Microsoft Word Gurz?col yaz?lar? – 160
Yüklə 1,07 Mb. Pdf görüntüsü
|
Gürzəçöl yazıları 90 – Mäni ondan ayırma, – dedi qız. Vä çöräk yapan qız da cähännämä getdi. O, üzünü Äzrayıla tutdu: – Gördün heç nä aydın deyil? – Axı sän qızı da, oğlanı da qanunla cännätä göndärmäliydin! – dedi Äzrayıl. – Hansı qanunla? – soruşdu O. Äzrayıl cavab verä bilmädi. Ätrafdakılara baxdı O. Onlar da başlarını aşağı salıb dinmädilär. O, qız- la oğlanın kitabını känara qoydu. İçäri başkäsäni gätirdilär. O, başkäsänä bircä däfä baxıb, qälämlä onun kitabının üstünä “Cähän- näm” sözü yazdı. – Sänä min şükür! – bağırdı Äzrayıl. Vä bu an cännätin qapısından içäri bir ixtiyar qarı atdı özünü. – Onu mänä ver, sänä qurban olum! Balamdı, il- lär uzunu görmämişäm, laylay demämişäm beşiyi üstä, – yalvardı ana. – Al oğlunun kitabını, bax. Gör nä qädär qan tö- küb. Özün bax, – dedi O. Vä başkäsänin kitabını qarıya uzatdı. Arvad kitabı älinä alıb açmadı. Sinäsinä sıxıb, lay-lay deyä-deyä yırğalamağa başladı. Vä qarının arıq, quru döşläri yavaş-yavaş dolub şişdi. Bir azdan mämälärinin ucundan başkäsänin kitabına süd dammağa baş- ladı. VAQÌF SÄMÄDOÕLU 91 – Lay-lay demä, aç kitabı, oxu. – dedi O. – Özün oxu, – dedi ana. – Oxumuşam.Biliräm, – dedi O. – Bir dä oxu, yalvarıram, – dedi ana. Vä kitabı Onun qabağına qoyub geri çäkildi. Oğ- lunun böyründä durdu. O, kitabı xeyli väräqlädi. Ancaq oxuya bilmädi. Çünkü yazıların hamısını qarının südü yuyub apar- mışdı. – Apar, hara istäyirsän apar oğlunu, – dedi qarı- ya O. Ana oğlunu älindän tutub, özüylä cännätä apardı. – Onu niyä cännätä göndärdin? – qışqırdı Äzrayıl. – Män göndärmädim.Anası apardı, – dedi O. İçäri çılpaq, ipäk kimi dalğalanan saçları bädäni- nä tökülmüş gözäl bir qız girdi. Qara gözlärini bir däfä qırpmayıb, gülümsünä-gülümsünä Onun üzü- nä baxmağa başladı. O, älinä qäläm alıb, qızın kita- bını qabağına çäkdi. Fikrä getdi. Äzrayılın säbri tükändi. – Bunun üstündä dä fikirläşirsän? Yoxsa fahişäni dä cännätä göndärmäk istäyirsän? Bilirsän bu nä qädär ev yıxıb? Neçä uşağı atasız qoyub? Neçä kişi- nin malını, pulunu dağıdıb? – bağırdı Äzrayıl. – Biliräm, – dedi O. Vä gözlärini kitabdan qaldırıb utanmaz-utanmaz, täbässümünü çeyniyä-çeyniyä qara gözläriylä ätraf- Gürzəçöl yazıları 92 da dayananları süzän qıza baxdı. Qız hamını gözdän keçirändän sonra üzünü Ona tutdu. Başıyla sinäsi- nä tökülmüş saçlarını arxasına atdı. Äzrayılın da, Onun da üzünä qäribä bir şeh däydi qızın saçların- dan. – Gördün? – soruşdu Äzrayıl. – Gördüm, – cavab verdi O. Vä qızın kitabının üstünä “Cännät” sözü yazdı. – Sän neyniyirsän? Bunu cähännämä göndär- mäk lazımdır! – qışqırdı Äzrayıl. – Äzrayıl düz deyir, – dedilär ätrafdakılar. O älindäki qälämi yerä qoyub ayağa qalxmaq is- tädi. Ancaq qalxa bilmädi täzädän öz yerinä oturdu. Näfäsini gärdi.Vä astadan dedi: – Män cähännäm odunda belä gözäl saçları yan- dıra bilmäräm... VAQÌF SÄMÄDOÕLU 93 Quru arx Bu çöldä gäzib, gäzib axırda su tapacağıq. Tap- dığımız o suyun yaxınlığında känd salacağıq. Yaşa- yıb, yavaş-yavaş ömür süräcäyik. Vä o kändin qıra- ğında ilk ölümüzün ilk mäzarının baş daşını qoyan kimi üzümüzü qibläyä tutub, deyäcäyik: – Bu tor- paq bizimdir. Burda ölmäyä başladıq biz. Kändimi- zin suyu var, qäbiristanlığı da. Biz varıq... Sälim kişi bir gün sağ olanda älindä tutduğu beli çälik kimi oynada-oynada qalxdı kändin üstündäki täpälärin belinä ki, oradan axan arxdan camaatın cämi iki hektarlıq qarpızına, yemişinä su versin. An- caq sulaya bilmädi insanın torpaqda äkib becärdiyi Allahın nemätini. Çünkü Sälim kişi sağ olanda kor deyildi. Vä täpälärin üstünä qalxan kimi gördü ki, arxda bostan sulamağa nädi, allahın aftafasına dol- durmağa da su yoxdur. – Sänin yuxu görän gözlärini, arvad! – bağırdı Sälim kişi, arxın cadar-cadar olmuş içinä tüpürüb. Arvadının da gözlärinä onunçun söydü ki, canci- yäri bu gecä yuxusunda duzlu balıq görmüşdü vä sähär Sälim kişiyä çay süzändä yuxusunu danışmış- Gürzəçöl yazıları 94 dı. Odur, Sälim kişi hayı gedib, vayı qalmış arxın üs- tündän aşağı enib kändä gäldi. Vä sağ olduğu üçün birbaş öz evinä yollandı. Häyätdä çömbälib toyuq yonan arvadına bir söz demiyib, evin içinä keçdi. Oğlunu çağırdı. – Ay oğul, ermänilär, deyäsän, arxın suyunu kä- siblär. Qapının ağzındakı beli götür, get. Get arxın suyunu aç. Ermänilärä dä de ki, dädäm deyir ki, müsälmanı da allah yaradıb, ona da su lazım olur. Amma dava-dalaş salma, – dedi Sälim kişi oğluna. – Baş üstä, dädä! – dedi oğul. Vä gälib gördü ki, qapının ağzında bel zad yox- dur. Qapını açıb eşiyä çıxdı. Gördü ki, bel burdadı. – Göräsän, qapının ağzı bu täräfdi, ya içäri täräf? – soruşdu özü-özündän. Vä arxın üstünä qalxıb, ermäni kändinä sarı ge- dändä elä hey fikirläşirdi ki, göräsän, qapının ağzı hansı täräfdädi. Xeyli gedib, yel däyirmanına çatan- da ayaq saxladı. – Allah bilir hansı täräfdädi qapının ağzı! Bel ki älimdädi! – özünä hirslänib, dedi oğul. Sonra ayaqlarının yüyänini buraxıb, arxın qırağı ilä ermäni kändinä üz tutdu. Xeyli gedändän sonra gördü ki, ermäni kändinin camaatı uşaqlı-qocalı ar- xın üstünä toplaşıblar. – Gör bir köpäkuşağı neyläyir! – bağırdı içindä oğul. Yüklə 1,07 Mb. Dostları ilə paylaş:
|