şə
xsi tamahı xatirinə sui-istifadə edirdi.1837-ci ildə Qafqazın baş komandanının
Varşavadakı atlı müsəlman alayı üçün Quba əyalətindən 36 atlı toplanması haqqında
tələbi əhalinin səbr kasasını daşdırdı. Əhali hökümətdən atlı yığılmasının
dayandırılmasını, komendant Gimbut və onun əlaltıları olan yerli bəylərin işdən
götürülməsini və vergilərin azaldılmasını tələb edir. Hərbi dairə rəisi tələbləri yerinə
yetirməyə söz versə də konkret hər hansı bir addım atmaq fikrində deyildi. 1837-ci ilin
avqustun 21-də Qubada Rusiyanın müstəmləkə zülmünə qarşı başlanan hərəkat tezliklə
silahlı üsyana çevrildi. Quba üsyanı özünün genişliyinə, əhatə dairəsinə və iştirakçıların
sayına görə digər üsyanlardan fərqlənirdi. Üsyançıların sayı 12 min nəfərə çatırdı.
Üsyanın başlıça hərəkətverici qüvvəsi kəndlilər olsa da, Quba bəylərinin böyük hissəsi
də üsyana qoşulmuşdu. Hərəkat iştirakçıları üsyan rəhbəri Hacı Məhəmmədi Qubanı
idarə etmək üçün hətta xan seçmişdilər. Hərəkata başçılıq etmək üçün yaradılmış Hərbi
Ş
uranın hazrıladığı plana əsasən avqustun 30-da üsyançılar Quba şəhərini mühasirəyə
aldılar.Yarəlinin başçılıq etdiyi üsyançılar dəstəsi şəhərlilərin köməyi ilə Qubaya daxil
olaraq şəhər məhkəməsinin binasını ələ keçirtdilər. Üsyançılar şəhər uğrunda ağır
döyüşdə mərdliklə vuruşsalar da uğur qazana bilmədilər Sentyabrın 5-də rus qoşunu
üsyançıları şəhərdən çıxara bildi. Hökümət hərəkatın fəal iştirakçılarına divan tutdu.
Üsyanın rəhbəri Hacı Məhəmməd dörd il çəkən istintaqdan sonra 1841-ci ildə Bakı
Hərbi səhra məhkəməsinin hökmü ilə dar ağacından asıldı.
Şə
ki üsyanı. Digər müsəlman əyalətlərində olduğu kimi Şəkidə də çar
hökümətinin tətbiq etdiyi ağır maliyyə -vergi sistemi əhalinin vəziyyətini olduqca
ağırlaşdırmışdı. Şəkinin keçmiş hakimi Səlim xanın oğlu Hacı xan tərəfindən Şəkiyə
göndərilən Məşədi Məmməd 5 minlik qoşun toplayaraq 1838-ci ildə hökümətə qarşı
üsyan başladı. Rus hərbi qarnizonu ilə üsyançılar arasında Şəki yaxınlığında baş vermiş
ilk döyüşdə ruslar məğlubiyyətə uğradılar.Qalanı çıxmaqla, bütün şəhər üsyançıların
ə
linə keçdi. Qafqazın baş komandanı başqa əyalətlərdən Şəkiyə qoşun yeridərək
üsyançıları məğlubiyyətə uğratdı. Məşədi Məmməd yenidən Cənubi Azərbaycana
qayıtmağa məcbur oldu.XIX əsrin 30-cu illərində Şimali Azərbaycanda rus müstəmləkə
ə
sarətinə qarşı baş vermiş üsyanlarda hökümətə “sədaqətli” olan kiçik bir zümrəni
çıxmaqla, əhalinin bütün təbəqələri iştirak edirdi. Kəndlilər, şəhərlilər, bəylər, ağalar və
ruhanilərin bir cəbhədə çıxış etməsi həmin üsyanların əsas xüsusiyyəti sayıla bilər. 30-
cu illərdə baş vermiş üsyanlar böyük tarixi əhəmiyyətə malik idi. Bu üsyanlar məğlub
olsada, təsirsiz qalmadı. Çar höküməti Şimali Azərbaycanda öz siyasətini dəyişməyə
məcbur oldu, komendant üsul-idarəsini ləğv etməyin zəruriliyini anladı.
44. XIX ə
srin 40-cı illə
rində
Ş
imali Azə
rbaycanda keçirilmiş
islahatlar
XIX əsrin 30-cu illərində baş vermiş üsyanlar yatırildıqdan sonra çar hökumətı
Cənubi Qafqazda inzibati-idarə sistemini dəyişdirmək üçün islahatlar keçirdi.Çar I
Nikolay 1840-cı il aprelin 10-da komendant idarə üsulunun ləğv edilməsi və Cənubi
Qafqazda inzibati islahat haqqında qanun imzaladı.1841-ci il yanvarın 1-dən qüvvəyə
minən qanuna görə komendant idarə üsulu ləğv edilir və Cənubi Qafqazda Gürcüstan-
meretiya quberniyası və Xəzər vilayəti yaradılırdı.Hələ 1828-ci il martın 21-də tarixi
Azərbaycan torpaqları olan Naxçıvan və rəvan xanlıqlarının ərazisində “erməni
vilayəti” adlı inzibati bölgü yaradılmışdı. 10 aprel 1840-cı il qanununa görə “erməni
vilayəti” ləğv edilmiş və yerində rəvan və Naxçıvan qəzaları yaradılmışdı. Cənubi
Qafqazda ali hakimiyyət Qafqazın baş hakiminə məxsus idi. 10 aprel 1840-cı il
qanununa görə, ümumrusiya qanunları əsasında quberniya, vilayət, qəza və dairə
məhkəmələri yaradıldı.Şəriət məhkəmələri yalnız kəbin-talaq və vərəsəlik məsələlərinə
baxırdı. 1841-ci ilin aprel və may aylarında Ağalar və Bəylərin Tiyul mülkiyyəti və
kəndlilər üzərində ağalığının ləğv olunması haqqında reskript
verildi. Bir qədər sonra bu
reskript ləğv olundu. 1844-cü ildə çar hökumətı Cənubi Qafqazda öz mövqeyini
möhkəmlətmək üçün canişinlik sistemi yaratdı.1846-cı il 14 dekabr tarixli çar fərmanı
ilə Gürcüstan- meretiya quberniyası və Xəzər vilayətinin yerində Tiflis, Kutais, Şamaxı
və Dərbənd quberniyaları təşkil edildi. 1849-cu ildə isə rəvan quberniyası
yaradıldı.Yeni inzibati-ərazi bölgüsü Azərbaycanın parçalanmasını daha da
dərinləşdirdi.
1846-cı il 6 dekabr reskripti. Rusiya hökümətinin ali müsəlman zümrəsi ilə
bağlı siyasəti dəyişkən səciyyə daşıyırdı. XIX əsrin 20-30-ci illəri 40-cı illərin
ə
vvəllərində hökümətin ali müsəlman zümrəsi ilə bağlı hazırladığı layihələrdə bu
zümrəni tamamilə ləğv etmək, Şimali Azərbaycanda çarizmin əsas dayağı olacaq “təbii
rus zadəganlığı” yaratmaq ideyası qırmızı xətt kimi keçirdi. Hökümət bölgənin bütün
torpaqlarını 5 iri rus zadəganı arasında bölüb, burada iri təhkimçilik təsərrüfatları
yaratmaq və müsəlman ali zümrəsini məhv etmək planları üzərində baş sındırırdı.Lakin
hökumətin bu planı baş tutmadı. Bəylərin və kəndlilərin çar hökümətinə qarşı bir
cəbhədə birləşərək çıxışlara başlaması höküməti bərk təşvişə salmışdı.Çar hökuməti ali
müsəlman zümrəsinin simasında özünə dayaq yaratmaq yolunu tutdu. Çarın fərmanı ilə
1843-cü ildə ali müsəlman zümrəsinin yaradılmasına icazə verildi. Bu zümrənin
hüquqlarını tənzimləyəcək qanun layihəsi 6 dekabr 1846-cı ildə çar I Nikolay tərəfindən
Qafqaz canişininin adına reskript (buyruq) şəklində imzalandı. 6 dekabr 1846-cı il
reskripti 12 maddədən ibarət olub, 10-u bəylərin torpaq hüquqlarından, 2-si isə bəy-
kəndli münasibətlərindən bəhs edirdi. Reskriptə əsasən bəylərin nəsli sahibliyində olmuş
və indi də onların ixtiyarında qalan torpaqlar (mülk, tiyul və s.) üzərində onların tam
irsi, mülkiyyətçilik hüququ təsdiq olunurdu. Xan, bəy və digər torpaq sahibləri öz