120
yazır: “Rəsul Rzanın “Rənglər” silsiləsi ilə çağdaş Azərbaycan
şeirində novatorluq meyilləri daha da gücləndi”. Rəsul Rzanın
“Rənglər” silsiləsinin sonuncusu olan “Əl vurmayın, rənglənib”
şeirindən danışarkən ədəbiyyatşünaslar vurğulayırlar ki, bu şeirdə
Səməd Mənsurun “Rənglər” şeirindən bəhrələnmə var. Qoy olsun.
Sadəcə bu bəhrələnmə sözü həqiqi mənasında yaradıcı xarakter
kəsb edir. Arif Abdullazadə hələ neçə il əvvəl əbəs yerə deməmişdi
ki, “İstər “Rənglər”, istərsə də “Əl vurmayın, rənglənib” şeirləri
həm məzmun və forma, həm də ifadə vasitələri, obrazlar silsiləsi ilə
bilavasitə onların yazıldığı zamanla bağlıdır”. Zaman-zaman minil-
liklər boyu həyata dincliyin, ədalətin mümkünsüzlüyünü Xəqani və
Nizami də, Mevlanə Cəlaləddin Rumi də, Nəsimi və Füzuli də,
Sabir də dönə-dönə, ürək ağrısı ilə dediyi kimi S.Mənsur və Rəsul
Rza da demişdir. Əlbəttə, hər biri fikirlərini özünəməxsus şəkildə
poetik bir dillə ifadə etmişlər.
Eyni mövzuya müraciət Rəsul Rzanın digər bir əsərində - “Qız
qalası” poemasında da duyulmaqdadır. XX əsrin əvvələrində Cəfər
Cabbarlı “Qız qalası” poemasını yazmışdır. Təbii ki, Rəsul Rza bu
mövzuya yeni, özünəməxsus şəkildə milli şüur prizmasında, məx-
susi dəsti-xətti ilə yanaşmış, həm də Cəfər Cabbarlıdan bir az irəli
gedərkən milliliyi qoruyaraq, ona xələl gətirmədən vacib və zəruri
bir işin öhdəsindən ləyaqətlə gəlmişdir.
Rəsul Rza bütöv yaradıcılığında, poetik axtarışlarında orijinal
oldu. Orijinal olduğu qədər XX əsr Azərbaycan poeziyasında yeni
nəfəs idi. Çətin ki, bir də eləsi yarana...
Böyük şair haqqında ziyalı xatirəsi
Dağ kişiləri kimi qıpqırmızı yanaqları, lopa bığları, sıx, qıvrım
saçları, alışıb yanan göy gözləri onun şəxsiyyətinə, mənəvi
dünyasına dərhal böyük maraq oyadır. Ötəri təmas kifayət edər ki,
onun necə zəngin mənəviyyata, dərin savada, geniş dünyagörüşünə
malik olduğunu yəqin edəsən. Həm klassik, həm də müasir
ədəbiyyatımıza, xalqımızın söz xəzinəsinə dərindən bələd olan
gözəl insan, dəyərli alim, təcrübəli pedaqoq kimi hörmət qazanan
Malik Mirzəyev Laçın rayonunda doğulub. Coğrafiya elmləri
121
namizədi, 15-ə qədər dərslik, monoqrafiyanın müəllifi, Azərbaycan
Sovet Ensiklopediyanın müəlliflərindən biridir...
Mənim otağımın qarşısında bir qrup institut əməkdaşı ilə söhbət
edərkən tez-tez Rəsul Rzanın adını çəkməsi diqqətimi cəlb etdi,
əlimdəki yazını yarımçıq qoyub, onlara yaxınlaşmağıma səbəb oldu.
Böyük şairimiz Rəsul Rza haqqında xatirələrini danışırdı. Maraq
məni bürüdü. Söhbətdən sonra otağıma dəvət edib, onun Rəsul Rza
haqqında şairlə ilk görüşü barədə ətraflı danışmasını xahiş etdim.
Malik müəllim qaşlarını çatıb, gözlərini məchul bir nöqtəyə
zilləyərək sözə başladı. Mən Malik müəllimin dediklərini qələmə
almaqla həm xalq şairi Rəsul Rzanın böyüklüyünü, həm də vaxtilə
onunla təmasda olan ziyalılarımızdan birinin bu görkəmli
şəxsiyyətə verdiyi yüksək qiyməti diqqətə çatdırmaq istəyirəm.
Şeir və poemalarını dönə-dönə oxuduğu, yaradıcılığından bir
çox nümunələri əzbərdən bildiyi Rəsul Rza ilə ünsiyyət Malik
müəllim üçün gözlənilməz və çox sevindirici olub. Özünün bu
barədə dediklərindən: “1961-ci ildə Universiteti bitirib, Elmlər
Akademiyasının Coğrafiya İnstitutunun aspiranturasına daxil
oldum. Bir gün direktorluqdan dedilər ki, Rəsul Rzanın qəbulunda
olmalısan. O zaman Rəsul Rza İçərişəhərdə ensiklopediya üçün
ayrılmış binada otururdu. Ensiklopediyanın baş redaktoru idi. Bir
qrup alim və aspirantla mən də onun qəbulunda oldum. Yaxşı
yadımdadır, böyük şair asta-asta danışır, Azərbaycan xalqının
elmində, mədəniyyət tarixində ensiklopediyanın misilsiz rolunu
əsaslı dəlillərlə bizə başa salırdı. Sonra hər birimizi müxtəlif
bölgələrə ezam etdilər. Yerlərdən məlumatlar toplamaq tapşırığı
verilmişdir”.
Malik müəllimin xatirində Rəsul Rza səmimi, qayğıkeş insan
kimi qalıb. Özünün dediyinə görə Rəsul Rza kimi böyük şəxsiyyətin
sadəliyi, təvazökarlığı və qayğıkeşliyi onu heyrətləndirir: “Bir dəfə
“Bakı” qəzetində “Adlar təhrif olunanda” məqaləm çap olunmuşdu.
Bu məqalədə ermənilər tərəfindən türk mənşəli coğrafi adların
dəyişdirilməsinə görə öz etrirazımı bildirmiş və nümunələr gətir-
mişdim. İnstitutda mənə dedilər ki, Rəsul Rza səni yanına çağırır.
Dərhal getdim. İçəri girəndə ayağa qalxdı, əlimi sıxıb oturmağa yer
göstərdi. Stolun üstündəki qəzetdə məqaləmə işarə edərək dedi:
122
“Oğlum, çox ciddi bir məsələyə toxunmusan, maraqlı, düşündürücü
məqalə yazmısan. Bu, ensiklopediyamıza lazım olacaq material-
lardandır”. Eynəyini gözünə taxıb həmin yazıdan bəzi məqamları
özünəməxsus şirinliklə oxumağa başladı: “Buna bax ha, nə vaxtdan
Oxçu çay Boxçu çay, Qaragöl Sev, Böyük İşıqlı dağı, İşxansar,
Qızılboğaz dağı, Sxux, Bazarçay Varoton oldu?!”. Eynəyini
gözündən çıxardıb, təmkinlə dinləndi: “Oğlum, belə dəyişdirilmiş
coğrafi adlardan yenə də toplaya bilərsənmi?” “Bəli” – dedim. Az
vaxt içərisində elmi mənbələrə istinadən, bu adların türk mənşəli
sözlər olduğunu sübut edib, cədvəlləşdirib ona verdim. Cədvəli
nəzərdən keçirdi, dərindən köks ötürdü və diqqətlə üzümə baxdı.
Sonra Ermənistanda, Gürcüstanda olan Azərbaycan kəndlərinin
adlarının əslində olduğu kimi ensiklopediyaya daxil edilməsi barədə
təklifinin “yuxarılar”ın qəzəbinə səbəb olmasından, ötəri də olsa da,
gileyləndi. Kaş, indiki ziyalılarımızın yüzdə biri Rəsul Rza kimi
olardı, öz millətinin taleyinə onun qədər yanaydı”.
Malik müəllimin söhbətini dinlədikcə bir daha belə qənaətə
gəldim ki öz ömrünü xalqın yolunda şam kimi əridənlər heç vaxt
unudulmur, daima xoş xatirələrlə yad olunurlar.
Alim ömrü
XX əsrdən dünən ayrılsaq da, tezcə arxada qaldı, minilliklərə
tay olub tarixləşdi. Və bu əsr özünün spesifik xüsusiyyətləri, tarixi
məqamları, zənginliyi, müxtəlifliyi, təzadlığı və paradoksallığı ilə
bütün sahələrdə olduğu kimi, ədəbiyyat və sənət məsələlərində də
özündən əvvəlki əsrlərlə nisbətdə qazandı. XIX əsrin sonluğundakı
ədəbi prosesdə müjdələr, bənövşə boynu büküklüyü və zərifliyi ilə
də olsa, uğurlu özünəməxsusluqlarla təsdiqini tapdı. Filologiya
elmləri doktoru, professor Zaman Əsgərlinin “ELM” nəşriyyatında
işıq üzü görən “Alim ömrü” monoqrafik əsəri Azərbaycan
ədəbiyyatşünaslığının ağsaqqallarından sayılan, Milli Elmlər
Akademiyasının müxbir üzvü Əziz Mirəhmədovun həyat və
fəaliyyətinin XX əsrin yarısından çoxunu təşkil edən bir dövrünün
panoramıdır. Əziz Mirəhmədov o alimlərdəndir ki, ömrünün yarım
əsrdən çoxunu XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının tədqiqinə həsr
Dostları ilə paylaş: |