146
amillər əsasən Türkiyə, Cənub-Şərqi Asiya Ölkələrində, Rusiyada
(1998), Latın Amerikası ölkələrində müşahidə olunurdu.
Beləliklə maliyyə böhranının tərkib hissəsi kimi aşağıdakı
elementləri müəyyən edə bilərik:
1. valyuta böhranı – milli valyutanın devalvasiyasına gətirib
çıxardır.
2.
bank böhranı – dövlətdən iri həcmdə maliyyə dəstəyi
tələb edir.
3. borc böhranı – xarici və daxili borcda problemlərin
kəskinləşməsi ilə bağlıdır.
4. birja – qiymətli kağızların kursunun kifayət qədər enməsi
prosesi.
Valyuta böhranları- bu valyuta sferasında stabilliyin kəskin
ziddiyyətləridir. Bu əsasən özünü valyuta kurslarının kəskin
oynamasında, kapitalın “qaçışında”, devalvasiya və revalvasiyada,
beynəlxalq likvidliyin pisləşməsində, valyuta kredit və maliyyə
münasibətlərində ziddiyyətlərin kəskinləşməsində özünü biruzə
verir.
BVF-nun müəyyənləşməsinə görə valyuta böhranı dəyişim
kursuna spekulyativ hücumlar zamanı devalvasiyaya yol açan və
ya hökumətin valyutanı müdafiə məqsədi ilə kifayət qədər xarici
ehtiyatlar istifadəsi zamanı baş verir.
Valyuta
böhranlarının
aşağıdakı
klassifikasiyası
mövcuddur:
• Birinci tip – hər hansı ölkədə kursun sabitləşdirilməsi
şə
raitində pul kütləsinin artımı ilə bağlıdır, hansı ki, daxili
qiymətləri dünya qiymətlərinə nisbətdə artırır bu isə ticarət
balansını pozur və nəticədə sabit valyuta kursundan imtina olunur.
• kinci tip - həddən artıq dövlət borcunun yığılması ilə
ə
laqədardır. Bu müəyyən müddətdə investorların itməsinə yol açır,
kapitalın “qaçışı” baş verir və kurs kəskin enir.
• Üçüncü tip – özəl sektorun borcları ilə bağlıdır.
• Dördüncü tip- dövlət borcunun həddən artıq yığılması və
bu borcun büdcənin ödəmə qabiliyyətində olmaması bu isə sonda
147
inflyasiya və devalvasiyaya yol açır.
Borc böhranı – elmi ədəbiyyatda borc böhranının birmənalı
traktovkası yoxdur. Bu ele bir vəziyyətdir ki, bu zaman borclu
tərəf kredit qrafikinə uyğun öz xarici borcunu ödəmək
qabiliyyətində olmur. Bir çox ölkələr daxili investisiyalaşdırma
zamanı daxili resursların çatışmadığına görə xarici borclanmaya
müraciət edir. Bu əsasən dövlət büdcəsinin maliyyələşməsi, sosial-
iqtisadi islahatlar, artıq mövcud borc öhdəlikləri zamanı meydana
gələn problemdir.
R. .Xasbulatov
hesab
edir
ki,
borc
böhranının
kəskinləşməsinin səbəblərinə aşağıdakı amilləri aid etmək
mümkündür:
1. Borclu ölkənin xarici borclanma sferasında düzgün
seçilməmiş siyasəti
2. Xarici konyukturanın kifayət qədər oynaması və ən əsas
beynəlxalq bazarlarda faiz dərəcələrinin kəskin artması.
3. Bazar risklərinin dəyərləndirilməsində buraxılan səhvlər
və s.
Fond böhranı – fond bazarında böhranı qiymətli kağızların
kursunun kəskin enməsi ilə müəyyən etmək mümkündür. Ən
məhşur fond böhranı 1929-1933-cü illərdə baş vermişdir.
Maliyyə liberallaşması ilə bank böhranları arasında sıx əlaqə
mövcuddur. Liberallaşma olan ölkələrdə bir çox kanallar
mövcuddur ki, bunun nəticəsində banklara neqativ təsirlər yarana
bilər. Maliyyə liberallaşması imkan verir ki, maliyyə institutlarına
onlar özləri kredit şərtlərini, kreditlərin faiz dərəcələrini və s.
müəyyən etsinlər.
Elmi ədəbiyyatda valyuta, böhranının birmənalı şərhi möv-
cud deyil. Valyuta böhranı maliyyə böhranı ilə əlaqələndirilir və
qarşılıqlı əvəz oluna bilən anlayışlar kimi nəzərdən keçirilir.
Valyuta böhranına geniş nəzər onu valyuta bazarındakı vəziyyətin
kəskin ağırlaşması kimi təqdim edilir. Valyuta böhranı – valyuta
sferasındakı qarşıdurmanın kəskin ağırlaşmasıdır. O, valyuta
kurslarının kəskin tərəddüdlərində, kapital axınında, devalvasiya
148
və revalvasiyada, beynəlxalq likvidliyin zəifləməsində, valyuta-
kredit
və
maliyyə
münasibətlərində
qarşıdurmanın
kəskinləşməsində özünü göstərir.
BPF-nin verdiyi tərifə görə «valyuta böhranı mübadilə kur-
suna spekulyativ hücumlar zamanı xarici rezervlərin xərclən-
məsinə və ya faiz dərəcələrinin kəskin qalxmasına səbəb olur».
Nəzərə alsaq ki, real mübadilə kursu yaxınlaşmaqda olan
valyuta böhranını müəyyənləşdirən əsas amildir, elə o da bank
qeyri-sabitliyinin əsas indikatoru olacaqdır. Deməli, valyuta və
bank qeyri-sabiliyininin yaranmasını iqtisadçılar xüsusi terminlə
ifadə ediblər – “ikiqat böhran” (twin crises) .
Valyuta və bank sferasının qarşılıqlı əlaqəsi bu böhranların
indikatorlarının da qarşılıqlı əlaqəsi və bir-birini tamamlamasına
səbəb olmuşdur. Milli valyutanın devalvasiyası bank çax-
naşmasının yaxınlaşmasının göstəricisidir.
Maliyyə böhranının bir elementi də borc böhranıdır. Yerli və
qərbin iqtisadçı-alimləri kifayət qədər uzun müddətdir ki, borc
böhranının təbiətini ətraflı araşdırırlar. Borc böhranı dövlətin və
təsərrüfat subyektlərinin kreditorlar qarşısında öz öhdəliklərini
yerinə yetirə bilməməsidir. Bu mənada borc böhranı bank böhranı
ilə oxşar görünə bilər. Bu iki anlayış arasında yeganə prinsipial
fərq münasibətlərin subyektidir. Əgər bank böhranını araşdırarkən
biz bank institutlarını nəzərdən keçiririk, borc böhranın isə finans
müəssisələri və dövlətlə bir əlaqəsi yoxdur. Bundan başqa, bank
böhranı mahiyyət etibarilə kredit böhranıdır, yəni kreditorun prob-
lemlərini öyrənir və təhlil edir, borc böhranı isə debitorun və ya
borc alanın fəaliyyətindəki qeyri-sabitliyə işarə edir.
Fond böhranı maliyyə böhranının ayrılmaz hissəsidir, belə
ki, xüsusən bazar iqtisadiyyatı şərtləri altında fond bazarında baş
verən proseslər bank sisteminin vəziyyətinə müstəsna dərəcədə
güclü təsir göstərir. Bir halda ki, qiymətli kağızlar real və maliyə
sektorlarının (ilk növbədə, bankların) aktivlərinin əsas hissəsini
təşkil edir, birjanın iflası, müvafiq olaraq, bankların ödəmə
qabiliyyətini pisləşdirir.
Dostları ilə paylaş: |