67
nkişaf etməkdə ölkələr təbii ehtiyatların, iqlim şəraitinin və
ucuz işçi qüvvəsinin sayəsində iqtisadi inkişafın müəyyən
potensialına malikdirlər, lakin kiçik əmanətlər və gəlirlərin aşağı
olması, maliyyə sisteminin zəifliyi sabit inkişaf və iqtisadi artım
üçün kifayət qədər ehtiyatla təmin etmirlər. Bu səbəbdən
siyasətçilər çıxış yolunu eyni zamanda qeyri-sabitliyin mənbəyi
olan, valyuta və maliyyə böhranlarına səbəb ola biləcək xarici
kapitalın cəlb olunmasında görürlər.
nkişaf etməkdə olan ölkələrin problemləri infrastrukturun
inkişaf etməməsi, qanunvericilik nöqsanları, investorların mül-
kiyyət hüquqlarının etibarlı müdafiəsinin olmaması, məlumatın
qeyri-şəffaflığı ilə müəyyən olunur. Bu və digər amillər kredit
riskinin yüksək səviyyəsini və vəsaitin cəlb olunması zamanı
yüksək faiz dərəcələrini şərtləndirirlər. Bundan başqa valyutanın
konversiya edilməsi rejimini dəyişmək imkanı, kapital axınlarına
qarşı məhdudiyyətlərin tətbiqi, milli valyutanın devalvasiyası,
siyasi qeyri-sabitlik və seçici (elektorat) dövrünün aşkar mövcud-
luğu kimi bəzi müstəqil risklər mövcuddur. Maliyyə bazarlarının
tənzimlənməsi və maliyyə müəssisələrinə nəzarət həmçinin yüksək
səviyyədə deyil.
nkişaf edən ölkələrin maliyyə sistemlərinin səciyyəvi xüsu-
siyyəti bankların üstünlük təşkil etməsindən və maliyyə bazarla-
rının inkişaf etməməsindən ibarətdir. Bu həmçinin kreditlərin ve-
rilməsi zamanı xərclərin çoxalmasını şərtləndirir və milli borc
alanların maliyyə baxımından qeyri-sabitliyini artırır. Şəxsi vəsait-
lə müqayisədə borc vəsaitinin yüksək səviyyəsi və xarici şok Asiya
böhranına səbəb olmuş amillər kimi çıxış etmişlər.
stənilən maliyyə və siyasi dəyişikliklər milli korporasiyalar
və banklar üçün kreditlərin bərpası və ya uzadılması ilə bağlı
problemlər yaradırlar. Mühasibat hesabdarlığının qeyri-şəffaflığı
ilə əlaqədar problemlər və təsərrüfat fəaliyyətinin hüquqi
tənzimlənməsinin nöqsanları bankları qeyri-şəffaf müəssisələrə və
ya əlaqəli şirkətlərə kreditlərin verilməsi kimi səmərəsiz riskə
getməyə təhrik edirlər. Bu amillər böyük həcmdə problemli
68
borcların yığılmasına və bütövlükdə bank sisteminin sabitliyinin
zəifləməsinə gətirib çıxardırlar ki, bu da maliyyə sektorunun
liberallaşması və ya xarici şokun təsiri zamanı bank böhranının
riskini xeyli artırır. Bank sektorunda müəyyən çətinliklər meydana
gəldikdə onların bütün maliyyə sektoruna qeyri-sabitləşdirici təsiri
inkişaf etmiş ölkələrlə müqayisədə inkişaf edən ölkələrdə, onlarda
kapital bazarlarının zəif olması səbəbindən, daha böyükdür.
nkişaf etməkdə olan bazarlarda bankların böyük rolu
tənzimləmənin və nəzarətin keyfiyyətini artırmağı tələb edir.
nkişaf etməkdə olan ölkələrdə maliyyə sisteminin və
maliyyə bazarının zəifliyi daxili kredit həcmlərinin ÜDM-a
nisbətinin kiçik qiymətilə ifadə olunur, ehtiyatların azlığı xarici
mənbələrdən təmin olunur ki, bu da inkişaf etmiş ölkələrlə müqa-
yisədə, xüsusilə qısamüddətli seqmentdə, xarici borc həcmlərinin
daxili borca nisbətini xeyli artırır. Bazar risklərini hecləşdirməyə
imkan verən maliyyə vasitələri yoxdur və yaxud inkişaf etməmiş
olur. Xarici kapital axınından böyük asılılıq ölkələrin maliyyə sis-
teminin və maliyyə bazarının yüksək zəifliyinə səbəb olur, bank və
valyuta ehtiyatlarının sıx qarşılıqlı əlaqəsini şərtləndirir, həmçinin
çətin vaxtlarda kreditlərin cəlb olunması imkanını məhdudlaşdırır.
Bir tərəfdən maliyyə siyasətinin milli valyuta kursunun sabitləşdi-
rilməsinə istiqamətlənməsi bu və ya digər şəkildə iqtisadiyyatın
artım templərini dəstəkləməyə, inflyasiyaya müqavimət gös-
tərməyə, borc kapitalı üzrə beynəlxalq bazarların əlverişliliyini
təmin etməyə kömək edir. Digər tərəfdən həmin istiqamətlənmə
faiz dərəcələrinin və kursun sabitliyinin qorunması üçün nəzərdə
tutulmuş qızıl valyuta ehtiyatlarının geniş dəyişikliklər diapazo-
nuna gətirib çıxardır və beynəlxalq möhtəkirləri ölkənin maliyyə
sisteminin zəifliyindən istifadə etməyə təhrik edir.
Bunun daha bariz nümunəsi C.Soros tərəfindən 1997-ci ildə
Tailand batına “hücum” epizodlarında göstərilmişdir
50
. Ölkələrin
50
Сорос Дж. Кризис мирового капитализма. Открытое общество в
опасности
/пер. с англ. – М.: Инфра-М, 1999. – S. 156-157.
69
ə
ksəriyyəti üzən valyuta kursu rejimini seçmişdir. Lakin üzən kurs
zamanı milli valyutanın kəskin devalvasiyası təsbit olunmuş rejim
zamanı olduğu qədər asanlıqla baş verir. Üzən rejimin kursun qəti
surətdə qəsdən artırılmasından xilas olmağa kömək etməsinə
baxmayaraq iqtisadiyyat və maliyyə bazarı bazar ümidlərinin
gözlənilməz dəyişmələri, borcun yüksək həddə çatması və ya
maliyyə bazarının zəifliyi baxımından hələ də bərabər zəifdirlər.
BVF-nun məlumatlarına əsasən üzən valyuta kursları rejiminin
ölkələrin maliyyə böhranlarına qarşı daha davamlı olmasını təmin
etdiyini söyləməyə heç bir əsas yoxdur
51
.
Öz növbəsində iqtisadi qeyri-sabitlik daha çox maliyyə
bazarlarını əhatə edir. nkişaf etməkdə ölkələrlə müqayisədə
maliyyə vasitələrinin böyük gəlirliliyinə baxmayaraq fond ba-
zarının gəlirlərinin qeyri-sabitliyi xüsusilə yüksəkdir. Bunun
sayəsində yerli bankların qeyri-sabitliyi, onların aktivləri yaxşı
diversifikasiya olunduğu və yaxşı tənzimləndiyi halda belə, daha
yüksəkdir. Valyuta kursunun dəyişkənliyi valyuta riskinə görə əla-
vənin və daxili borclar üzrə faiz dərəcələrinin artmasına səbəb
olur. Bu öz növbəsində çox saylı risklər və qeyri-müəyyənlik şə-
raitində fəaliyyət göstərən firmaların dayanıqsızlığına gətirib
çıxardır. Onları kompensasiya etmək məqsədilə firmalar öz
məhsullarının qiymətlərini qaldırır, hesablaşmaları daha sabit
xarici valyuta ilə aparır və pulu məhdud sayda yüksək gəlirli la-
yihələrə qoyurlar. Devalvasiya zamanı yerli xammalın və işçi
qüvvəsinin ucuzlaşması nəticəsində bilavasitə qazancı ixrac edilən
məhsul istehsal edən xarici şirkətlərin filialları əldə edirlər.
nkişaf və iqtisadi artım imkanlarının axtarışı zamanı
kapitalın, avadanlığın, xidmətlərin azlığı ilə hərəkətə gətirilən in-
kişaf edən ölkələr özlərinin kiçik maliyyə sistemlərinin qloballaşan
maliyyə bazarlarına inteqrasiyasına getdikcə daha meylli olurlar.
Son zamanlar birbaşa investisiyalar daxil olmaqla beynəlxalq borc
51
Levi-Yeyati E. and Sturzenegger F. “Exchange Rate Regimes and Economic
Perfomance”, IMF Staff Papers, 2001, Vol. 47, Issue 0 (Special). – S. 62-98.
Dostları ilə paylaş: |