30
keçirilən mərasimdəki qısa çıxışında Azərbaycan xalqının bir müddət öz dinindən uzaq
düşməsi səbəbləri, bunun acınacaqlı nəticələri üzərində dayanır və məsələyə, həm də qeyd
etdiyimiz aspektdən yanaşırdı. Əlbəttə, Azərbaycan xalqının da, keçmiş SSRİ-nin
tərkibində yaşayan digər müsəlman xalqlarının da öz dinindən təcrid olunmasının birbaşa
səbəbkarı sovet siyasi-ideoloji sistemi idi və bu mülahizə Heydər Əliyevin təhlillərində
həmişə ön plana cəkilirdi. Lakin həmin hadisəni, ehtimal şəklində olsa da, eyni zamanda,
Allahın sınağı kimi mənalandırmaqla daha geniş dini-fəlsəfi düşüncələr müstəvisinə
çıxardaraq deyirdi:
"Azərbaycan xalqı uzun müddət öz dinindən məhrum olmuşdur. Bu, əlbəttə, bizim üçün
acınacaqlı bir haldır. Ancaq bu nə sizdən, nə də məndən asılı idi. Ola bilər ki, bu Allahın
işidir. Və bu da bir imtahandır ki, görsünlər insan öz dinindən məhrum olandan sonra nə
bəlalara düşür və öz dininə qayıdandan sonra nə qədər xoşbəxtlik əldə edir".
Məsələnin bu şəkildə qoyuluşu dini baxımdan da əsaslı görünür. Məlumdur ki, Qurani-
Kərim Allahın öz bəndələrini müxtəlif vasitələrlə imtahana çəkdiyini dəfələrlə bizə bildirir.
Məsələn, " əl-Bəqərə" surəsi, 155-157-ci ayələrdə müsibətlə üzləşən Allah bəndələri səbrə
dəvət edilir, belə olduqda onları Rəbbi tərəfindən bağışlanması və rəhmət gözləyir.
Düşünmək olar ki, görünür, Azərbaycan müsəlmanları da SSRİ-nin tərkibində (digər
müsəlmanlar kimi) belə bir sınağa məruz qalmış, lakin Allahın rəğbəti yenidən onların öz
dininə qayıtmasına fürsət vermişdir. Müxtəlif səbəblər üzündən öz dinindən uzaq düşənlər,
adətən, böyük müsibət və məhrumiyyətlərlə üzləşir, lakin yenidən haqq yolunu tapıb Allaha
31
doğru qayıdarkən onlar həqiqi xoşbəxtlik anlarını yaşayırlar.
Bunu Azərbaycanın timsalında da aydın görmək mümkündür. Müstəqillik dövründə
yenidən öz dininə qovuşmaq imkanı əldə etməsi Azərbaycan müsəlmanlarında ruh
yüksəkliyi, sevinc hissi doğurur. Buna görə də sovet ideologiyasının anti din və xüsusilə
anti islam təbliğatından danışarkən Heydər Əliyev, mahiyyətinə dərindən bələd olduğu bu
tarixçəni adətən dini-mənəvi dəyərlərə qayıdışın zəruriliyini və əhəmiyyətini vurğulamaqla
tamamlayır. Müdrik və uzaqgörən siyasətçi kimi həmin prosesin indiki tarixi dönəmdə
Azərbaycan cəmiyyətinin sağlam əsaslarla yenidən təşəkkülü və inkişafı, milli-mənəvi
bütövlüyü və onda özünə güvənc psixologiyasının bərpası üçün önəmini müəyyənləşdirir.
Azərbaycan rəhbəri məruzə və çıxışlarında öz xalqının doğma dinindən zorla uzaq
salınarkən keçirdiyi iztirabları daima yada salır. Bunda məqsəd, heç də, insanları
təsirləndirmək və sarsıtmaq deyildi. Hərçənd ibrətamiz nəticələr üçün emosional-psixoloji
yaşantıların da əhəmiyyəti az deyil. Ancaq məqsəd daha boyükdür: yaxın keçmişin acı
həqiqətlərinin xatırlanması, bunların bir daha təkrar olunmasının mümkünsüzlüyünü
açıqlamaq və şüurlara təlqin etmək naminə idi. Yəqin buna görə də 1-2 oktyabr 1998-ci il
tarixdə Bakıda keçirilən " Müasirlik və dini-mənəvi dəyərlər" adlı Beynəlxalq
konfransdakı geniş çıxışında Heydər Əliyev sovet hakimyyəti dövründə dinə qarşı
aparılmış total və fasiləsiz mübarizənin üzərində ətraflı dayanmağı lazım bilir, həmin
mübarizənin təkcə bir ölkəyə qarşı yox, nəticə etibarı ilə bütünlüklə bəşəriyyətə qarşı
yönəldiyini bəyan edir:
32
"Məlumdur ki, biz 70 il kommunist ideologiyası ilə tərbiyələnərək dinimizdən və dinin bizə
bəxş etdiyi mənəvi dəyərlərdən məhrum olmuşuq. Kommunist ideologiyasının bəşəriyyətə
vurduğu zərbələrdən ən böyüyü 70 il ərzində dinə qarşı aparılmış təbliğat, xüsusən dinin
qadağan olunması və təhrif edilməsi olmuşdur".
Sovet dövrü təcrübəsinin belə qlobal miqyasda dəyərdəndirilməsi və ümumiləşdirilməsi
onun dəhşətli nəticələrinin bütün vüsəti və dərinliyi ilə dərkinə xidmət edirdi. Belə bir
qiymətin dünya miqyaslı, nüfuzlu siyasətçi tərəfindən veilməsi isə onun başçılıq etdiyi
ölkədə bunun hər hansı bir təzahürünün qeyri-mümkünlüyünün təminatı kimi də səslənirdi.
Heydər Əliyevin öz xalqının taleyində, dövlətinin təşəkkülündə oynadığı böyük rolu nəzərə
aldıqda isə onun sözlərinin doğurduğu təəssüratı Azərbaycanın bütün sonrakı rəhbərlərinə
tapşırığı və tövsiyəsi kimi də mənalandırmaq olar.
Burada, yeri gəlmişkən, bir məqama da toxunmaq istəyirik. Sovet hakimiyyətinin dinlə
amansız və aramsız mücadiləsi, heç şübhəsiz, sosializmin ictimai-ideoloji mahiyyətindən
doğurdu. Lakin həmin təcrübə belə düşünməyə əsas verir ki, sovet ideologiyası dini
nüfuzdan salmaqla öz rəhbərlərini bütləşdirmək üçün yol açmağa çalışırdı. Yəqin, elə buna
görə də, sovet hakimiyyəti bu yolda ona mane olacaq ən başlıca qüvvəyə-ilahi dinlərə,
xüsusilə, İslama qarşı amansız olmuşdur. Çünki İslam dini, Qurani-Kərim yalnız bir Qadir
Allaha tapınmağı önə çəkməklə, hər cür bütpərəstlik meyllərini rədd etmişdir. İslamda
insan Allahın bəndəsi olaraq təkcə Ona ibadət edir və Ondan yardım diləyir. " əl-Fatihə"
surəsi: 5.
33
Sovet ideologiyası birtərəfdən dini qadağan edirsə, başqa bir tərəfdən onu bütün vasitələrlə
təhrif etməklə ictimaiyyətin gözündən salmağa çalışırdı. Heydər Əliyev bu məsələni də
nəzərdən qaçırmır, sovet ateist təbliğatının acizliyini həm də bu amillə izah edirdi. O,
Beynəlxalq konfransda sözünə davam edərək bütün səylərinə baxmayaraq, sovet sisteminin
dini hisslər, islam həqiqətlərinin ucalığı qarşısında duruş gətirə bilmədiyini qeyd edir,
həmin sistemin sürətlə çökməsini buna canlı misal çəkir:
"Ancaq, eyni zamanda, bu tarix onu da göstərir ki, din və o cümlədən bizim mənsub
olduğumuz islam dini o qədər qüdrətə malikdir ki, heç bir ideologiya, heç bir hakimiyyət və
heç bir hökmdar onunla bacara bilməz və 70 illik tarix də göstərir ki, bunu bacara
bilməzdi".
Təqdirəlayiq bir haldır ki, İslamın mənəvi qüdrəti üzərində heç bir ideologiyanın, heç
bir hakimiyyətin və heç bir hökmdarın qələbə çala bilməyəcəyini sıravi tarixçi və tədqiqatçı
deyil, ömrünün əsas hissəsini sovet hakimiyyətinin yüksək pillələrində sınaqdan keçirən,
olduqca təcrübəli və müdrik, uzaqgörən bir siyasi xadim deyirdi. Yaşanılan mənalı bir ömür
qənaəti idi bu sözlər, çox inamla, qətiyyətlə səslənirdi və bu zaman duyulan məmnunluq
hissi də olduqca təsirli idi.
Qurani-Kərim haqq din olan İslama qarşı bütün kafirlərin, müşriklərin və münafiqlərin
həmişə çalışdıqlarını, lakin onların uğursuzluğa düçar olacaqlarını ilahi xəbərdarlıqla bütün
bədxahlara bildirir. Allahın dininə qarşı olanlar bu nuru söndürməyə çalışsalar da
bacarmazlar. " ət-Tövbə" surəsinin 32-ci ayəsində
Dostları ilə paylaş: |