120
Toy olsun!-oynayaram
bu yarımqıçlarımla.
Ürəyimlə oynaram,
gözlərimlə oynaram,
dizlərimə nə gəlib,
dizlərimlə oynaram.
Bir də ki, oynamasam,
nə deyər bəs qaynata,
nə deyər bəs qaynana:
“bu toy, bu qız,
bu də sən,
hünərin var, oynama,
bacarırsan, oynama!!!”
***
Sumqayıt, 1973-cü il
123
ÜRƏK AĞRILARI SİLSİLƏSİNDƏN
Gözlər qəm donunda, kədər donunda
Ölən arzulara yas tutacaqsa,
Nifrət qılıncları qorxu qınında
İşləyə bilməyib pas tutacaqsa,
Gələcək nəsillər kövrəklik edib,
Ağılı ürəyə dəyişəcəksə,
Namusu, məsləki, qeyrəti, adı
Bir qarın çörəyə dəyişəcəksə,
Həkimlər min çarə tapsa da belə,
Məhəbbət coşsa da qanda, ilikdə,
Ürək ağrıları qalacaq hələ,
Qalacaq indiki birincilikdə.
Götür-qoy eyləyib hər axşam-səhər,
Seçə bilmiriksə yaxşını pisdən,
Bu ona bənzər ki, bir naşı zərgər
Ayıra bilməyir qızılı misdən.
Min çarə tapılar ağrıya, dərdə,
Sözlə də onları yuxaltmaq olar.
Dünyada ən ağır xəstəni belə
Bir xoş təbəssümün, bir xoş gülüşün
Qayğı şəfəqində sağaltmaq olar.
Qonduqca saçlara illərin izi,
Zaman deməyirsə biz deyənləri,
Sözü sinəmizdə çürüdürüksə,
İncidib, küsdürüb ürəyimizi,
Burdan ağladırıq öz əlimizlə,
Ordan dərman ilə kiridiriksə,
Könül ayrılırsa öz həvəsindən,
124
Şairlər yenə də söz salacaqlar
Ürək ağrıları silsiləsindən.
Nəğmələr, arzular döş hasarında
Ülvilik paltarı geyə bilməsə,
Qovrulub bir ömrün dərdi-sərində,
Dil də öz sözünü deyə bilməsə,
Ədalət əyilməz başını əyər,
O da məruz qalar böhtana, şərə..
Gələcək nəsillər,
Sizdə də əgər
Hörmət olacaqsa əyriliklərə,
Acı həqiqətlər atından düşüb,
Taxta çıxacaqsa şirin yalanlar,
Müqəddəs dünyada ağalıq etsə
Ürəyi bir fındıq boyda olanlar,
Zülmət gecələrdən səhərə çıxıb,
Sağ əl qalacaqsa soldan xəbərsiz,
Yolçular bir yolla səfərə çıxıb,
Yola getməsələr yoldan xəbərsiz,
Düşüb gah çovğuna, gah da ki çənə,
Ya təklikdə qalsaq, ya ikilikdə
Ürək ağrıları qalacaq yenə,
Qalacaq indiki birincilikdə.
II
Nədənsə həmişə tənginəfəsəm,
Elə bil babamla həmyaş olmuşam.
Əlim qələm tutan, ağlım söz kəsən
Ürək ağrısına yoldaş olmuşam.
125
Səfərə çıxmışam min bir həvəslə,
Gözlərim bələdçi, könlüm yolçudur.
Ancaq neyləyim ki, sol döşüm üstə
Sağ əlim çox zaman qarovulçudur.
Neçə ürəklərin yarımçıq qalan
Arzusu, istəyi ağrıyır orda.
Əlindən oğlunu güllələr alan
Analar hələ də ağlayır orda.
Dünən bir dostuma açıb dedim mən,
O güldü: təsəlli verirdi sanki,
Dedi: Sən bununla fəxr etməlisən,
Kişi azarına tutulmusanki...
Onsuz da bilirəm,
bilirəm bir gün
Həyatı bu qədər sevdiyim üçün
Bu ürək ağrısı məni də tez-gec..
Di gəl ki, ürək də ağrımayanda
Elə bilirəm ki, yaşamıram heç...
Bir də, neyləmək?
Bir şair demişkən-
Ürək ağrıyırsa yaşayır demək.
Yaxşısı budur ki, salmayaq yada,
Ağrıyır, deməli, hələlik sağdır.
Ürək ürəkdirsə,
bizdən sonra da
Qalıb bu dünyada ağrıyacaqdır.
***
126
ÜRƏYİM
Hərdən səhra olan, hərdən bağ olan,
Bir dost kəlməsiylə dönüb dağ olan,
Qisməti-həmişə ağrımaq olan,
Dərmanı-dağların səhər küləyi,
Ay mənim ürəyim, mənim ürəyim.
Dinsin məhəbbəti əziz tutanlar,
Özünü əbədi oda atanlar.
Desin sol döşünün üstə yatanlar-
Nədir bu dünyadan axı diləyim,
Ay mənim ürəyim, mənim ürəyim.
Hər sözə inanıb, uyan sən oldun,
Məni quru yurdda qoyan sən oldun.
Bir zaman hamıya həyan sən oldun,
İndi bir köməyi kimdən diləyim,
Ay mənim ürəyim, mənim ürəyim.
Köksümdə odu var ilk məhəbbətin,
Oldum dilənçisi bir xoş ülfətin.
Tək-tənha yaşamaq-çətindən çətin-
Yenə buza döndü çayım-xörəyim,
Ay mənim ürəyim, mənim ürəyim.
Bir məsum, küsəyən, körpə uşaqsan,
Dindirsəm, sinəmi dağlayacaqsan.
Bilsən, hönkür-hönkür ağlayacaqsan-
Yar qənimim çıxıb, əğyar köməyim,
Ay mənim ürəyim, mənim ürəyim.
***
Dostları ilə paylaş: |