperiyasının kiçik bir
Ģəhərciyi ediləndən sonra onun da dövlət quruluĢu imperiya üçün yaramadı.
§ 109
Ölçüsüzlük hər Ģeydən öncə ölçünün öz təbiətinin kəmiyyət tərəfi ilə bağlı olaraq özünün keyfiyyət müəyyənliyindən
kənara çıxmasıdır. Ancaq birinci kəmiyyət müəyyənliyilə müqayisədə bu baĢqa kəmiyyət münasibəti ölçüsüzdür və eyni
zamanda da keyfiyyət münasibəti olduğundan ölçüsüzlük həm də ölçüdür. Bu iki keçid (keyfiyyətdən müəyyən
kəmiyyətə və bundan yenə də əksinə, keyfiyyətə keçid) sonsuz proqres – ölçüsüzlükdə ölçünün aradan qalxması və
özünübərpa etməsi kimi təsəvvür edilə bilər.
Əlavə.
Kəmiyyət, gördüyümüz kimi, nəinki dəyiĢiləndir, yəni artan və azalandır, həm də ümumiyyətlə öz hüdudundan
kənara çıxmadır. Kəmiyyət özünün bu təbiətini ölçüdə də saxlayır. Lakin ölçüdə olan kəmiyyət bəlli sərhəddi
aĢdığından ona uyğun olan keyfiyyət də aradan qalxmıĢ olur. Lakin bununla, ümumiyyətlə keyfiyyət inkar edilmir,
yalnız bu müəyyən keyfiyyət aradan qalxır və onun yerini baĢqa keyfiyyət tutur. Bir-birinin ardınca gah yalnız
kəmiyyətin dəyiĢilməsindən, gah kəmiyyətin keyfiyyətə keçməsindən ibarət olan bu ölçü prosesini ana xətt66 kimi
təsəvvür edib əyaniləĢdirmək olar. Bu cür ana xətti təbiətdə hər Ģeydən öncə cürbəcür formalarda tapırıq. Suyun
temperaturunun artması və azalması ilə bağlı yaranan keyfiyyətcə bir-birindən fərqli aqreqat halları haqqında artıq
yuxarıda xatırlatmıĢıq. MetaoksidləĢmə dərəcələrilə də iĢ bu cürdür. Musiqi tonlarının fərqini də ölçü prosesində baĢ
verən öncə yalnız kəmiyyət dəyiĢikliyinin keyfiyyət dəyiĢikliyinə keçməsinə aid misal kimi göstərmək olar.
§ 110
Burada, əslində aĢağıdakı proses baĢ verir: ölçünün malik olduğu bilavasitəlik aradan qaldırılır; ölçüdə kəmiyyət və
keyfiyyət öncə bilavasitədirlər və ölçü onların yalnız nisbi eyniyyətidir. Lakin bəlli olur ki, ölçü ölçüsüzlükdə aradan
qalxır; amma ölçüsüzlükdə ölçü yenə də özünə qayıdır, çünki ölçüsüz olan ölçünün inkarı olmaqla yanaĢı kəmiyyətin və
keyfiyyətin vəhdətidir
§ 111
Ġnkarı inkarın təsdiqi kimi sonsuz, varlıq və yoxluq, nə isə və baĢqası və i. a. kimi daha abstarkt tərəflərinin yerinə indi
keyfiyyət və kəmiyyət tərəflərinə malikdir, yəni a) öncə keyfiyyət kəmiyyətə (
§ 105) keçdi və bu keçid aĢkar etdi ki, onların hər ikisi inkardır; b) ancaq onların vəhdətində (ölçüdə) öncə onlar bir-
birindən fərqlənirlər və biri o birini vasitələndirir; c) bu vəhdətin bilavasitəliyinin özünü aradan qaldırması aĢkarlanan
kimi bu vəhdət indi özündə özü ilə sadə münasibət kimi müəyyənləĢir və özündə aradan qalxma kimi varlığa və formaya
malikdir. Özü özünü inkar vasitəsilə özünü özü ilə vasitələndirən və özü özü ilə münasibətə girən və deməli,