96
darda sualtı mina istehsal etmək üçün sifariş vermiş və
bu məqsədlə o, Sampsonyevsk körpüsünün Peterburq
tərəfində daha iri mexaniki zavod tikdirmişdi. Həmin
zavodda sualtı minalar istehsal etməklə yanaşı digər
böyük işlər də yerinə yetirilirdi. Məsələn, Kazan baş
kilsəsi üçün düzəldilmiş metal məhəccərlər və
çərçivələr, Kronştadt emalatxanasından ötrü avadanlıq
və dəzgahlar, müxtəlif metal borular, evlər üçün dam
örtüyü dəmirləri məhz Emmanuel Nobelin zavodunda
hazırlanmışdı.
O, 1853-1856-cı illərdə Krım müharibəsi zamanı iri
sifarişlər qəbul etmişdi. Burada ingilis-fransız hərbi
donanmasının hücumu gözlənilən Kronştadt və
Sveabord qalası üçün intensiv surətdə mina hasarları
düzəldilməyə başlanmışdı. Hətta Baltik dənizi sahil-
lərinin minalanmasında Emmanuel Nobelin özü və
onun böyük oğlu Robert də iştirak etmişdi. Bu fədakar
işlərə görə imperator I Nikolay tərəfindən Emmanuel
Nobel “Rus sənayesinin inkişafında səylə işlədiyinə
görə” qızıl medalı ilə təltif edilmişdi.
Krım müharibəsi Rusiya üçün müvəffəqiyyətsiz
olmuş, hərbi sifarişlər tədricən azalmış, Çar Rusiyası
bir çox avadanlıqların, mexanizmlərin xaricdə hazır-
lanmasına üstünlük vermişdi. Beləliklə də, zavod ha-
vadan “asılı” vəziyyətdə qalmışdı. Zavodun xərci
ödənmədiyindən onu müflisləşmiş elan etmişdilər.
Bütün vəsaitini itirən Emmanuel Nobel 1858-ci ildə
Stokholma qayıtmış, sonra isə oğlanları Alfredi və
Rusiyada doğulub böyümüş Emil-Oskarı yanına dəvət
etmişdi. Robert və Lüdviq zavoda qoyulan xərcin heç
olmasa bir hissəsini qaytarmaq üçün Rusiyada qalmış-
dılar.
Emmanuel Nobel İsveçə
qayıtdıqdan sonra oğlanları
ilə birlikdə partlayıcı mad-
dələr istehsal edən kiçik bir
zavod yaratmış və orada iş-
ləməyə başlamışdı.
1864-cü il sentyabrın 3-
də Stokholmu güclü part-
layış bürümüşdü. Nobellə-
rin yeni zavoduna göndə-
rilməyə hazırlanan 100 ki-
loqram nitroqliserin binanı
darmadağın etmiş və qalıq-
ların altında bütün işçilər
fəlakətə uğramışdılar. Al-
fredin kiçik qardaşı, 21 yaş-
lı Emil-Oskarın da faciə za-
manı işçilərlə birlikdə həlak
olması xəbərini atasına
çatdıranda o iflic olmuşdu.
Düz 8 il Emmanuel Nobel
yataqda həmin vəziyyətdə
yaşamışdı.
Böyük ixtiraçı, bacarıqlı
və işgüzar sahibkar olan
Emmanuel Nobel öz ailə-
sinə demək olar ki, heç bir
vəsait qoymadan 1872-ci
ildə 71 yaşında Stokholmda
vəfat etmişdi.
Ədəbiyyat
Mirzəyev, M.A. Nobelçi fiziklər /M.A.Mirzəyev.-Bakı: Nasir, 2004.- 75 s.
Mahmudov, C. Nobel qardaşları və Azərbaycan neft sənayesində onların
sahibkarlıq fəaliyyəti /C.Mahmudov //Bakı nefti, neft milyonçuları və Nobel
qardaşları.- Bakı, 2006.-S.175-177.
Rus dilində
Ипполитова, Н.В. Династия Нобелей /Н.В.Ипполитова.-Тамбов: МИНЦ,
2002.-112 с.
Samirə Eminova
97
Ruhulla Fətulla oğlu Axundov
(Sidqi Ruhulla) 1886-cı il mart ayı-
nın 28-də Bakının Buzovna kəndin-
də müəllim ailəsində dünyaya göz
açmışdır. İlk təhsilini kənddə, molla
məktəbində alan Sidqi Ruhulla son-
ra Bakıda tacir şagirdi işləmişdi. On
dörd-on beş yaşlarında “Kosa-kosa”
xalq oyunlarında, şəbih tamaşalarında çıxış etmişdi.
İlk dəfə Hüseyn Ərəblinskinin quruluş verdiyi
Nəcəf bəy Vəzirovun “Adı var, özü yox” tamaşasında
Telli rolunda çıxış etmişdir.
Aktyor Namiq Kamalın “Vətən” dramındakı Sidqi
rolunda böyük uğur qazandığına görə həmin adı
özünə təxəllüs götürmüşdü.
Sidqi Ruhulla “Nicat”, “Səfa”, az müddət “Həmiy-
yət” cəmiyyətlərinin teatr truppalarında, Abbasmirzə
Şərifzadənin rəhbərlik etdiyi “Müsəlman artistləri
ittifaqı”nda, “Zülfüqar bəy və Üzeyir bəy Hacıbəyli
qardaşlarının müdiriyyəti”ndə, Hüseyn Ərəblinskinin
müxtəlif teatr dəstələrində, özünün yaratdığı dəstə-
truppada iştirak etmişdi.
1913-cü ildə Moskva teatrlarında təcrübə keçən
Sidqi Ruhulla İranda və Gəncədə “Ərəbli”, “Ərəblins-
ki” imzaları ilə tamaşalar hazırlamış və özü də baş
rollarda çıxış etmişdi.
Aktyor İranın Rəşt, Qəzvin, Xoy şəhərlərində ilk
teatr təşkilatçısı olmuş, Təbrizdə səhnə sənətinin
təbliği məqsədilə “Xeyriyyə” cəmiyyəti yaratmışdır.
Azərbaycanın qədim paytaxtı olan Təbriz şəhərində
peşəkar teatrın təşəkkülü və
inkişaf yolu Sidqi Ruhul-
lanın adı ilə bağlıdı. O,
Özbəkistan Respublikasının
paytaxtı Daşkənddə Üzeyir
bəy Hacıbəylinin “Leyli və
Məcnun” (30 dekabr 1916)
və “Əsli və Kərəm” (13
yanvar 1917) operalarını
yerli özbək və tatar teatr
həvəskarlarının iştirakı ilə
tamaşaya hazırlamışdı. Tif-
lisdə isə məşhur bəstəkar
Fikrət Əmirovun atası Mə-
şədi Cəmil Əlibəyovun
“Seyfəlmülük” operasını
səhnəyə qoymuşdu.
Üç yüzdən çox irili-xır-
dalı rol oynayan Sidqi Ru-
hulla həm ayrı-ayrı truppa-
larda, həm də dövlət teat-
rında rejissorluq etmişdir.
O, Azərbaycan klassiklərin-
dən, demək olar, hamısının
pyeslərində bir neçə quru-
luşda əsas rolları oynamış-
dır. Sidqi Ruhulla gənc akt-
yorların yetişib formalaş-
masında, sənətin özünə-
məxsus incəliklərini mə-
Mart
125 illiyi
Sidqi Ruhulla
1886-1959
Aktyor
28