Microsoft Word Gurz?col yaz?lar? – 160
Yüklə 1,07 Mb. Pdf görüntüsü
|
Gürzəçöl yazıları 74 Vä bir azdan sehrli xalı göydän yavaş-yavaş aşağı enmäyä başladı. Böyük, säsli-küylü bazarın yanında yerä qondu. – Di get, – dedilär ona. – Hara? – soruşdu kişi. – Bazarın içindän keçib evinä üz tut. Amma şär- timizi unutma. Kim sänä birinci su, ya çöräk versä, ayaqlarının altında öläcäk, – dedi mäläklär. – Biliräm, här şey yadımdadı, – dedi kişi. Vä onlardan ayrılıb ayaqlarını güclä çäkä-çäkä bazarın içinä girdi. Gördü bir oğlan uşağı atasının qarpız satdığı yerin ätrafına su säpir. Ancaq uşağa yaxınlaşıb ondan su istämädi. Gälib bir yemiş satan yekäpär adamın qabağın- da durdu. – Buyur, xalaoğlu, dadına bax, könlünä yatsa al, – dedi yekäpär. Kişi onun uzatdığı yemiş dilimini älinä alan anda gördü ki, mäläklär qılıncı sıyırıb yekäpärin başı üstä durdular. Dilimi qaytarıb dedi: – Turşuyub, xalaoğlu. – Sän özün turşumusan, dılğır! – bağırdı yekäpär. Kişi başını aşağı salıb o yana getdi. Bazarın ätri, gözünün qabağına tökülmüş nemätlär kişinin ağlını başından almışdılar. O, birdän gördü ki, bir qız uşa- ğı älindä tutduğu almanı bazarda veyillänän pişiyä atdı. Pişik almanı iyläyib, hirsli-hirsli qıza baxandan VAQÌF SÄMÄDOÕLU 75 sonra o yana getdi. Kişi äyilib almanı qaldırdı. To- zunu-torpağını yaxasına çäkib, ağzına aparmaq is- täyirdi ki, mäläklär peyda oldular. Biri qılıncı sıyırdı, o biri qız uşağını saçlarından tutub göyä qaldırdı. Kişi tez almanı yerä atdı. Mäläklär qızdan äl çäkib yox oldular. Kişi bazardan çıxıb yerä oturdu. Ağlaya- ağlaya fikirläşdi. Vä belä qärara gäldi ki, buradan birbaş çalpapağın evinä gedäcäk. Ondan su istäyä- cäk. Ämin idi ki, düşmäni ona bir oymaq da su qıy- maz. Yerdän daş qaldırıb darvazanı döydü. Çalpapaq qapını açdı. – Qonşu, män elä bu gün päncärä qabağından çıxmışam. Mümkünsä mänä bir fincan su vä bir tikä çöräk ver. Boyat olsa da olar, – dedi kişi çalpapağa. – Su nädi? Çöräk nädi? Özü dä boyat deyirsän. Ayıb deyilmi, qonşu? Män sänä pislik elämişäm. İndi sän mänim qapıma gälmisän. Bir üç ilmäk qa- ra qoçum var, cöngä boydadı. Onu sänin ayaqları- nın altında käsäcäyäm. Ätini şişä çäkib, qardaş ki- mi üzbäüz oturub yeyäcäyik. Olan oldu, keçän keç- di, qonşu, – dedi çalpapaq vä içäri keçib bir nähäng qara qoçu buynuzundan çäkä-çäkä gätirdi. Gätirib kişinin ayaqlarının altına yıxdı. Kişinin heyrätdän dili tutulmuşdu. Bilmirdi neyläsin, nä desin. Çalpapaq cibindän bıçaq çıxarıb qoçun boğazına çäkmäk is- täyändä mäläklär gälib onun arxasında durdular. – Ya Allah! – dedi mäläklärdän biri. Gürzəçöl yazıları 76 O biri mäläk qılıncı sıyırıb bir göz qırpımında çal- papağın başını vurdu. Sonra qara qoçun buynuzuna ip bağlayıb kişiyä uzatdı. – Apar kişi, halal malındı. Evdä yolunu gözläyir- lär. Apar bu heyvanı, käsib uşaqlarına yedirt, – dedi mäläk. Vä birdän kişi gördü ki, mäläklärin küräklärindä- ki qanadlar yox olub. Vä gördü ki, mäläklär ağ li- baslarını birdän-birä adi kişi kostyumuna däyişdilär, vä sehrli xalıya yox, onları küçädä gözläyän bir uzun qara avtomobilä minib getdilär. Kişi qara qoçu çäkä-çäkä aparanda qulağına çalpapağın evindän qopan ağlaşmanın säsi däydi. Bütün mähällänin camaatı indicä başı vurulmuş çalpapağın qapısına täräf qaçırdı. – Çalpapaq kişi piyan olub quyuya düşüb. O sa- at da ölüb! – bağırırdı mähällänin uşaqları. Kişi gälib öz häyätinä girdi. Arvadları onun ayağı- na yıxılıb sevincdän ağlamağa başladılar, qoca ana- sı eyvanda dayanıb ağlayırdı. – Allaha inanmayan haramzadadı! Gördün, a ki- şi! Sän azad olan günü o pyanıska köpäkoğlu quyu- ya düşüb öldü! – dedi birinci arvad kişinin ayaqlarını yuya-yuya. – Böyük oğlum hanı? – Zoykanı otarır. VAQÌF SÄMÄDOÕLU 77 – Bäs gätirdiyim qara qoç hanı? – soruşdu kişi. – Yäqin, evin dalına keçib, – cavab verdi arvad. Evin içindän tavanın orta diräyini cırıldadan nän- ninin säsi gälirdi. – Niyä uşaq bu vaxta kimi nännidä yatır? – so- ruşdu kişi. – Sän päncärä qabağına aparılan gündän bäri uşaq böyümäyib. Elä çağa qalıb, – cavab verdi ikin- ci arvad arxadan. Vä kişi qanrılıb geri baxdı, sonra iräli. Gördü ana- sı eyvanda dayanıb ağlayır, birinci arvadı onun ayaqlarını yuyur, ikinci arvadı da arxada dayanıb, amma otaqdan nänni säsi gälir. Kişi yerindän sıçra- yıb özünü evin içinä atdı. Vä gördü ki, nännidä bir göyçäk, ana südü qoxuyan körpä uşaq yatıb mışıl- mışıl. Nännini dä qara qoç yırğalayır, ehtiyatla buy- nuz vura-vura... Gürzəçöl yazıları 78 Su Su äsr, il, ay, gün haqq-hesabı bilmirdi. Amma bilirdi ki, çoxdan, lap çoxdan laya yığılıb vä yer üzü- nä çıxmaq vaxtı, allah bilir nä vaxtdan çatıb. Ancaq quyu qazıb onu üzä çıxaran yox idi. Vä günlärin bir günündä su gözlämäkdän tängä gäldi. – Atalar deyib, ağlamayan bäbäyä mämä verän olmaz, – dedi su. Vä “ya Allah” deyib, yerin altından yerin üzünä çıxdı. Bulaq oldu. Bulaq gözünü dünyaya açdı. Gör- dü ki, uzaqda älindä bir tikä çöräk tutub, qışqıra- qışqıra bir oğlan uşağı qaçır. Onun dalınca da yekä bir kişi. “Dayan, dayan!”, bağıra-bağıra. Uşaq bir- dän büdräyib yerä yıxılır. Kişi özünü ona yetirib çö- räyi älindän alır. Yeyändän sonra gälib, yer üzünä yenicä çıxmış bulaq suyunun gözündän doyunca su içir. – Okhäng! – deyir xoşhallana-xoşhallana. – Qaytar mänim çöräyimi! – qışqırır uşaq uzaq- dan ağlaya-ağlaya. Yüklə 1,07 Mb. Dostları ilə paylaş:
|