191
səndən əzəmətli və hörmətli bir şəxs yoxdur, lakin nə
etmək olar! Mən Peyğəmbər(s)-dən belə eşitmişəm ki, biz
peyğəmbərlər irs qoymarıq. Bizdən qalan nə varsa, ancaq
sədəqədir»,
__
deməklə ilk baxışdan xeyirxah və ədalətli
rəhbər təsiri bağışlayır. Oxucuya elə gəlir ki, həzrəti-
Zəhra(s.ə)-nın qəzəb və nifrini müqabilində belə Əbu Bəkr
o Xanım(s.ə)-ın yüksək məqam və ehtiramını qoruyub
saxlayır.
Lakin bütün bunlar ilk təəssüratdır. İlk təəssürat isə
çox vaxt aldadıcı olur. Əslində isə, bütün bu ehtiram və
mehribanlıq, mülayim rəftar, alicənablıq nümunəsi olan bu
saxta təmkin Əbu Bəkrin seçdiyi mövqe, hiylə idi.
Müəyyən məqsədlər naminə özünü lütfkar və insaflı
göstərmək istəyən şəxsi biz heç bir əsasla ədalətli
adlandıra bilmərik».
80
Osmanın Ayişəyə söylədikləri.
Tanınmış tarixçilərdən
__
Təbəri və Səqəri öz tarix
kitablarında belə yazırlar:
Osmanın xəlifəliyi dövründə Ayişə onun yanına
gəlib belə dedi:
__
Atam Əbu Bəkrin, ondan sonra Ömərin mənə
verdiyi bəxşişi
81
sən də mənə verməlisən.
Osman dedi:
__
Əbu Bəkr və Ömər ürəkləri istəyib, sənə bəxşiş
veriblər, ancaq mən bu barədə «Quran» və sünnətdə bir
80
Tərcüməçi: Düzdür, Əbu Bəkr çox zaman xanım Zəhra ilə mülayim
davranmş, lakin onun bu mülayimliyi həzrəti-Zəhra(s.ə)-nın
xütbəsindən sonra nəzərə çarpmışdı. Əgər Əbu Bəkrin həzrəti-
Fatimə(s.ə)-yə ünvanladığı bütün nitqlərinə nəzər salsaq, o
Xanım(s.ə)-a qarşı layiq olmadığı münasibətin
__
hörmətsizlik və
təhqirin şahidi oluruq .
81
Beytülmaldan (müsəlmanların ümumi xəzinəsi) verilən pul və yaxud
qiymətli əşya.
192
kəlmə olsun belə, görməmişəm. Mən belə bir iş tuta
bilmərəm.
Ayişə:
__
Peyğəmbərdən qalan mirası mənə ver.
Osman:
__
Nə tez unutdun? Məgər Fatimə atanın yanına gəlib
Peyğəmbərdən ona qalan mirası tələb etdikdə sən Ayişə və
Malik ibn Əvs şəhadət vermədinizimi ki, Peyğəmbər(s) irs
qoymayıb?!! Sən Fatimə(s.ə)-nin haqqını batil hesab
etmədinmi? İndi də məndən irs istəyirsən?! Yox! Mən sənə
heç nə verməyəcəyəm».
Təbəri əlavə edib yazır ki, bu sözləri deyən vaxt
Osman söykənmişdi, amma Ayişənin sözünü eşidən kimi
dik oturub dedi: «...Məgər sən deyildinmi, öz nəcasəti ilə
dəstəmaz alan ərəblərlə birgə: «Peyğəmbərdən irs
qalmaz»,
__
deyə şəhadət verən?!»
İslamda ilk batil şəhadət
Şeyx Müfidin «İxtisas» adlı kitabında İmam
Sadiq(ə.s)-in bu əhvalatla bağlı söylədikləri belə təsvir
olunmuşdur:
«Peyğəmbər(s) vəfat etdikdən sonra Əbu Bəkr onun
canişini olduqda Fatimənin Fədək bağında qalan vəkilinə
xəbər göndərib onu bağdan çıxartdı.
Bu zaman xanım Fatimə (s.ə) Əbu Bəkrin yanına
gəlib buyurdu:
__
Əbu Bəkr! Atam Rəsullullah(s)-ın yerində
oturduğun bəs deyil, hələ bir vəkilimi də Fədəkdən
çıxarmısan. Sən özün bilirsən ki, Rəsuli-əkrəm(s) bu bağı
mənə bağışlayıb, mənim şahidlərim də var.
Əbu Bəkr :
__
Peyğəmbər(s) özündən sonra irs qoymayıbdır. Bu,
ola bilməz.
193
Əmirəl-möminin
Əli(ə.s)
həzrəti-Fatimə(s.ə)-yə
məsləhət görmüşdü ki, vərəsəlikdən söhbət düşəndə belə
desin: «Sən Peyğəmbərin özündən sonra irs qoymasını
inkar edirsən, halbuki vaxtilə Süleyman peyğəmbər Davud
peyğəmbərdən, Yəhya isə Zəkəriyya peyğəmbərdən irs
aparmışdı.
82
Mən
nəyə
görə
atamdan
irs
aparmamalıyam?!»
Fatimə(s.ə) Əbu Bəkrin yanına gəlib bu sözləri ona
söylədikdə Ömər dedi:
__
Bunları sənə öyrədiblər.
Fatimə(s.ə) buyurdu:
__
Bu sözləri mənə əmim oğlu, həyat yoldaşım
Əli(ə.s) öyrədib.
Əbu Bəkr:
__
Ayişə və Ömər şəhadət verirlər ki, həzrəti-
Mühəmməd(s)-dən bu sözü öz qulaqları ilə eşidiblər ki,
Peyğəmbər özündən sonra irs qoymaz.
Fatimə(s.ə) buyurdu:
__
Bu iki nəfərin verdiyi şəhadət İslamda ilk batil
(yalan) şəhadətdir.
Fədək atamın mənə bağışladığı mülkdür. Mənim iki
adil şahidim var.
Əbu Bəkr:
__
Get şahidlərini bura gətir.
Fatimə(s.ə) qayıdıb Əli(ə.s)-ni və Ümmü Əyməni
Əbu Bəkrin yanına gətirdi. Əbu Bəkr Ümmü Əymənə
dedi:
__
Sən Peyğəmbər(s)-dən Fatimə haqqında bir şey
eşitmisən?
Ümmü Əymən və həzrəti-Əli(ə.s) dedilər: Biz
Peyğəmbərdən belə eşitmişik:
82
«Nəhl» surəsi 16-cı ayə, «Məryəm» surəsi 6-cı ayə.
194
«Fatimə behişt qadınlarının xanımıdır».
Sonra Ümmü Əymən sözünə davam edib dedi:
__
Behişt qadınlarının xanımı olan adam özünün
olmadığı bir şeyi yalandan öz malı adlandırmaz. Mənim
özüm
də
behişt
qadınlarındanam.
Peyğəmbərdən
eşitmədiyim sözü heç vaxt dilimə gətirmərəm.
Ömər:
__
Bu sözləri boşla görüm. Fatimə haqqında nə
şəhadət verə bilərsən?
Ümmü Əymən:
__
Mən Fatimə(s.ə)-nin evində oturmuşdum. O vaxt
Peyğəmbər(s) də evdə idi. Bu zaman Cəbrayıl göylərdən
enib o Cənab(s)-a buyurdu: «Ey Mühəmməd! Dur
mənimlə gəl. Allah mənə Fədəyin sahəsinin həddini öz
qanadlarımla xətləməyimi əmr etmişdir». Peyğəmbər(s)
ayağa qalxıb Cəbrayıl ilə getdi. Bir müddət keçdikdən
sonra həzrəti-Mühəmməd(s) qayıtdıqda xanım Fatimə(s.ə)
ondan soruşdu: «Atacan, hara getmişdin?» Peyğəmbər(s)
buyurdu: «Cəbrayıl Fədəyin sahəsini mənim üçün
müəyyənləşdirdi». Fatimə(.s) dedi: «Ata, səndən sonra
yarana biləcək maddi ehtiyacların fikrini çəkirəm. Bu
ehtiyaclarımı
ödəməkdən
ötrü
Fədəyi
mənə
bağışlayarsanmı?» Peyğəmbər(s) buyurdu: «Bu mülkü
sənə bağışladım».
Ümmü Əymən sözünə əlavə edib dedi:
__
Bəli, Rəsulullah(s) mənə və Əli(ə.s)-yə buyurdu:
«Şəhadət verərsiniz. İndi də biz şəhadət veririk.
Ömər dedi:
__
Sən qadın olduğuna görə sənin şəhadətini qəbul
etmirik. Həmçinin Fatimənin həyat yoldaşı olduğuna görə
Əlinin də şəhadətini qəbul etmirik.
Fatimə qəzəbli halda ayağa qalxıb dedi:
Dostları ilə paylaş: |