Microsoft Word hazir h.?24 Автосохраненный doc
Yüklə 2,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
__________________________________________ 47 Bir o deyildi, başqaları da var idi. O vaxt Baş nazir vəzifəsini icra edən Feyruz Mustafayev keçmişdə mənim yanımda çox yüksək vəzifələrdə işləmiş adam idi. Başqaları da var idi. Mən onların hamısından imtina etdim və Azərbaycanın qarışıq vaxtında Bakıya gəlməyi özümə rəva bilmədim. Baxmayaraq ki, ürəyim Vətənim, ölkəm, xalqım üçün yanırdı. Sonra - 1992-ci ilin may hadisələri zamanı Azərbaycanda Ali Sovetin sədri seçilirdi. Xatirinizdədir, bir neçə deputat -Arif Rəhimzadə, Eldar İbrahimov və bir çox başqaları təklif etmişdilər ki, Heydər Əliyev Ali Sovetə sədr seçilsin. Hətta o vaxt sessiyanın işini saxlamışdılar və müraciət etmişdilər ki, mən Bakıya gəlim. Doğrudur, o vaxt hakimiyyətə can atan Xalq Cəbhəsi bunun əleyhinə idi. Ancaq onların əleyhinə olub-olmaması mənim üçün əhəmiyyətli deyildi. Mən sadacə, yenə də elə bir şəraitdə Azərbaycana, yəni Bakıya gəlməyi özümə rəvə bilmədim. Amma onlar təhlükə altında idilər. Bir tərəfdən məni dəvət edən adamlar, ikinci tərəfdən hakimiyyəti ələ keçirmək istəyən Xalq Cəbhəsi və Müsavət - onlar çox qorxu altında idilər ki, Heydər Əliyev birdən Bakıda zühur edə bilər. Bir fakt da mənim yadımdadır. May ayının 14-də Mütəllibovu yenidən hakimiyyətə gətirdilər və ayın 15-də onu hakimiyyətdən qovdular, qaçdı. O zaman mənə çoxlu zənglər oldu. Bir də gördüm, Etibar Məmmədov Rəsul Quliyevlə birlikdə Türkiyədən mənə telefon edirlər ki, bəs, Bakıda olan hadisələrdən məlumatınız varmı? Dedim ki, var. Soruşdular ki, buna necə baxırsınız? Dedim ki, bilmirəm, mən burada, Naxçıvandayam. Dedilər ki, sizin Bakıya getmək fikriniz yoxdur? Dedim ki, yox. Bildirdilər ki, burada təyyara tapa bilmirik, amma təcili Bakıya getməliyik. Siz bizə kömək edə bilərsinizmi gələk, - o vaxt Araz çayı üzərində tikilən körpü hələ tamam istifadəyə verilməmişdi, - oradan keçib Bakıya gedək? Dedim ki, gələ bilərsiniz. Onlar gəldilər. Mən nüma-
__________________________________________ 48
yəndəmi göndərdim, gedib onları sərhəddə qarşıladı. Onlar gəldilər, mənimlə bir-iki saat danışıq apardılar. Gördüm, bunların da məqsədi ondan ibarətdir ki, indi, Azərbaycanda hakimiyyət məsələsi müzakirə edilən zaman mən Bakıya getmək fikrindəyəm, yoxsa yox? Doğrudur, bir-iki dəfə dedilər ki, gəlin bizimlə gedək. Dedim ki, yox, mən sizinlə getmirəm və ümumiyyətlə də getmirəm. Sonra Rəsul Quliyev mənə belə söyləmişdi ki, - mən burada onunla bərabər işləyəndə - o vaxt biz Naxçıvandan uçub Bakıya gələndən sonra Pənah Hüseynov mənə dedi ki, biz bilirdik siz gedib orada Heydər Əliyevlə gorüşmüsünüz və çox narahat idik ki, Heydər Əliyevlə bir yerdə Bakıya gələcəksiniz. Çox diqqətlə nəzarət edirdik, əgər Heydər Əliyev təyyarədə olsaydı, biz o təyyarənin Bakıya enməsinə icazə verməyəcəkdik, həmin təyyarə ya Naxçıvana qayıtmalı, ya Gəncədə enməli idi və s. Mən bu faktları heç vaxt deməmişəm. Amma bu gün bu barədə öz xatirələrimi sizə ona görə çatdırıram ki, mən heç bir iddiada deyildim. Mən sadəca, Naxçıvan Muxtar Respublikasının həyatını təmin etməyə çalışırdım və ondan artıq heç bir iddiam yox idi. Belə bir şəraitdə, 1992-ci ildə ziyalılar mənə müraciət edən zaman mən çox tərəddüd edirdim. Xatirimdədir, burada əyləşənlərin çoxu bir neçə dəfə mənim yanıma gəlmişdilər, danışmışdılar. Ancaq nəhayət, 1992-ci ilin oktyabrında mətbuatda mənə müraciət olunandan sonra düşündüm və bu təklifə -yəni onlarla birləşməyə və partiya yaratmağa müsbət cavab verdim. Burada çıxışlarda deyildi. O vaxt, oktyabrın 16-da mənə müraciət ediləndə, yəni bu müraciət mətbuatda dərc olunan kimi, oktyabrın 23-də Xalq Cəbhəsi hakimiyyəti Naxçıvanda dövlət çevrilişinə cəhd göstərdi və orada mənim hakimiyyətimi devirmək, hakimiyyəti tamamilə ələ almaq istədi.
__________________________________________ 49
Baxmayaraq ki, mən onlara qarşı həmişə loyal münasibətdə olmuşdum, amma onlar bunu anlaya bilmirdilər. Mən vaxtilə onlara kömək etmişdim, dəstək vermişdim. Bunların da hamısı həqiqətdir. Soruşarsınız ki, niyə? Uzun illər xidmət etdiyim Kommunist Partiyasının və sovet hökumətinin Azərbaycan xalqına qarşı ədalətsizliyini görəndən sonra mən artıq hesab edirdim ki, bəlkə həqiqətən yeni insanlar Azərbaycana daha sədaqətli xidmət edə bilərlər. Doğrudur, mən onların içərisində bu iş üçün o qədər də yararlı adam görmürdüm, amma eyni zamanda, mən onlara dəstək vermişdim, kömək etmişdim. Yəqin onlar unutmayıblar ki, 1992-ci il mayın 14-də Mütəllibov yenidən hakimiyyətə qayıdanda onu Ali Sovetə gətirdilər, əl çaldılar və o da orada böyük bir nitq söylədi. O, həmin nitqində - baxmayaraq ki, ondan əvvəl o, Naxçıvanda məni əzib, necə deyərlər, puç etmək istəyirdi - məcbur oldu ki, Naxçıvana, mənə müraciət etsin. Mən bu nitqi Naxçıvanda televiziya vasitəsilə eşitdim. O deyirdi, - bəli, mən Naxçıvana müraciət edirəm, Heydər Əliyevə müraciət edirəm, gəlin birləşək, bir yerdə olaq. Baxmayaraq ki, bundan əvvəl o, mənim Bakıda yaşamağımı qadağan etmişdi. Bundan sonra Bakıdan, Xalq Cəbhəsinin qərargahından dərhal mənə müraciət etdilər. Mən onlara cavab verdim. Onlar bu cavabımı səsyazan cihaza yazdılar və keçmiş 26 Bakı komissarı adına bağda toplaşmış adamlara mənim bəyanatımı dəfələrlə çatdırdılar, Mən onda nə dedim? Mən dedim ki, Mütəllibovun yenidən hakimiyyətə gəlməsi qanunsuzdur. Mən bunu qəbul etmirəm, buna ctiraz edirəm. Mən xalqın ona qarşı etdiyi etirazı dəstəkləyirəm. Hesab edirəm ki, bu da onlara insanları səfərbər etmək üçün müəyyən qədər kömək etmişdi. Bu mövzuya sonra yenidən qayıtmamaq üçün onu da demək istəyirəm ki, o vaxt
Yüklə 2,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|