Zəhirəddin Məhəmməd BABUR
80
olanları ərkə sığınmağa məcbur elədilər, sonra İbrahim Saru, Veys Lagarı,
Seydi Qara başçılığı altıında olan qüvvələrimizi Axsinin dış kurqanına ça-
ğırdılar.
[Baburun dayısı] Sultan Mahmud (Məhəmməd) xan Heydər Göyəlda-
şın oğlu Bəndə Əli və bu sıralarda Şeybani xandan qaçıb xanın yanına gəl-
miş olan Hacı Qazi Manqıtı barın tümən bəyləri ilə birlikdə bizə köməkçi
təyin etmişdi. Onlar da tam bu əsnada gəldilər.
Uzun Həsən bundan xəbər tutub çox dilxor oldu və güvəndiyi (62 b)
nökərləri ilə ən yaxşı igidlərini kömək üçün Axsi ərkinə göndərdi. Bunlar
səhər vaxtı çay kənarına çatdılar. Bizim əsgərlə moğol əsgəri bunu xəbər
alıb bir qisim adamları yalın atla sudan keçirdilər. Köməyəa gələnlər şaşıra-
raq, gəmini yuxarıya doğru çəkə bilməyib olduğu yerdə buraxdılar. Gəmilər
kurqan tərəfinə keçmədən aşağı getdi. Bizim əsgərlə moğol əsgəri hər tərəf-
dən yalın atla suya girməyə başladı. Gəmidə olanlar vuruşa bilmədi. [Uzun
Həsənin adamlarından] Qarluğaç Bəxşi moğolların bəy oğullarından birini
çəkib əlindən tutaraq qılıncla öldürdü. Lakin artıq iş işdən keçmişdi. Gəmi-
dəkilərin çoxunun ölümünə onun bu hərəkəti səbəb oldu və suda olanların
hamısını yaxalayıb doğradılar. Qarluğaç Bəxşi, Xəlil Divanə və Qazı Qulam
Uzun Həsənin seçkin adamlarından idi. Bunlardan yalnız Qazı Qulam qul-
luq bəhanəsi ilə qurtula bildi. Digər seçkin igidlərindən olan Heydərqulu,
Qulikə Kaşğari və bugün mənim yanımda da etibarlı olan Seyid Əli [xan]
qurtuldular. Yetmiş-səksən seçkin igiddən yalnızca beş-altısı (63 a) qurtula
bildi.
Düşmən bu xəbəri eşidincə Mərginan civarında qala bilməyib nizam-
sız halda Əndicana doğru köç etdi. Bunlar Əndicanda Uzun Həsənin yeznəsi
Nasir bəyi qoymuşdular. Nasir bəy onun adamları arasında ikinci olmasa da,
mütləq üçüncü dərəcədə təcrübəli, cəsur bir adam idi. Bu işləri öyrənincə
Əndican kurqanını bağladıb artıq onların məğlub olmağa üz tutduqlarını bil-
dirərək mənə adam göndərdi.
Uzun Həsən Əndicana gələndə kurqanın bağlandığını öyrəndi və yez-
nəsi ilə dil taba bilməyib köçünün olduğu Axsi tərəfə çəkildi. Sultan Əhməd
Tənbəl isə öz vilayəti olan Oşa getdi. Cahangir Mirzənin içkilərindən və
igidlərindən bir neçəsi Uzun Həsənin yanından qaçdılar və Tənbəl Oşa çat-
madan gedib ona qoşuldular.
BABURUN ƏNDİCANI YENİDƏN ƏLƏ KEÇİRMƏSİ
Əndicanın düşmənin üzünə bağlandığı xəbəri gələndə Mərginandan
günəş doğarkən dərhal hərəkət edərək günorta vaxtı Əndicana çatdım. Nasir
bəyi, oğulları Dost bəy ilə Mirim [Nasir] bəyləri gördüm. Xatirlərini soruş-
dum, inayət və şəfqət göstərdim. İki il vardı ki, ata vilayəti əldən çıxmışdı
BABURNAMƏ
81
(63 b), ancaq 904-cü ilin zilqədə ayında [=1499 iyun-iyul] tanrı təalanın
inayəti ilə təkrar geri aldıq.
Sultan Əhməd Tənbəl isə Cahangir Mirzə ilə birlikdə Oşa doğru çə-
kilmişdi. Oşa girincə orada da xalq ona qarşı üsyan edərək onu Oşdan qovdu
və kurqanı bizim üçün qoruyaraq bizə adam göndərdi. Cahangir Mirzə ilə
Tənbəl öz tərəfdarlarından bir neçə adamla birlikdə şaşqın bir halda gedib
Özgəndə girdilər.
Uzun Həsən də Əndicana girə bilməyincə Axsi tərəfinə getmişdi və
Axsi ərkinə girdiyi xəbəri gəldi. Bütün bu fitnələrin başı Uzun Həsən ol-
duğu üçün bu xəbər gələn kimi Əndicanda dörd-beş gündən artıq qalmaya-
raq Axsiyə hərəkət etdik. Oraya çatanda çarəsiz qalıb aman dilədi və əhd
edib kurqanı təhvil verdi.
Bir neçə gün Axsidə qaldım. Axsi, Kasan və o yurdun işlərini sahman-
layıb köməyə gələn moğol bəylərinə izin verdikdən sonra Uzun Həsəni köçü
və adamları ilə birlikdə alaraq Əndicana gəldik. Axsinin idarəsini müvəqqəti
olaraq Qasım Əcəbə verdim. O, əvvəlcə içki dərəcəsində idi, sonra mənim
yanımda bəylik dərəcəsinə yüksəlmişdi.
Uzun Həsənlə əhd bağlandığı üçün canına və malına zərər və ziyan
vurulmadan Qara Təkin yoluyla Hisar tərəfinə (64 a) getməsinə izin verildi.
Bir neçə adamıyla Hisara getdi. Qalan adamları isə ondan aynlaraq yanı-
mızda qaldılar. O qarışıq günlərdə bizim və Xoca [Mövlana] qazının adam-
larını ələ keçirib soyan şəxşlər bunlar idi. Bəzi bəylərlə görüşüldükdən sonra
bunlar haqqında bu qərar verildi: «Bütün bu fəsad və fitnələri çıxaran, bizə
tabe bunca mömini və müsəlmanı tutub soyanlar bunlardır. Öz bəylərinə nə
vəfa etdilər ki, bizə nə sədaqət göstərsinlər. Bunları yaxalayıb mallarını zəbt
etdirsək nə olar? Bunların gözümüzün önündə, bizim atlarımıza minib bizim
paltarımızı geyib bizim yeməyimizi yemələrinə kim dözə bilər. Onları ya-
xalayıb mallarını əllərindən almaq yerinə onlara mərhəmət etsək, yalnızca
qazaxlıqlarda və möhnətlərdə bizimlə birlikdə olanların mallarını geri alma-
larına izin versək, bu qədərlə qurtula bildiklərinə şükr etmələri lazımdır».
Nəticədə bu qərar çox məqbul göründü və bu adamların yalnızca öz-
lərinə aid əşyaları almaları əmr edildi. Gərçi bu qərar məqbul və doğru olsa
belə bir az tələsik verilmişdi. Cahangir Mirzə kimi bir düşmən yaxınımızda
ikən bu adamları (64 b) bu şəkildə ürkütməyin heç bir mənası yoxdu. Məm-
ləkətlər alıb idarə edərkən bəzi işlər görünüşdə məqbul və doğru görünə bi-
lər, lakin qərarların üzərində yüz min dəfə diqqətlə düşünmək lazımdır, yax-
şı düşünmədən verdiyimiz bu qərardan çox qarışıqlıq və fitnələr çıxar. Nəti-
cədə Əndicandan ikinci dəfə çıxmamıza düşünmədən verdiyimiz bu qərar
səbəb oldu. Bu üzdən də moğollar öz aralarında qarışıqlıq yaradıb qorxuya
qapıldılar və iki su arası dedikləri Ribatək-Örçümdən Özgənd tərəflərinə
köç edərək Tənbələ adam göndərdilər.