20
ulu dilin protodillərə bölünməsi və müxtəlif dillərin yaranması ilə
bağlı məsələlər təhlil edilmiş, oxşar örnəklərin səbəbi aşkara çıxa-
rılmış,
müxtəlif dilə, dinə mənsub olan insanların bir-birinə müna-
sibəti ön plana çəkilmiş, bölgədə yaşayan xalqların və etnik qrup-
ların adət-ənənələrində olan ortaq cəhətlər göstərilmiş, tolerant və
multikultural məkan kimi Şəki-Zaqatala bölgəsinin özünü doğ-
rultması faktlarla qeyd edilmişdir.
Şəki-Zaqatala ərazisində yaşayan xalqların və etnik qrup-
ların nümayəndələrindən tоplanmış fоlklоr örnəkləri ilk dəfə
оlaraq məhz bu monoqrafiyada tam və sistemli şəkildə tədqiqata
cəlb оlunmuşdur. Regiоnal möhür şəklində meydana çıxan özü-
nəməxsusluq və оnu törədən səbəblər kоnkret nümunələr əsasın-
da nəzərdən keçirildikdən sоnra həmin səbəblərin ən başlıcaları
aşağıdakı kimi qruplaşdırılmışdır:
1)
Regiоnun cоğrafi arealı, fauna və flоrası;
2)
Bölgədə baş
vermiş tarixi prоseslər;
3)
Etnik amillər;
4)
Din fərqi;
5)
Dil fərqi (koloritli dil faktorları: sözlərin intonasiyası,
spesifik lüğət vahidləri) və s.
Verilən folklor örnəkləri üçün:
1.
Azərbaycan folkloru antologiyası. XIII kitab (Şəki,
Qəbələ, Oğuz, Qax, Zaqatala, Balakən folkloru);
2. Azsaylı xalqların folkloru. I kitab;
3. Əli Süleymanov. Babaların hikmət xəzinəsi: Milli
azlıqların folkloru (Şəki-Balakən bölgəsi üzrə);
4. Akif Məmmədli. Balakən-Zaqatala bölgəsi: Tarixi
еtnoqrafiyası;
5. Şirinbəy Hacıəli oğlu Əliyеv. İngiloylar (tarixi-еtno-
qrafik tədqiqat) adlı namizədlik dissertasiyası;
6. Cuma Gözbaraxlı. Saxurlar - kitablarından istifadə
olunmuşdur.
Kitabda xüsusi kodlaşdırma sistеmindən istifadə olunmuş-
dur. İstinad edilən hər bir fikrin və ya nümunənin sonunda mötəri-
23
edir və ya gözəlliyi daima təmasda olduğu əşyalar, varlıqlar ara-
sında axtarır. Bəlkə də elə “gözəl” sözünün “göz” və “əl” kimi
hissələrdən ibarət olmasının da səbəbi budur.
Yəni insan gözəl de-
yərkən məhz gözünün önündə, əlinin altında olan əşya və var-
lıqlara aid cəhətləri, xüsusiyyətləri nəzərdə tutur. Elmi cəhətdən
sübut olunmuşdur ki, “insan sadəcə təmasda olduğu əşya və
varlıqları dərk edir...” və təbii ki, burada “təmas deyərkən hiss
orqanlarından hər hansı birinin yardımı ilə gerçəklik vahidi ilə
bağlı məlumatın alınması nəzərdə tutulur...” (bax: 70, s.104-105).
Dilin psixologiyası ilə məşğul olan tədqiqatçıların qənaətinə görə
“eyni gerçəklik vahidi ilə dəfələrlə təmasda olan şəxs həmin ger-
çəklik vahidini “parlaq element” kimi kodlaşdıraraq əsas yadda-
şına qeyd edir...” (bax: 71, s.87).
Bizcə, “gözəl” anlayışı, elə burada qeyd edilən “parlaq ele-
ment” anlayışı ilə eyni mahiyyət daşıyır. Buna görə də gözəlliyə
yaxın olmağa çalışan insan baxdığı, təmasda olduğu hər bir var-
lıqda özünə tanış, doğma olan cəhətlər, xüsusiyyətlər axtarır. Biz-
cə, insanın gözəllik anlayışının təbiəti məhz bundan ibarətdir.
Bu deyilənlərin doğruluğunu isbat etmək üçün böyük elmi
axtarışlara, bəlkə heç ehtiyac da yoxdur. Sadəcə bunu yada sal-
maq kifayətdir ki, ən çox sevdiyimiz yeməklər, elə ən çox yedi-
yimiz və yeməyə adət etdiyimiz yeməklərdir. Ən xoşumuza gələn
insan tipləri, daima ətrafımızda görməyə alışdığımız, bizə yaxın,
doğma olan insanlarda gördüyümüz fizioloji və mənəvi cizgilər-
dir. Ətrafımıza diqqətlə baxsaq
görərik ki, evli cütlərin əksəriyyəti
zahiri cəhətdən bir-birinə bənzəyir, bir çox məsələyə münasibətdə
həmfikir olurlar. Onları bir-birinə tərəf çəkən, cəzb edən və yaxın-
laşdıran cəhətlər də elə bu ortaq xüsusiyyətlər, ortaq zövqlər və
ortaq gözəllik anlayışıdır. Bu kimi həyat reallıqları simvollaşaraq
mənəvi irsimizdə, ədəbiyyatımızda, folklorumuzda öz əksini tap-
mışdır, məsələn: “ərlə arvadın torpağı bir yerdən götürülür”, “tay-
lı tayın tapmasa, günü ah-vayla keçər” kimi atalar sözü və mə-
səllərimiz bu deyilənlərin parlaq nümunəsidir. Amma bu deyilən
fikirlər və verilən nümunələr hələ ki, nə sonsuz demokratiyanın
və tolerantlığın, nə də ki, onlardan doğan multikulturalizmin şərhi