289
2. Azərbaycan “yenidənqurma” şəraitində.
Milli münasibətlərin kəskinləşməsi
80-ci illərin ortalarında sovet cəmiyyətinin iqtisadi, siyasi və
mənəvi həyatında böhran qabağı vəziyyət yaranmışdı. KP ölkəni
iflasdan qurtarmaq məqsədilə 1985-ci ildə “sürətləndirmə konsep-
siyası” irəli sürdü (42). ‘Yenidənqurma” xətti müəyyən edildi.
1989-cu ildə ilk dəfə olaraq çoxmandatlı sistem əsasında xalq de-
putatları seçkiləri keçirildi.
“Yenidənqurma” və “aşkarlıq” Azərbaycanda da demokratik
hərəkatın inkişafına təkan verdi (43).
Bundan ehtiyat edən Sovet
rəhbərliyi Azərbaycanın Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətində milli
münaqişə ocağını alovlandırdı. Daxildən və xaricdən dəstək alan
ermənilər açıq ərazi iddiaları ilə çıxış etməyə başladılar. Hətta Qa-
zax və Gədəbəy rayonlarında min hektarlarla torpaq sahəsinin Er-
mənistana verilməsinə razılıq verilmişdi. Bu vaxt yerli əhalinin na-
razılığı qüvvə tətbiq etməklə yatırıldı.
Ermənistanda dövlət səviyyəsində gizli silahlı dəstələr yara-
dılır və azərbaycanlıları zorla qovub çıxarmaq
istiqamətində iş apa-
rılırdı.
1988-ci il yanvarında Qafan və Mehri rayonlarından
ilk
qaçqınlar Azərbaycana gəldilər.
Fevralın 19-da İrəvanda “Ermə-
nistanı türklərdən təmizləməli!” və b. millətçi şüarlarla
mitinqlər
keçirildi. Bundan ruhlanan Dağlıq Qarabağ erməniləri
Stepana-
kertdə (Xankəndi) mitinq və nümayişlərə başladılar.
Fevralın 24-
də Əsgəran rayonunda emənilər 2 gənci qətlə yetirdilər və 19 nə-
fəri yaraladılar.
Fevralın 28-də Sumqayıtda ilk cinayət hərəkətini
özünü azərbaycanlı kimi qələmə verən “paşa” ləqəbli erməni E.Qri-
qoryan törətdi. Şəxsən 9 erməni, ümumiyyətlə 32 nəfər (6 azərbay-
canlı) öldürüldü (104, v. 25; 92, s. 4), 200
mənzil qarət edilmiş,
onlarca ictimai bina, avtobus, şəxsi maşınlar yandırılmışdı. Sum-
qayıt hadisələrindən sonra qanlı antitürk hərəkatı daha da geniş-
ləndi. Ermənilər Ermənistanın
Quqark rayonunda 14 nəfəri ağaca
sarıyıb yandırdılar. Leninakan uşaq evində yaşayan
70 nəfər
290
azərbaycanlı uşağı Spitakda diri-diri borunun içinə doldurub
ağzını qaynaqladılar. 1988-ci ilin dekabrın 11-də Azərbaycandan
Ermənistana zəlzələ zonasına
köməyə gedən 78 nəfərlik İL-76
təyyarəsi ermənilər tərəfindən vuruldu (67).
1991-ci il avqustun 8-
də Ermənistan SSR-də sonuncu azərbaycanlı kəndi olan
Nüvədi
(Mehri rayonu) kəndi rus əsgərlərinin köməyi ilə boşaldıldı.
Ermənistandakı
185 azərbaycanlı kəndindən 230 min nəfər
azərbaycanlı qovuldu.
1988-ci ilin iyununda Ermənistan SSR Ali Soveti DQMV
xalq deputatları sovetinin Emənistana birləşmək haqqında qərarına
razılıq verdi.
Sentyabrda ermənilər
Xocalıda qanlı cinayət törət-
dilər.
1989-cu ilin yanvarında SSRİ Ali Sovetinin Rəyasət Heyəti
“Azərbaycan SSR-in DQMV-də xüsusi idarəçilik formasının
tətbiqi haqqında” qərar verdi. A.Volskinin rəhbərliyi ilə Mos-
kvaya tabe olan Xüsusi İdarə Komitəsi (XİK) yaradıldı (12, s. 237).
DQMV əməli olaraq Azərbaycana tabeçilikdən çıxarıldı.
Azərbaycanın demokratik qüvvələrinin tələbi ilə SSRİ Ali So-
veti
1989-cu il noyabrın 28-də XİK-i ləğv etdi.
Ermənistan SSR
Ali Soveti
dekabrın 1-də “Ermənistan SSR və Dağlıq Qarabağı
birləşdirmək haqqında qərar” qəbul etdi (12, s. 237).
Ermənistanda yaşayan azərbaycanlının kütləvi şəkildə depor-
tasiyası və Dağlıq Qarabağda separatçılıq meyllərinə mərkəzin xe-
yir-dua verməsi Azərbaycanda xalq hərəkatının başlanmasına səbəb
oldu. İlk etiraz
mitinqi 1988-ci il fevralın 19-da Bakıda keçirildi.
Xalq Moskvadan asılı olan Ə.Vəzirovdan Ermənistanda və Dağlıq
Qarabağda baş verən hadisələrə qarşı qəti mövqe tutmağı tələb edir-
di. Lakin Vəzirov xalqın diqqətini yayındırmaq siyasəti yürüdürdü.
Dağlıq Qarabağda Topxana meşəsində ermənilərin sənaye ob-
yekti tikməsi xəbəri xalqı hərəkətə gətirdi.
Noyabrın 15-16-da Ba-
kıda mitinqlər keçirildi.
Noyabrın 17-də “Azadlıq” meydanında
mitinqdə yarım milyondan çox adam iştirak etmişdi. Hökumət hə-
rəkatın gedişindən qorxub Bakı, Naxçıvan
və Gəncə şəhərlərində
xüsusi vəziyyət və komendant saatı tətbiq etdi, küçələrə tanklar
yeritdi. Dekabrın 4-də çoxlu adam həbs edildi.
291
Belə bir şəraitdə
AXC-nin təsis konfransı 1989-cü ilin iyu-
nunda Bakıda keçirildi. Cəbhənin proqram və nizamnaməsi qəbul
edildi. Elçibəy onun sədri seçildi. Xalq Ə.Vəzirovun istefasını tələb
edirdi. Xalqın təzyiqi altında
sentyabrın 23-də Ali Sovetin növ-
bədənkənar sessiyası “Azərbaycan SSR-in suverenliyi haqqın-
da” Konstitusiya Qanununu qəbul etdi.
Respublikada hakimiyyət böhranı mövcud idi.
Dekabrın 31-
də Naxçıvan MSSR-də Araz çayı boyu Sovet-İran sərhəd qurğuları
dağıdıldı.
Yanvarın 12-də 500 nəfər silahlı erməni
qulduru Xanlar
rayonunun
Quşçu kəndinə hücum etdi. Belə vəziyyətdə AXC Milli
Müdafiə Şurası (MMŞ) yaratdı.
Yanvarın 15-də SSR Ali Soveti Rəyasət Heyəti rəhbərliyinin
müraciəti əsasında SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyəti
“DQMV və
bəzi başqa rayonlarda fövqəladə vəziyyət elan olunması haq-
qında” fərman verdi (91, s. 37, 40). Bakı və ətraf rayonlara əlavə
qüvvələr gətirildi.
Sovet ordusunun dəstəyi ilə erməni hərbi hissələri əvvəl Nax-
çıvanda hücuma keçdilər. Xalqın
tələbi ilə yanvarın 19-da Nax-
çıvan MSSR-in Ali Soveti Muxtar Respublikanın SSRİ tərki-
bindən çıxması haqqında qərar qəbul etdi.
SSRİ Ali Sovetinin Rəyasəti Heyəti
yanvarın 20-də saat 00-
dan “Bakı şəhərində fövqəladə vəziyyət tətbiq edilməsi haqqın-
da” fərman verdi (91, s. 82). Lakin fərman xalqdan gizlədildi.
Əhaliyə məlumat verilməsin deyə,
yanvarın 19-da axşam saat 20-
yə qalmış
dövlət televiziyasının enerji bloku partladıldı.
Yanvarın
19-dan 20-nə keçən gecə Sovet ordusu Bakıya hücum edib, qanlı
qırğın törətdi. Bakıda və digər rayonlarda 131 nəfər öldürüldü, 744
nəfər yaralandı, 400
nəfər həbs olundu, 4 nəfər itkin düşdü (58, s.
303; 60).
“Qanlı yanvar”a etiraz olaraq
40 günlük ümummilli tə-
til başlandı.
H.Əliyev Azərbaycanın Moskvadakı daimi nümayəndəliyinə
gedərək imperiyanın Azərbaycana qoşun yeritdiyini, günahsız əha-
liyə divan tutulduğunu bütün dünyaya bəyan etdi.
Gizlincə respublikadan qaçmış Vəzirovun yerinə Moskva