111
yaradıcılığı göstərmişdir. Bu da çox təbiidir. Sabiri çox sevirəm.
Bəlkə də “Sevirəm” sözü, hər dəfə bu əziz adı çəkdiyim zaman
duyduğum həyəcanı ifadə edə bilmir. Sabir bütün ömrüm boyu
mənim müəllimim və dostum olmuşdur. Bu ad qəlbimdə xalqım
üçün bir iftixar hissi oyadır.” Sabir poeziyasi bütün yaradıcılığı
boyu onun şeirlərini müəyyənləşdirmişdir. Deməli, 1935-ci ildə
“Mayakovski” şeirini yazarkən də bu təsəvvürlər şairin poeziyasının
məğzini təşkil edirdi. Poeziyada mənalı ömür sürən Rəsul Rza iki
novator şair – Sabir və Mayakovski ilə ədəbi yoldaşlıq etmişdir.
Onların poeziyası şairin şeir üslubunu üzvi bir hissəsi idi. Gənc
Azərbaycanın iqtisadi tərəqqisi, insanların xeyirxah əməlləri
“Ölkəmə”, “Bakı”, “İstək” və başqa şeirlərində özünəməxsus tərzdə
tərənnüm edirdi. Rəsul Rza ilk şerlərində fikir, düşüncə vardır.
İstedadlı gənc mütəfəkkir şair olduğu üçün yeni həyata, quruculuq
işlərinə, yaşadığı cəmiyyətə üzəvari, biganə yanaşa bilməzdi.
Ədalətsiz ictimai hadisələrə nəinki gəncliyində, hətta ömrü boyu
biganə qalmadı. Həyat həqiqətləri ilə arzu və xəyalları arasında
nəinki ziddiyət yox idi, hətta bütün bunlar poetik əsərlərinin
hərəkətverici qüvvəsinə çevrilmişdir.
Rəsul Rza poeziyasına hələ 1930-cu illərin ortalarında
mürəkkəvi qurumamış tənqidçilər tərəfindən oxunaraq münasibət
bildirdi. Ədəbiyyatşunas Cəfər Xəndanın 1938-ci ildə yazdığı
“Rəsul Rza” məqaləsi dediklərimizi təsdiq edən arqumentlərdəndir.
O, illərin tənqidçiləri, hansı nöqteyi-nəzərdən yanaşmalarına
baxmayaraq qələmlərini mürəkkəbə batırıb yazılacaq şeirləri
səbirsizliklə gözləyiblər. Çətin dövr idi o illər. Məsəl var, deyir,
barlı ağaca daş atarlar. Sadəcə, cığırdaşlar, istedadsızlar o qədər
çoxalmışdı ki, (elə indiki kimi) istedadlıları qorumaq lazım idi.
Beş cildliyini oxuyanda müəyyənləşdirirsən ki, Rəsul Rza
sərbəst düşünüb, sərbəst də yazmışdır. Xislətən, fikrən də o, orjinal
xarakterə malik bir insan, bir şair olmuşdur. Amma bu o demək
deyildi ki, şair belə bir sənət uğruna nail olarkən ənənəyə istinad
etmədən keçinmişdi. Aşağıdakı “Soruş” şeirindən bir parça diqqət
edək; istedadla yazılmış bu nadir poetik parçanın bir misrasını
pozmaq, yaxud digər bir misra ilə əvəz etmək mümkünsüz bir işdir.
Onun dilinin imlasını belə dəyişdirmək ya asan deyil, ya da çətin
112
başa gələn bir işdir. Çünki bütün bunlar Rəsul Rzanın sənətkar ilə
yaradıcılıq haqqında olan poetik düşüncələrindən irəli gəlir:
Od nə çəkdi,
Küldən soruş!
Baş nə çəkdi,
Dildən soruş!...
Zülmətliyin möhnətini
Kor söyləsin!
Bəm xalların fəryadını
zildən soruş!...
hansı şeirim,
hansı sözüm
yaşayacaq məndən sonra?
Mən bilmirəm
eldən soruş!
Poetik parça Rəsul Rza yaradıcılığında xüsusi yer tutan və onun
üslubunun əsas cəhətlərini üzə çıxaran misralardır. Rəsul Rza özünə
oxşayan poeziyanın öz üslubu, deyim tərzi, fəlsəfi tutumu olan
istedadla yazılmış işıqlı əsərlər müəllifidir. Proffesor Nizaməddin
Şəmsizadə yazir: “... Rəsul Rza heç kəsə bənzəməyən əsl sənətkar
ömrü yaşayıb”.
Səciyyəvi haldı ki, “Soruş” şeiri bu gün də ən oxunaqlı, sevilən
poeziya nümunələrindəndir. Şeirdə fikirlər, düşüncələr məntiqi
ardıcıllıqla, yığcam təsvirlə, dolğun bədii-fəlsəfi detallarla
əyaniləşdirilmişdir, insanı özünüdərkə çağırır.
Rəsul Rza müasir şairdir. Müasirlik və onu şərtləndirən amillər
şairin bütün poeziyasının cövhərini, ruhunu tamamlayır. Poeziyada
həlledici amil kimi başa düşülən bu üslub şairin istər seçdiyi
mövzuların bədii ifadəsində, istərsə də poetik parçalarını forma və
deyiliş tərzində, yaxud da şairin həyatda baş verənlərə
münasibətində qabarıq tərzdə nəzərə çarpır. Rəsul Rza XX əsr
Azərbaycan ədəbiyyatında novator poeziyanın ən seçilən nüma-
yəndələrindəndir. Rəsul Rza bəşəri şairdir. Bəşəri olduğu qədər də
fikir şairidir. Akademik M.Əliyev yazır: “Əgər bizdən Rəsul Rzanın
113
son kitabındakı şeirlərin məziyyəti nədir? – deyə sual etsələr, biz
tərəddüd etmədən fikir, fikir və yenədə fikir deyə cavab verə bilərik.
Poetik rənglər, səslər, sözlər, ahənglər, təsirli bədii xəyallar və
məcazlar, təzə bənzətmələr, tutarlı tizfəhm aforizmlər, həkimanə
kəlamlar vasitəsi ifadə olunan fikir”.
Rəsul Rzanın novatorluğu yaratdığı poetik nümunələrin ideya-
bədii xüsusiyyətləri ilə yanaşı, yeni həm də çətin bir vəzndə sərbəst
şeirlər yaratması idi. Sərbəst şeirin sərbəstliyi onu daha da
hazırlıqlı, qorxmaz, mübariz etdi. V.Mayakovski də, N.Hikmət də
belə idi. Çünki bu şeirlər elə Rəsul Rza da öz poetik nümunələrinin
siyasi kəskinliyi, ideya dolğunluğu və bədii dəyəri ilə şöhrət tapan
sənətkar oldular. Sərbəst şeiri sərbəst vəznin xatirinə yazmayıb
Rəsul Rza. Bunu ona diktə edən edib, ona bu misralar vəyh kimi
gəlib ( Elə V.Mayakovski və N.Hikmət də - B.B). Kommunist
ideologiyasının banisi V.İ.Leninə tayı-bərabəri olmayan, böyük
istedadla tarixi bir əsər (“Lenin” poeması) yazmaqla, bu ideo-
logiyanın törətdiyi faciələr də onun nəzərindən qaçmır, bəzən açıq,
bəzən üstüörtülü münasibətlərini sözün gücü ilə, poetik bir dillə
ifadə etməyə müvvəfəq olurdu. “Sarı dana və balaca qız” şeirini o
vaxtdakı sistemə tuşlamış açıq-aydın sərrast bir sillə idi. Sarı
dananın xəstələnməsi bütün göytəpə kəndinə yayılıb:
Sarraqlı külək kimi xəbər yayıldı hər yana
Sədr gəldi, partkom gəldi, baytar, bir də briqadir.
Sağıcı Gülxara üç gün, üç gecə Sarı danadan ayrılmadı. Sarı
dananın qarnını bağladılar, ayaqlarını isti suya qoydular. Gülxara
hər üç saatdan bir su, altı saatdan bir toz dərmanı verdi. Zavallı
qadın üç gün evinə gedə bilmədi, tənzifə qızmadı ürəyi, dananını
qarnına gəlinlik şalını bağladı. Bütün rəhbərlər sədrdə, partkom da,
mühasib də axşam-səhər dananın “əhvalını” soruşdular. Sarı dana
azardan ölmədi.
Akademik Məmməd Cəfər yazır: “... Poetik formalar, şeir
texnikası, kompozisiya, obraz, intonasiya və poetik cümlə qurluşu
cəhətədən şair bir tərəfdən milli ədəbi ənənələrə əsaslanır, digər
tərəfdən rus sovet şeirinin təcrübələrindən istifadə edirdi”.
Dostları ilə paylaş: |