XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
101
ona məxsus sektorundakı neft-təbii qaz yataqlarının istehsalı
və ixracı iradəsini
ortaya qoymuşdur ki, bu da yeni şəraitdə
bütövlükdə Avrasiya regionunda və dünyada enerji siyasəti
üzərində qurulmuş yeni geosiyasi münasibətlərin hərəkətverici
qüvvəsinə çevrilmişdir. Bunun ardınca, yeni transmilli enerji
layihələri ilə bağlı olan hər bir Xəzərətrafı ölkə öz geoiqtisadi
maraqlarına müvafiq olaraq bu və ya digər bloklaşmaya (qrup-
laşmaya) qoşularaq, bir-biri ilə ciddi geoiqtisadi rəqabət apar-
mağa, regional, yerli və beynəlxalq maraq dairələri arasında
müəyyən manevrlər etməyə başladılar. Belə vəziyyətdə, təbii
olaraq tezliklə hər bir blokun və maraq dairəsi üzrə həyata
keçirilən geoiqtisadi qruplaşmanın öz aparıcı və köməkçi döv-
lətləri (aktorları) meydana çıxır.
XXl əsrdə Xəzər hövzəsinin geoiqtisadi və geostrateji
xarakteristikasına
təsir göstərən ikinci əsas amil
kimi siya-
sətşünaslar Orta Asiya ölkələrinin dünyaya çıxış imkanlarının
məhdudluğu, Cənubi Qafqazın yeni şəraitdə ənənəvi Rusiya
marşurutlarına alternativ olaraq, bu bölgənin enerji ixracına,
bütövlükdə Şərq-Qərb əlaqələrinə alternativi dəhliz kimi çıxış
etmək imkanlarının yaranması, köhnə və təzə neft-qaz ixracı
dəhlizlərinin, transmilli kəmərlərin istiqamətləri, geoiqtisadi
təyinatı və s. kimi məsələləri aid edirlər. Bu məsələlər, fikri-
mizcə, üçüncü minillikdə, həm də ümumiyyətlə, dünya geosi-
yasətinin və qlobal enerji siyasətinin əsas aktual məsələləri,
aparıcı prioritetləri hesab olunur.
Xəzər hövzəsində həyata keçirilən müasir dəhliz və kə-
mər siyasətinin xarakteristikasına təsir göstərən
üçüncü əsas
amil bu kəmərlərə konkret olaraq hansı ölkələrin
necə yanaş-
ması, onların hansı məqsədlər güdməsi- öz məhsullarını sərbəst
şəkildə dünya bazarlarına çıxarmaq, satmaq və ölkəsini inkişaf
ƏL İ H ƏS ƏNOV
102
etdirmək, yoxsa kəmərlər üzərindəki üstün statusundan istifadə
edərək qonşu dövlətlərə, dünya ölkələrinə geosiyasi təsir gös-
tərmək istəməsi və s. idi. Bəzi region və dünya ölkələri (Azər-
baycan, Türkiyə, Orta Asiya ölkələri, Gürcüstan və Qərb ölkə-
ləri) dəhliz və kəmər məsələsinə əsasən özlərinin və tərəfdaş-
larının geoiqtisadi maraqlarından çıxış edərək, iqtisadi cəhət-
dən, daha ucuz qiymətə və səmərəli yolla enerji ixrac və idxal
etmək istəyindən yanaşdıqları halda, digərləri (Rusiya və İran)
dünyadakı mövcud qiymət siyasəti üzərindəki əvvəlki təsirlə-
rini qorumaq, dünyada və regionda
öz üstün mövqelərini da-
vam etdirmək, başqa ölkələrin dünya enerji bazarlarına təsirini
azaltmaq, onların bu sahədə alternativ və müstəqil aktor kimi
çıxış etmələrinə mane olmaq və s. qeyri-sağlam məqsədilə
istifadə etmək istəyirdi.
Xəzər hövzəsində Azərbaycan və onun tərəfdaşlarının
həyata keçirdiyi yeni enerji dəhlizləri və kəmərləri siyasətinə
bilavasitə təsir göstərən
dördüncü əsas amil, mütəxəssislərin
fikrinə görə, hövzənin XXl əsrdə bölgə və dünya ölkələrinin
enerji təhlükəsizliyinin təmin olunmasında, iqtisadi, siyasi,
geosiyasi maraqlarına birbaşa və dolayısı ilə təsir göstərmə-
sində oynaya biləcəyi alternativ rolla bağlıdır. Çünki son on
ildə Xəzər regionu və Orta Asiyanın neft və təbii qaz ehtiyat-
larının Qərbin artan enerji tələbatının
ödənilməsinə yönəl-
dilməsi siyasəti, dünyanın qlobal enerji təhlükəsizliyinin təmin
edilməsində Yaxın Şərq və Rusiyanın alternativi kimi istifadə
edilməsi planı birmənalı olaraq planetar geosiyasətin və geo-
iqtisadiyyatın transmilli məsələlərindən birinə çevrilib. Xəzər
hövzəsinin zəngin neft-qaz ehtiyatlarına malik olması müasir
transmilli dünyada bu bölgənin geoiqtisadi və geosiyasi də-
yərini artırır, planetin müasir enerji təhlükəsizliyinin və strateji
XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
103
yanacaq ehtiyaclarının təminatının əsas həlqələrdən birinə
çevirir.
85
Xəzər hövzəsində yürüdülən enerji dəhlizləri və ixrac
siyasətinə təsir göstərən
beşinci əsas amil kimi mütəxəssislər
Xəzər hövzəsi və Orta Asiyada neft-qaz ehtiyatları ilə zəngin
olan əksər ölkələrin istehsal etdiklərı strateji enerji resurslarını
əsasən xarici ölkələrə satış üçün nəzərdə tutmaları ilə bağlayır-
lar. Çünki hasil edilən neftin və təbii qazın dünya bazarlarına
çıxarılması, etibarlı və səmərəli daşıma vasitələrinə, ixrac boru
kəmərlərinə malik olmaq, təhlükəsiz marşrutların
seçilməsi və
s. kimi məsələlər həm yerli enerji istehsal edən, həm tranzit
ölkələr, həm də öz enerji təhlükəsizliyini bölgənin nefti və təbii
qazı ilə bağlayan istehlakçılar üçün strateji əhəmiyyət, həyati
və transmilli mahiyyət kəsb edir. Zəngin enerji ehtiyatına
malik olan hər bir ölkə istəyir ki, öz məhsulunu sərbəst şəkildə,
əlverişli marşrutlarla, etibarlı kəmərlər vasitəsi ilə dünya ba-
zarlarına çıxarsın və mövcud dünya qiymətlərinə satsın. Eyni
zamanda, bölgənin neft-qaz ehtiyatlarından faydalanan xarici
dövlətlər və digər alıcılar
da istəyir ki, bu məhsulu birinci
əldən, heç bir kənar vasitəçi ilə təmasa girmədən, sabit təminat
şərti ilə daha ucuz qiymətə alsın. Hər iki tərəf həm də bu
vəzifələri hər hansı kənar subyektlərin, öz məxsusi maraqları
ilə seçilən ölkələrin təsirinə məruz qalmadan təmin etmək
istəyirlər. Bu mənada, faktiki olaraq Orta Asiya, Xəzər hövzəsi
və Cənubi Qafqazda çoxsaylı neft-qaz kəmərlərinin, ixrac
marşrutlarının movcudluğu və onların çoxvariantlılığı öz ak-
tuallığı baxımından, heç də neft-qaz ehtiyatlarına
malik ol-
maqdan az əhəmiyyət kəsb etmirdi.
85
Bax: Максаковский В.П. Каспий – Европа, из новой книги. Москва,
2002, с.13.
ƏL İ H ƏS ƏNOV
104
Beləliklə, göründüyü kimi, Xəzər hövzəsi və Cənubi
Qafqazda mövcud enerji ixracı kəmərlərinin istifadəsi, alter-
nativ dəhlizlərin, daha müstəqil marşrutlarının yaradılması və
s. yerli neft-qaz ölkələrinin dünya enerji bazarlarına, xarici
tərəfdaşlarınsa hövzəyə sərbəst, müstəqil geosiyasi aktor kimi
daxil olmasını nəzərdə tutan transmilli siyasətdir. Bu siyasət
müvafiq olaraq, həm bölgənin birbaşa geoiqtisadi durumunu,
yerli ölkələrin milli maraq dairəsini və ona
uyğun da geosiyasi
davranışını, həm də Avropa enerji təhlükəsizliyinin geosiyasi
xarakteristikasını ciddi şəkildə dəyişir. Xatırladaq ki, son illər-
də Rusiya dəfələrlə bir tərəfdən bölgənin neft-qaz satan və
tranzit ölkələrini, digər tərəfdənsə Avropanın enerji məhsulları
istehlak edən dövlətlərini müxtəlif təzyiq və təhdidlərə məruz
qoymuş, dünya enerji bazarında özü haqqında etibarsız tərəf-
daş imici yaratmaqdan belə çəkinməyərək, neft və qazdan
xarici aləmə geosiyasi təsir vasitəsi kimi istifadə etmiş və öz
geosiyasi niyyətlərini həyata keçirmişdir. O öz addımlarını
enerji resurslarının satış qiymətinin artırılmasından tutmuş,
nəql edilən həcminin azaldılmasına qədər- müxtəlif vasitələrlə
həyata keçirmişdir. Rusiya ilə Ukrayna, Türkmənistan,
Belarus
arasında baş vermiş sonuncu yanacaq böhranı bunun əyani
sübutu hesab oluna bilər. Hesablamalara görə, sonuncu böhran
nəticəsində şaxtalı havada qazsız qalan Avropa ölkələrinə
təxminən, 2-3 milyard dollar məbləğində zərər dəyib. Odur ki,
Rusiyanın ildən-ilə enerji vasitələrindən həm regionda, həm də
dünyada geosiyasi təsir vasitəsi kimi istifadə etməsi, digər
tərəfdənsə, son illər Avropanın əsas yanacaq növlərindən sayı-
lan təbii qaza tələbatın artması Xəzər bölgəsindəki alternativ
enerjiyə və onların nəqlini reallaşdıran yeni kəmərlərə, marş-
rutlara ehtiyacı daha da artırmaqdadır. Həm də bu istiqamətdə