Microsoft Word Baba ocaq Aylis 27. 10. 14. doc
Yüklə 1,75 Mb. Pdf görüntüsü
|
Baba ocağı 217 saxladığı ağac-dəyənəyi ehmalca sağ əlinə keçirdi. Nəfəsini içinə çəkdi, yaxınlaşan erməni quldurunun üzərinə atıldı. Qəfil hüçumdan özünü itirən düşmən əl-qol açınça Baba dəyənəyini onun boğazına keçirib, var qüvvəsi ilə sıxdı, düşmən xırıldayırdı. Artıq taqətdən düşən, nəfəsi kəsilmiş düşmən üzüqoyulu yerə yıxıldı. Baba çəld hərəkətlə düşmənin beşaçılan və qılınçını götürdü. Beşaçılanın lüləsini yerdə uzanıb keçinmiş düşmənə tərəf tuşlayıb yoxlamaq istədisə, ehtiyatlanıb bu fİkrİndən vaz keçdi. Baba çox heyvan öldürmüşdü, hətta vəhşi heyvanları bəzən balaca bir bıçaq, yaxud dəyənək ilə vurub öldürmüşdü, amma insan öldürməyi xəyalına belə gətirməmişdi. Baba ilk dəfəydi ki, adam öldürürdü, bu adam erməni qulduru olsa da, yenə də adamıydı. Öldürdüyü adama acıyırdı, amma görəsən onun qoca atasını, günahsız anasını öldürən erməni quldurları da heç olmasa ürəklərində binəvalara acıyırdılarmı? Bəlkə elə onun əzizlərini öldürən elə bu erməni qulduruydu? Kim bilir?! Ürəyində - bu, anamın intiqamı olsun, - dedi. Baba rus beşaçılanını bir neçə dəfə əlində atıb tutdu. Nişangahını gözlərinə yaxınlaşdırıb yoxladı. Bir gözünü yumub, o biri gözü ilə nişan aldı. Amma atmadı. Gülləyə heyfi gəlirdi. Bu güllələr intiqam atəşi ilə açılaçaqdır, - deyə düşündü. Qılınçı belinə bağladı. Patrondaşı sinəsindən aşırdı. Babanı görən tanımazdı. Baba indi özündə bir yüngüllük, əzəmət Nizami Muradoğlu 218 və qüvvə hiss edirdi. O, indi bir orduya qarşı təkçə vuruşmağa hazırdı. Oxçulu Baba yamaçlarda quş kimi səkirdi. Bu minval ilə Ayı çınqıllığını keçmişdi, Saq- qarsuyu adlamışdı, yaxında başıqarlı Əylis dağları görünürdü. Rövşən bəy son zamanlar çox əziyyət çəkirdi. Artıq qaçqınların Əylisdə yerləşdirilməsindən xeyli müddət keçirdi. Nuhgədihlilər də, Qafandan gələn qaçqınlar da yeni həyata alışır, min zəhmət bahasına da olsa, yurd-yuva salmağa çalışırdılar. Rövşən bəy Ədif bəylə birlikdə dəfələrlə qaçqınların Əylis ermənilərinə hücum etmək təşəbbüslərinin qarşısını almış, nahaq qan tökülməsinə imkan verməmişdi. Amma gərginlik davam edir, üstəlik aclıq, səfalət baş alıb gedirdi. Arakel erməni tacirlərini taxılı gizlətməyə, qiymətləri qaldırmağa təhrik edir, qaçqınları çörək problemi ilə üz-üzə qoyurdu. Çörək almaq imkanı olmayan qaçqınların içərisində dilənçilik, oğurluq halları baş verirdi. Rövşən bəy rəsmən Ədif bəyə müraciət etmək məcburiyyətində qaldı. Müraciətdə taxılın qiymətinin sabitləşdirilməsi, Arakelin və taxıl alveri ilə məşğul olan digər erməni tacirlərinin anbarlarında olan taxılın qeydiyyatdan keçirilməsi, norma daxilində Baba ocağı 219 satılması əsas prinsip olaraq qərarlaşdırılırdı. Ədif bəy bu işdə bir qədər tərəddüd etsə də, Rövşən bəyin əsaslı dəlilləri qarşısında razılaşmağa məcbur oldu. Beləliklə, Ədif bəy vasitəsi ilə taxılın satışının nəzarətə götürülməsi Arakelin kefinə soğan doğradı. Ədif bəy rəsmən Rövşən bəylə hesablaşırdı. Mühim məsələlərin müzakirəsi zamanı Arakelin və digər imkanlı adamların fikri soruşulsa da, əksər vaxt onların dediklərinin əksinə qərar çıxarılır, sonda Rövşən bəyin mülahizələri əsas götürülürdü. Digər bir ciddi məsələ də Əylislilərin örüş yerlərinin qaçqınların mal-heyvanlarının otarılması üçün açıq elan edilməsiydi. Bütün bunlar Arakeli cin atına mindirmişdi. Arakel başa düşürdü ki, Rövşən bəy durduqca onun artan nüfuzu erməni icmasının üzvlərinə də təsirsiz qalmır, erməni daşnaklarının gələcəyə hesablanmış planlarını alt-üst edir, türklərsiz Əylis planı iflasa uğrayırdı. Arakel vəziyyətin dözülməz bir hala gəldiyi haqqında düşünür, Rövşən bəylə haqq-hesabı çürütməyin yollarını arayırdı. Türkləri təşkilat- lanmağa qoymaq olmazdı. Onların irəlidə olanlarını bir-bir aradan götürmək, camaatı başsız buraxmaq lazımdı. Ondan sonrası asan olacaqdı, turklər bu torpaqlardan birdəfəlik didərgin düşəcək, erməni- lərin durumu xeyli yaxşılaşacaqdı. Güzəştə getmək ölümə bərabərdi, hər nəyin bahasına olsa da, türklərə indiki vəziyyətdə arxadan zərbə vurmaq ən Nizami Muradoğlu 220 düzgün yoldu. Arakel Niydehə və parağalı Aşota məktub yazıb təyin edilmiş gün silahlı quldur dəstəsini Əylis ermənilərinin köməyinə gətirməsini xahiş etdi. Sonra da Anastası yanına çağırtdırıb ona belə bir xüsusi tapşırıq verdi: - Rovşanı aradan qaldırmaq lazımdı. Anastas fikrə getdi, bilirdi ki, hazırkı durumda belə bir işə qol qoymağın nəticəsi yaxşı olmaya bilərdi. Ürəyindən keçənləri dilinə gətirdi: - Arakel ağa, indiki zamanda bu, çox qorxuludu. - Canındanmı qorxursan? - Yox, canımdan qorxmuram, bunun yaxşı nəticə verməyəcəyindən qorxuram. Rövşən bəyi başqaları ilə bir sıraya qoymaq olmaz. Onun ölümü bizə bəla gətirər. Türklər onu çox sevirlər, gizlin deyil ki, bizimkilərdən də onu eşidənlər az deyil. - Bunu yaxşı dedin, “bizimkilərdən də onu eşidən az deyil”. Məni də narahat edən elə budur. Belə getsə, biz gərək namusumuzu Rövşən bəyin ayaqlarının altına atıb tapdalayaq. Sən buna necə dözə bilərsən? Yadındadı Aykanı aparıb müsəl- manların qəbirstanlığında basdırdılar. Tamaranı türkə ərə verdilər. Petrosu yoluq cücəyə döndəriblər. Mani girov götürdülər. Buna nə deyirsən? Bir o qalıb ki, gəlib altımızdan döşəyimizi də çəkib aparsınlar. Yox, Anastas! Yox! İlanın başını əzərlər. Nə olur olsun sən bunu etməlisən. Böyük Hayastan namına etməlisən. Haylar səni unutmayacaq, Hayastan dövləti sənin Yüklə 1,75 Mb. Dostları ilə paylaş:
|