44
Əymən müsəlman olana qədər yaşamış,
hicrət etmiş və Peyğəmbər –
sallallahu aleyhi və səlləm – dən
5 və ya
6 ay sonra vəfat etmişdir.
Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – onu Zeyd b. Həris
- radıyallahu
anhu – ilə evləndirmişdir. Usamə b. Zeyd
- radıyallahu anhu – nun
anasıdır. Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – Ummu Əymən üçün:
«
Ummu Əymən Ummi Badə Ummi – Ummu Eymən anamdan sonra
anamdır». Ənəs
- radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – Mədinəyə gələndə bütün şəhər sevinirdi. O,
öldüyü gün isə bütün şəhər zülmətə qərq olmuşdu
129
. Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – dünyasını dəyişdikdən sonra Əbu Bəkr və
Ömər
- radıyallahu anhum – onun süd anasını ziyarət etmək qərarına
gəlirlər. Qoca qadın ilə görüşdükdə onun ağladığını görüb dedilər: «Nəyə
ağlayırsan? Allah Rəsulu üçün Onun (Allahın) dərgahında daha yaxşıdır».
Qoca qadın dedi: «Mən ona görə ağlayıram ki, artıq vəhylər
gəlməyəcəkdir». Bu sözlər Əbu Bəkr və Ömər
- radıyallahu anhum – da
ağlamağa məcbur etdi
130
.
Rəsulullahın atası AbdulMuttalib oğlu Abdullahdır. Məhəmmədin atası
o, doğulmamışdan əvvəl, yoxsa sonra öldüyü haqqında bəzi rəylər vardır.
Bu rəylərdən ən doğrusu: Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – in
anasının bətnində ikən atasının öldüyüdür. İkinci
rəyə görə, Rəsulullah
–
sallallahu aleyhi və səlləm – doğulduqdan
7 ay sonra ölmüşdür. Abdullah
ticarət məqsədi ilə Şama gedib qayıtdıqda Mədinədə vəfat edir.
Darul
Nəbiyyatuz Zəhra deyilən yerdə dəfn edilir. Ənəs –
radıyallahu anhu –
rəvayət edir ki, bir nəfər: «Ya Rəsulullah! Atam haradadır?» deyə
soruşdu. Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu:
«Cəhənnəmdə». Adam getmək istədikdə Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və
səlləm – onu çağıraraq: «Heç şübhəsiz ki,
mənim atamda, sənin atanda
Cəhənnəmdədir» deyə buyurdu
131
.
Anası Kilabın oğlu Zuhrənin oğlu AbdiMənafın oğlu Vəhbin qızı
Əminədir. Kilab Rəsulullah
– sallallahu aleyhi və səlləm – in nəsəbində
5-
ci babasıdır. Bu tərəfdən Rəsulullah
– sallallahu aleyhi və səlləm – in atası
və anası eyni kökdən olub ikisi də Kilabda birləşirlər. Anası Əminədən
sonra onu ilk əmizdirən Əbu Ləhəbin köləsi Suveybədir. Ərəblərdə o,
vaxtlar yeni doğulan uşaqları əmizdirmək üçün başqa bölgələrə
göndərmək adəti vardı. Bunu uşaqların daha
sağlam və güclü böyümələri
üçün belə edirdilər. Suveybə öz oğlu olan Məsruqla bərabər onu bir aya
129
Tirmizi, Şueyb əl-Arnaut səhih olduğunu qeyd edir.
130
Müslim.
131
Müslim 203, Əbu Davud 4718.
45
yaxın əmizdirdi. Həmçinin də Hamda və Əbu Sələmə b. Abduləsəd əl-
Mahzumiyi də əmizdirmişdir. Hər ikisi də Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi
və səlləm – in süd qardaşlarıdır. Həmçinin
də Peyğəmbərin əmisi Həmzə -
radıyallahu anhu – nu da əmizdirmişdir. Bundan sonra Məkkəyə Bəni Sad
b. Bəkr b. Həvazin qəbiləsindən bir neçə süd əmizdirici qadınlar gəlir.
Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – bu qadınlara süd verilməsi
üçün təqdim edilir. Lakin yetim olduğuna görə onu götürən olmur. Buna
baxmayaraq içərilərindən Əbu Suveybin qızı Həlimə əmizdirmək üçün
uşaq qalmadığından əlacsızlıqdan onu götürür. Həlimənin əri Həris b.
Abdiluzzadır. Hər ikisi də Sad b. Bəkr b. Həvazin qəbiləsindəndirlər.
Uşaqları Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – in süd qardaşlarıdırlar.
Abdullah, Ənisə və Qudamə (Şeymə kimi də tanınır) Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – in yetişməsində böyük rolu olmuşdur.
Həlimə həmçinin də Əbu Sufyan
- radıyallahu anhu – nu da
əmizdirmişdir. Həlimənin Məkkədə olduğu o, günlər qıtlıq və aclıq
günləri idi. Dəvələri
süd vermir, köksündə də süd azalmışdır. Lakin
Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – i öz yurduna götürdükdə
Allahın izni ilə onlara bərəkət nazil olmuşdur. Qadın onu qucağına alıb
əmizdirmək istədikdə köksünün südlə dolduğunu gördü. Dəvələri bol süd
verməyə başladılar. Həlimə
2 ildən sonra onu süddən kəsir. Artıq
böyümüş və güclənmişdi. Həlimə hər
6 aydan bir onu görmələri üçün
anasının yanına gətirirdi. Süttən kəsiləndən sonra onu anası Əminənin
yanına gətirir. Peyğəmbər ilə gələn bərəkətdən
son dərəcə sevinc içində
olan Həlimə uşağın bir müddətdə yanında qalmasını xahiş edir. Əminə
razı olur. Həlimə Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – i alaraq
sevinc içində öz yurduna dönür. İki il də daha süd anası Həlimə ilə
bərabər qalır. Lakin sonra baş verən Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və
səlləm – in
Şakki Sadr qəlbinin yarılması hadisəsi onları uşağı anasına
qaytarılmasını məcbur edir. Ənəs b. Məlik
- radıyallahu anhu – rəvayət
edir ki, Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – uşaqlarla oynayarkən
Cəbrail
– əleyhissəlam – onun yanına gəldi. Onu götürərək yerə yıxdı və
sinəsini yardı. Qəlbini çıxardı. Qəlbindən bir qan laxtasını çıxardıqdan
sonra Peyğəmbərə: «Bu şeytanın səndən olan bir nəsibidir!» deyə ona
göstərdi. Sonra qəlbini qızıldan bir qab içində Zəm-Zəm suyu ilə yudu.
Daha sonra qəlbini yerinə qoydu. Onunla
oynayan uşaqlar qaçaraq süd
anasının yanına gəldilər və: «Muhəmməd öldürüldü!» dedilər. Onun
yanına gəldilər. Rəngi soluq bir halda idi. Ənəs: «Mən Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – in sinəsində o, izi görmüşdüm!» dedi
132
. Bu
132
Buxari, Müslim.