Microsoft Word Baba ocaq Aylis 27. 10. 14. doc
Yüklə 1,75 Mb. Pdf görüntüsü
|
Baba ocağı 221 əməyini qiymətləndirəcəkdir. Bunu bir sirr kimi yadında saxla, bu günlərdə Nijdehin və parağalı Aşotun əsgərləri bizim köməyimizə gələcəklər. Bizim kifayət qadar güclü qüvvəmiz var. Arakel ağa mizin üzərinə qoyulmuş qrafindən balaca bardaqlara tut arağı süzdü: - Böyük Hayastan namına! Arakel ağa tut arağını bardağın yarısına qədər içdi və Anastasın üzünə baxdı. Anastas başa düşürdü ki, onun başqa çarəsi yoxdu, etiraz edərsə, daha pis günlərə qala bilər, Arakel ağa onu bağışlamazdı. Arakel ağanı eşitməyən onlarla erməninin acınacaqlı taleyi bir anda gözlərinin qarşısından keçdi. Bardağı qaldırdı: - Böyük Hayastan namına!- deyib tut arağını son damlasına qədər içdi. Arakelin gözləri güldü: - Afərin, bax belə. Anastas razılıq versə də, bilirdi ki, Rövşən bəyi aradan qaldırmaq o qədər də asan olmayacaq. Rövşən bəy axşamdan narahatıydı. Evdə o tərəf - bu tərəfə gedir, özünə yer tapa bilmirdi, Selcanın portreti önündə saatlarla dayanıb baxdı. Ömründə bircə dəfə anasına göndərdiyi güllü yaylığın ucuna düyünlənmiş qızıl üzüyü anası həmayil kimi Nizami Muradoğlu 222 portretin qırağına bağlamışdı. Rövşən bəy anasının sanki gəlini olacaq qızın barmağına üzük taxması kimi qiymətləndirdiyi bu hərəkətini ürəyində yenə də təqdir etdi. Sonra da özünü qınadı, ürəyindən qara qanlar axdı, peşimançılıq çəkdi, amma nə fayda?! Nə ana vardı, nə ata, təkcə xatirələr yaşayırdı. Selcanın məktubunu pencərənin önündən götürüb sığalladı, qoxuladı, Selcanın ətrini duydu. Nəhayət məktubu oxumaq qərarına gəldi. Məktubu açdı, içindən Selcanın son zamanlarda çəkilmiş foto- şəkli çıxdı. Bəyaz saçları çiyninə dağılmış, pərişanlığı sifətinin cizgilərini daha da dərinləşdirən Selcanın məktubunda yazılanları sanki şəkil dil açıb danışırdı: Salam, Rövşən. Bəlkə də yazdığım bu məktub mənim duyğularımı əks etdirməyəcək. Çünki bir günahkar bəndə kimi mən sənin sevginə layiq ola bilmədim. Özümü heç vaxt bağışlamayacağam. Səndən ayrıldığım hər gün mən ölüb dirilmişəm. Hər gün sənə uzun-uzun məktublar yazmışam, amma sonra da cırıb atmışam.O məktubları sənə göndərməyə cəsarətim çatmayıbdı. Allah Arakelin tifaqını dağıtsın, ona lənət etsin. Tifaqım dağıldı. Başıma gələ biləcək müsibətləri anlamadım, qoruya bilmədim sənin sevgini, özümü də qoruya bilmədim. Məni bağışlamağını istəmirəm, bunu istəməyə haqqım yoxdur. Amma istəyirəm, biləsən ki, ömrümün bütün gecələrini sənin xəyalınla keçirmişəm. Soyuq gecələrdə yatağımı sənin xəyalın isidibdi. Baba ocağı 223 Halıma acımağını da istəmirəm. Halımı surətim bəyan eylər. Yalnız istədiyim budur: biləsən ki, tək səni sevdim, ölənə qədər də sevəcəyəm. Acı taleyimiz bizi ayırsa da, sən həmişə mənimləsən. Son dəfə uzaqdan-uzağa da olsa, bir daha səni görmək istəyirdim, amma qismət olmadı. Selcan. Pəncərəyə yaxınlaşdı, qaranlıq gecədə uzanıb gedən bir işıq axtardı. O işığın içində Selcanı görmək istəyirdi. Doğrudan da bir işıq zolağı gördü. O işıq zolağı uzanıb sonsuzluğa gedirdi sanki. O işıq zolağının sonunda isə gördüyü Selcan deyildi, anası Güllübəyimiydi. Anası ağ ipək paltardaydı, əllərində bir dəstə gül tutmuşdu. Güllübəyim ana gülümsə- yirdi. Güllübəyim ananın arxasından bir kölgə keçdi, aydınlaşanda atası Novruz kişi göründü. İndi onlar ikisi də bir yerdəydilər, məsuddular, Rövşənə baxıb gülümsəyirdilər. Rövşən bəy pəncərənin qabağından çəkildi. Gecədən xeyli keçmişdi, yatmaq istəyirdi, soyunub yatağına girdi, yatmağa çalışdı, yerində vurnuxdu, gah sağa, gah sola döndü, ancaq yata bilmədi. Qaçqınların bu qışı da alaçıqda, yaxşı halda təndirdə və pəyələrdə keçirəcəyi yadına düşdükcə isti yatağında üşüyürdü. Rövşən bəy yata bilməsə də vaxt keçir, səhərin gözü açılırdı. Dünəndən yığıncaq elan edilmişdi. Bu yığın- cağın əsas məqsədi qaçqınlar üçün münasib bir şərait yaratmaq, türk və erməni icmasının – hər ikisinin Nizami Muradoğlu 224 birgə qərarı ilə əsaslı yardım etmək, qaçqınların ev tikməsi üçün torpaq sahələrinin ayrılmasına nail olmaqdı. Əzgin-əzgin yerindən qalxdı. Payız günəşinin solğun və zəif işıltısı pəncərədən içəri süzülürdü, yerdə qırov vardı. Bu il hələ ki, qış yubanır, sanki qaçqınlara rəhm edirdi. Ötən ilki sərt qışdan qaç- qınların bir çoxu əziyyət çəkmiş, yaz-yay aylarında da iqlimə uyğunlaşa bilmədiklərindən xeyli qoca, xəstə adamlar və uşaqlar yatağa düşmüş, bir çoxu yataqdan qalxa bilməmişdi. Bu il nəyin bahasına olursa olsun qaçqınlara bir şərait yaratmaq zərurəti hava-su kimi meydana çıxırdı, çünki qaçqınların gəlib Əylisdə yerləş- mələrindən düz bir il ötürdü. Bir il ərzində çox sular axıb durulmuş, çox məsələlərə aydınlıq gətirilmişdi. Qaçqınların öz dədə-baba yerlərinə qaytarılması məsələsi baş tutmamışdı. Bakıda müvəqqəti höku- mət ləğv edilmiş, demokratik cümhuriyyət öz yerini möhkəmlətmişdi. Stepan Şaumyanın başçılığı ilə erməni daşnaklarının türk müsəlman əhaliyə qarşı apardıqları soyqırımın qarşısı Osmanlı Qafqaz ordu- sunun komandanı Nuru paşanın rəhbərliyi ilə alın- mış, Azərbaycan dövlətinin qanuni hüquqları bərpa edilmişdi. Naxçıvanda erməni-daşnak zülmünə son qoyul- muş, Kazım Qara Bəkir paşanın rəhbərlik etdiyi qoşun hissəsi çəkilib Türkiyəyə getmiş, Naxçıvanda Yüklə 1,75 Mb. Dostları ilə paylaş:
|