63
3)Risksiz faiz dərəcəsi üzrə rekapitallaşma metodu (Hoskold
metodu).
Ümumi halda kapitallaşdırma və diskontlaşdırma əmsalları
arasında qarşılıqlı əlaqə aşağıdakı kimi ifadə olunur:
R = J -∆a
burada,
R
–kapitallaşma əmsalı,
J –
ümumi gəlirlilik
(diskont) dərəcəsi,
a
–
bir sıra amillərlə, məsələn, aktivin
dəyərinin və gəlirin artması amilləri ilə müəyyən edilən
ə
msalıdır.
64
Mövzu 9.
Biznesin (müəssisənin) qiymətləndirilməsində
opsion yanaşması.
Plan:
1.
Opsion yanaşmasının əsas cəhətləri.
2.
Opsion yanaşmasının baza düsturu.
3.
Müəssisənin
xüsusi
kapitalının
qiymətləndirilməsində opsionlar nəzəriyyəsinin
tətbiqi.
Opsionlar nəzəriyyəsinin yaranması ənənəvi yanaşma və
metodların çatışmazlıqları ilə bağlıdır.
Ə
gər şirkətin səhmləri müəyyən dəyərə malik olmaqla
birjada kotirovka olunursa yaxud xalis aktivlər metodu ilə
qiymətləndirilən şirkətin dəyərinin mənfi olmasına (öhdəliklərin
dəyərinin şirkətin aktivlərinin dəyərindən yüksək olmasına)
baxmayaraq investorlar tərəfindən alınırsa xərc yanaşmasından
istifadə əksər hallarda ziddiyyətə səbəb olur. Qeyd olunan
uyğunsuzluq fəaliyyətdə olan biznesin qiymətləndirilməsinə
xalis aktivlər metodunun düzgün tətbiq olunmaması ilə bağlıdır.
Beləki, xalis aktivlər metodu xərc yanaşmasına aiddir və
qiymətləndirmənin nəticələri mövcud müəssisənin dəyərini
deyil, bu biznesin əmlak kompleksinin ayrılıqda götürülmüş
elementlərinin dəyəri olur.
Qudvillin
və
qeyri-maddi
aktivlərin
real
qiymətləndirilməsində xalis aktivlər metodunun tətbiqi daha
adekvat nəticə verir. Lakin bu da müəssisənin dəyərinə əlverişli
bazar konyukturasından irəli gələn idarəetmə qərarlarının təsirini
uçota almağa imkan vermir.
Pul axınlarının diskontlaşdırılması metodu dolayı şəkildə
nəzərdə tutur ki, müəssisələr real aktivləri passiv şəkildə
65
saxlayırlar. Bu zaman real aktivlərə qoyulan opsionlar uçota
alınmır (təcrübəli menecerlər müvafiq üstünlüklərdən istifadə
edə bilərlər).
Ə
nənəvi yanaşma və metodlardan fərqli olaraq opsion
yanaşması müəssisənin dəyərinə onun istehsal-təsərrüfat
xarakteristikalarına
münasibətdə
xarici
şə
raitin
təsirini
qiymətləndirməyə imkan verir.
Opsionların və onlara uyğun alətlərin (varrantların və s.)
yaranması ilə investorlar mövcud şəraitdən uğurla istifadə etmək
və itkiləri azaltmaq imkanı əldə edirlər. Müstəqil qərarlar qəbul
etmək hüququ qeyri-müəyyənlik şəraitində dəyər kəsb edir.
Opsionlar nəzəriyyəsi biznesin qiymətləndirilməsində mühüm
rol oynayır, yüksək texnologiyalı firmaların, problemli
müəssisələrin, hasilatla məşğul olan şirkətlərin fəaliyyətlərinin
təhlilində faydalı ola bilən perspektivləri təmin edir.
Opsion yanaşmasının üstünlükləri və
çatışmazlıqları
Cədvəl 9.1
Üstünlüklər
Çatışmazlıqlar
Opsion qiymətəmələgəlmə modeli
opsion xarakterli, lakin müəyyən
məhdudiyyətlərə
malik
istənilən
aktivin
qiymətləndirilməsi
üçün
istifadə oluna bilər:
• Müxtəlif aktivlərə (birja aktivlərinə
opsionlar);
• Səhmlər (firmanın aktivlərinə yaxud
borc əmlakının hissəsinə opsion);
• Opsion
xarakteristikalı
alətlər
(istiqrazların bəzi növləri);
• Patentlər (məhsullara opsionlar kimi
baxılır);
“Qərarlar
ağacı”nın
qurulması
ə
sasında
hesablamalarda vahid,
sabit faiz dərəcəsindən
istifadə .
66
• Faydalı qazıntılar və bəzi digər təbii
resurslar;
• Əmlak sığortası sferasında;
• Maliyyənini idarə edilməsində;
• Şirkətlərin birləşməsi prosesinin
səmərəliliyinin təhlilində.
Sahibkarlıq
imkanlarının
qiymətləndirilməsində
subyektiv
ehtimalların müəyyən edilməsi zərurəti
yoxdur.
Opsiona
qiymətəmələgəlmə
metodikası
mürəkkəb
riyazi aparata əsaslanır.
Müəssisənin
fəaliyyət
göstərdiyi
iqtisadi şəraitin dəyişməsinin uçota
alınması qabiliyyəti.
Bir
sıra
hallarda,
xüsusən
qeyri-
müəyyənlik şəraitində
metodun tətbiqi kifayət
qədər əməktutumludur.
Opsion yanaşmasının baza düsturu aşağıdakı kimidir:
NPV
s
= NPV
p
+ ROV,
burada, NPV
s
- NPV-nin strateji göstəricisi; NPV
p
- NPV-nin
ə
nənəvi pul axınlarının diskontlaşdırılması metodu ilə
hesablanmış
passiv
kəmiyyəti;
ROV-
qiymətləndirilən
müəssisənin opsionlarının dəyəridir.
Opsion yanaşmasından bir sıra istiqamətlərdə istifadə olunur.
Onlardan ən başlıcası aşağıdakılardır:
1. Patentli məhsulların dəyərinin müəyyən edilməsi;
2.Müəssisənin
səhmlərinin
(xüsusi
kapitalının)
qiymətləndirilməsi;
3. Təbii resursların hasilatına investisiyalarla bağlı müəssisələrin
qiymətləndirilməsi.
Yuxarıda göstərilənlərlə bərabər real opsionlar metodikasının
özünü doğrultmadığı vəziyyətlər də mövcuddur.Həmin
vəziyyətlər idarəetmə qərarlarının qəbulunda operativlik
imkanlarının olmaması yaxud həmin imkanlardan istifadənin
tələb olunmaması ilə bağlıdır.
Dostları ilə paylaş: |