114
Ağaclardan əl edir
quru budaqlar belə.
Vurulub bu gözələ
günəşin şəfəqləri,
axıb dolur içəri.
Quşlar da bir-biriylə
oxuyur, bəhs eləyir.
Elə bil bütün dünya,
qalaktika-ulduzlar
o qızla rəqs eyləyir.
Toyda bir qız oynayır
şəlalə hörükləri
məftun edir hər kəsi.
Toyda bir qız oynayır-
musiqi fəvvarəsi.
Sevinc yağır üstünə,
heyrət yağır üstünə
gül kimi, çiçək kimi.
Yaşıl şal-yaşıl yarpaq
Yanaq çiyələk kimi.
Ən ilhamlı çağında
təbiət gözəlliyi
bədəninə tən biçib,
ağız nazik, dil nazik
belsə üzükdən keçib.
Lap ağ üzüm yesə o
boğazında görünər.
Kimdən can istəsə o,
hamı onun yolunda
can qurban vermək üçün
dizin-dizin sürünər.
Toyda bir qız oynayır
115
pislikləri,şərləri
baxışıyla odlayır.
Onun ağ biləkləri
hey şimala,cənuba,
şərqə, qərbə adlayır,
əl çalırlar bəsdi var.
Elə bil ki, bu qızın
cəhətləri, qütbləri
birləşdirmək qəsdi var.
Toyda bir qız oynayır
qarmon çalan tələsir,
nağaraçı geçikir,
tar çalan donub qalır.
Bu gözəl həm oynayır,
həm də elə biləsən
çalğı alətlərinin –
tarın, dəfin, qarmonun
üçündə birdən çalır.
Toyda bir qız oynayır
hamımız quru cəsəd,
quru xəyal olmuşuq.
“Heyrət ey büt, surətin
Görmüşük, lal olmuşuq”.
Nə dil qalıb, nə ağız.
Ürəyimdə deyirəm
gözəl qız, ay gözəl qız,
səndən savayı hər şey
sanki bir əfsanədir.
Kim ki, səni görməyib
bilmir gözəllik nədir.
Hər baxanda gözəl qız,
sən keçdiyin yollara
ürək yatmış arzumu
116
yenə ayıltmaq istər.
Dəli könlüm gəncliyə
bir də qayıtmaq istər.
Bu dünyadan xəbərsiz
yanğınlar başlar yenə
iliyimdə, qanımda.
Əlim ki çatmaz sənə,
alışam da, yanam da.
Heç bir şey istəmirəm,
ən acı bir sözünü
ver udum bal yerinə.
Ay oduna qalanım,
ay başına dolanım,
ağ olmasın deyə çox
mənim doğru yalanım,
çox getməyək dərinə.
Bir gün dayansa qəlbim,
ömrüm olsa da viran,
gəlməsən də insafa,
heç olmasa bircə gün,
heç olmasa bircə an
bu ədada, bu nazda
öt qəbrimin yanından,
dirilməsəm, əclafam!...
Hardadır jurnalistlər,
şəkil çəkənlər hanı?
Yaşatsınlar əbədi
bu saatı, bu anı.
Sabah bütün qəzetlər
tutub qızın qolundan,
tutub toyun qolundan,
gəzdirsinlər dünyanı.
117
İstəyirəm səs verəm
nəğmələrin səsinə,
qaldırıb bu mağarı
olduğu tək göstərəm
bütün yer kürəsinə.
Mənə elə gəlir ki,
onu görsə bu anda
ən qəddar düşmən belə
əl çəkər hikkəsindən,
dünya çırpınıb çıxar
atom təhlükəsindən!...
Toyda bir qız oynayır
şəlalə hörükləri
məftun edir hər kəsi.
Toyda bir qız oynayır-
Musiqi fəvvarəsi.
Gözlərin aydın olsun,
ay gəlin, ay qaynana!
Ay ömründə heç vədə
toyda oynamayan kəs,
oğulsansa, uzaq dur,
oğulsansa, uzaq gəz,
bacarırsan oynama!...
Elə bu vaxt o gözəl
gəlib mənə yanaşır.
Havanı kəsib biçən
əlləriylə danışır.
Sükuta dağlar çəkən
gözləriylə danışır.
Az qalıram ki, çaşam.
İstəyirəm deyəm ki,
məni bağışla ay qız,
can istəsən, verərdim,
118
heç vaxt oynamamışam.
Bilmirəm ki, nə deyim
hardan bilsin axı qız,
ayaqlarım ölüdür,
protezdir geydiyim.
Necə deyim mən ona
ən ağır döyüşlərin
birində yaralandım.
Axırıncı dəfə də
öz halalca yurdumda,
yerimdə yaralandım.
Yolum qaldı yarıda.
Arzumu, həvəsimi
huşumu qan apardı.
Heç xəbərim olmadı
şəfqət bacıları da
məni hardan apardı.
Bir vaxt ayılmışam ki,
çox ağır bir haldayam.
Dostlar yoxdu yanımda,
mənsə qospitaldayam.
Əvvəlcə sıxılmışam,
Durmuşam ki, yeriyəm,
üz üstə yıxılmışam.
Bir vədə görmüşəm ki,
boyum da qısalıbdır,
boyuma güllə dəyib.
Sən demə cəbhələrdə
oyunuma, havama,
toyuma güllə dəyib.
O qanlı cəbhələrdə
ürəyimdə nə qədər
bəstələrə, hisslərə,
119
xallara güllə dəyib.
Gəzəcəyim yerlərə,
yollara güllə dəyib...
Axı bütün bunları
Necə deyim mən qıza?!
Bu baxışa, bu gözə
oğulsansa tab gətir.
Dadıma çat, ay zaman,
Itənləri tap gətir.
Gəncliyim qar altında
ərisə də, götür gəl!
Ayağım yer altında
Çürüsə də götür gəl!
Özün düşün barı sən
necə ola bilər ki,
bir nazənin qız səni
Oynamağa çağıra
sənsə oynamayasan?!
Axı, birtəhər düşər
hər şeyi açıb desəm,
gözlərə kədər düşər...
Bir də ki, bu sözlərin
nə dəxli var mətləbə.
İndi nə cavab verim
Bu adətə, bu dəbə?
Yox, qız məni gözləyir,
durub oynayacağam,
nə olursa qoy olsun!
Bu dünya başdan-başa
təki,təki toy olsun!
Toy olsun-oynayaram
qoltuq ağaclarımla.
Dostları ilə paylaş: |