34
təsərrüfatçılıq tipi yaranmışdır. “Antik istehsal üsulu” adlanan bu təsərrüfatçılıq tipi
özündə həm dövlət və həm də şəxsi mülkiyyəti ehtiva etmişdir. “Antik istehsal üsulu”
termini feadolizmə qədərki istehsal üsulunu şərtləndirmək üçün K.Marks tərəfindən
dövriyyə gətrilmişdir. “Antik istehsal üsulu” şəraitində torpaq mülkiyyətçiliyinin
mərkəzi şəhər - polis hesab edilir. Ona görə də torpaqa yalnız şəhərlilər sahib ola
bilərdilər. Burada əsas iqtisadi prinsip avtarkiya - özünütəminatlılıq çıxış etmişdir.
“Antik istehsal üsulu” əsas işçi qüvvəsi kimi qul əməyinin tətbiqi üzərində
qurulub. Antik sistem təsərrüfatları yeni qullarla təmin edən hərbi təşkilat formasına
ə
saslanır. Mahiyyətcə o zamankı ordular muzdulardan ibarət olmuşdur. “Antik
istehsal üsulu”nun məqsədini yalnız qul sahiblərini deyil, həm də yığımı təmin edən
ə
lavə məhsulun istehsalı təşkil edir. məqsədə nail olmada isə əsas usul qulların
istismarıdır.
Antik təsərrüfatçığın dominatlıq dövrü eradan əvvəl VI əsərdə Yunanıstanda və
eradan əvvə III əsərdə Romada başlanmış və bizim eranın III-IV əsrlərinə qədər
davamlı olmuşdur. Bu dövlərdə ölkə sakinlərinin əsas iqtisadi həyatı kənd təsərrüfati
ilə bağlı olmuş, insanlar buğda, arpa və digər taxıl məhsulları becərmişlər. Lakin
burada məhsuldarlıq o qədər də yüksək olmamışdır. Tədricən taxilçılıqdan intensiv
üzümçülüyə və bağçılığa keçid edilmişdir. Bu sahələrin inkişafı isə daha çox vəsait
qoyuluşu, insan resursu və daha çox zaman tələb etmişdir. Beləliklə qədim
Yunanıstanda aparıcı qədim şərq ölkələrindən fərqli olaraq iqtisadiyyatın yeni tipi
meydana çıxmışdır.
Bu tip - “Antik istehsal üsulu” natural təsərrüfatı saxlamaqla daha çox əmtəə
tutumlu və intensiv xarakterli olmuşdur. O, təsərrüfatçılığı daha yüksək səviyyədə
qurulmasımı şərtləndirmiş, daha çox vəsait qoyuluşu təlib etmişdir. “Antik istehsal
üsulu” yunan cəmiyyətinin mövcudluğu üçün əlverişli şərait yaratmış və onun
mədəni inkişafına təkan vermişdir [5].
Qədim iqtisadi sistemlər spiralvari uzun dövrlər çərçivəsində irəliləmişlər. Bu
irəliləyişlər yeni ideyalardan istifadədə texnologiyaların təkmilləşdirilməsində özünü
göstərirdi. Bizim günlərə qədər qorunub saxlanılmış nəhəng dövlət tikililərinin və
dini abidələrin qalıqları o zamlardakı tikinti və tikinti texnikasının yüksək səviyyədə
35
oldduğunu sübut edir.
Həmin dövrlərdə riyaziyyat, fizika və astronomiya sahəsindəki nailiyyətlər də
böyük olmuş, bir çox ideyalar zamanın özünü belə qabaqlamışdır. Bu ideyaların bəzi
təcrübi əhəmiyyətliləri isə qeyd edilən sosial-iqtisadi şərait və insan amili ilə bağlı
səbəblərdən tətbiqini tapmırdı.
Paradiqmal təsnifata görə insanın təsərrüfat həyatının inkişaf mərhələlərini
formasiya və sivilizasiya paradiqması olaraq ikili yanaşmaya məruz qalır. Formasiya
ayrılıqda təyin olunmuş pillə, nəyinsə struktur tipi və ya inkişaf mərhələsi, baxışlar
sistemini əks etdirir. Buradan da formasiya anlayışından cəmiyyətin inkişaf mərhələsi
kimi istifadəsi götürülmüşdür.
Marksist yanaşma adlanan ictimai-iqtisadi formasiya nəzəriyyəsi XIX əsrin
ortalarında gənc heygelçilər və digər idealistlərə zidd olaraq K.Marks və F.Engels
tərəfindən işlənmişdir.
Ictimai-iqtisadi formasiya nəzəriyyəsi həm də formasiya paradiqması
anlayışında da ehtiva olunur. Formasiya paradiqması özündə müvafiq struktur
çərçivəsində material nemətlərin istehsal üsulunu, istehsal gücləri, istehsal vasitələri
olan - bazisi və müvafiq siyasi oriyentasiya - üstqurumu birləşdirir. Mahiyyətcə bu
yanaşma beş ictimai-iqtisadi formasiyada təcəssüm olunur [5, 24]:
btidai icma;
Quldarlıq;
Feodalizm;
Kapitalizm;
Kommunizm.
Çox zaman tarixi cəmiyyətə qədər də adlandırılan ibtidai icma quruluşu və ya
cəmiyyəti insan tarixinin yazı mədəniyyətinin mənimsənilməsinə qədər dövrü əhatə
edir. Burada yazı mədəniyyəti anlayışı özü də bir qədər mübahisəlidir [5]. Belə ki,
ayrı-ayrı xalaqlar yazı mədəniyyətini müxtəlif zamanlarda mənimsəmişlər. Buna
baxmayaraq yazı mədəniyyəti digər arxefaktlarla müqayisədə yazı mənbələrinə
istinadən tarixin tədqiqinə daha əlverişli və imkan edir. btidai icma quruluşu bəşər
tarixinin ən erkən çağlarını əhatə edərək daş, sümük, ağac və s. alətlərindən istifadə
36
ə
sasında ovçuluq, yığıcılıq, balıqçılıq üzərində qurulan, ilk təsərrüfat həyatıdır.
Zaman ölçüsündə ibtidai icma quruluşu təqribən bir milyon ili əhatə edir.
btidai icma quruluşunun dağılması nəticəsində quldarlıq quruluşu və ya
cəmiyyəti yaranmışdır. Quldarlıq quruluşu istehsal vasitələrinə və məhdudiyyətsiz
olaraq istehsal işçiləri kimi qullar üzərindəki şəxsi mülkiyyətə əsaslanır. Quldarlıq
quruluşu insanın insan üzərindəki istismarı ilə formalaşan, quldarlar və qullara
bölünən tarixə ilk sinifli cəmiyyət kimi daxil olmuşdur. Bununla belə, bu cəmiyyətdə
quldarlar və qullardan başqa kəndlilər, sənətkarlar kimi kiçik istehsalçılar və tacirlər
də yer alır. Quldarlıq quruluşu özü dörd mərhələdə təsnifatlandırılır [5]:
1. lkin mərhələ - torpaq üzərində icma mülkiyyətinin dağılması və antik istehsal
üsulunun yaranışı;
2.Torpaqların kiçik hissələrə bölünmüş azad parsellyar mülkiyyətli kəndli
təsərrüfatları və müstəqil sənətkarlığın mövcudiyyəti dövrü;
3.Quldarlığın istehsalı mənimsənilməsi və istehsal üsulunun təyin edilməsi
mərhələsi;
4. stehsalçı ilə iri torpaq sahibinin istehsal qarşılıqlı münasibətinin xüsusi
forması olan kolonat sistemin, onunla bağlı şəhər xaricində torpağa sahibliyinin
inkişafı və bunlardan irəli gələrək quldarlığın öz əzəli iqtisadi və sosial
ə
həmiyyətliliyini itirilməsi mərhələsi.
Quldarlıq quruluşunun çiçəklənmə dövrünü b.e.ə. V-VI əsrlərdə Afinada və
b.e.ə. II əsrin sonlarından başlayaraq II əsrə kimi Roma imperiyasında yaşamışdır.
Sosial inqilabların gedişi ilə VI əsrdə quldarlıq quruluşu əsasən çökmüş və feodal
münasibətlərin yaranışına yol açmışdır.
Torpaq üzərində şərti olaraq mülkiyyət formasını ehtiva edərək feodalizm
ictimai-iqtisadi formasiya kimi Avropada V əsrdən - 476-cı ildə Qərbi Roma
imperiyasının süqutundan XVI əsr kimi, təxminən min il ərzində mövcud olmuşdur.
Feodalizm quldarlıq quruluşunu əvəz edərək aqrar xarakterli tarixdə ikinci sinif
cəmiyyət kimi üstün olaraq kollektiv natural təsərrüfatçılığa əsaslanır. Bəşər
cəmiyyətində feodalizm iqtisadi təyinatda kəndli və sənətkarların xırda istehsalı,
Dostları ilə paylaş: |