65
Almaniya, İtaliya və SSRİ-dən öz ərazi bütövlüyünə təminat almalı idi.Əgər
Türkiyə bu təklifləri
rədd etsəydi, onda hər üç dövlət öz mənafelərinin təmin
edilməsi üçün zəruri olan diplomatik və hərbi addımları atmalı idi. Sovet tərəfi
təklif edirdi ki. Bolqarıstan SSRİ-nin təhlükəsizlik zonasına daxil edilməli, bu
məqsədlə iki ölkə arasında qarşılıqlı yardım haqqındaı pakt imzalanmalıdır.
Noyabr ayının 25-də Molotov Alman səfiri fon Şulenburqla söhbətində
Bolqarıstanla SSRİ arasında pakt bağlanmasını Və Boğazlarda sovet silahlı
qüvvələrinə baza verilməsini Sovetlərin Üçlər ittifaqına qoşulmasının mühüm şərti
kimi əsaslandırdı. V.Molotov Alman səfirinə ultimatum formasında elan etdiyi
bəyanatda dəqiqləşdirirdi ki, Batum və Bakıdan cənuba ümumi istiqaməti Fars
körfəzinə doğru olan sahələr SSRİ-nin ərazi genişlənməsinin mərkəzi kimi
tanınmalıdır. Bu o demək idi ki, Britaniya imperiyası mülklərinin statusunda hər
hansı dəyişikliklərdə SSRİ həlledici söz sahibi olmalı idi. V.Molotov bəyanatda
tələb edirdi ki, yaxın aylar ərzində Boğazlar istiqamətindən coğrafi baxımdan
SSRİ-nin təhlükəsizliyini təmin etmək üçün SSRİ-nin Qara dəniz sərhədlərinin
təhlükəsizlik zonasına daxil olan Bolqarıstan ilə Sovet İttifaqı arasında qarşılıqlı
yardım haqqında pakt imzalanmalıdır. Eyni zamanda o, tələb edirdi ki,
uzunmüddətli icarə şərtləri ilə SSRİ-yə Bosfor və Dardanelldə quru qoşunları və
hərbi dəniz qüvvələri üçün baza yaradılması nəzərdə tutulmalıdır. Hələ V.Molotov
Berlində ikən İ.Stalin ona göndərdiyi gizli teleqramda izah edirdi ki, Sovet
qoşunlarının Bolqarıstana yeridilməsi ideyasını Qara dənizə girişi qorumaq üçün
fikirləşmişdir. Bu məsələ indi ona görə təxirəsalınmaz xarakter almayıb ki,
Türkiyə İngiltərə ilə bağlıdır, ona görə aktual xarakter alıb ki, İngiltərə donanması
adalan və Yunanıstan limanlarını tutub və Türkiyə ilə sazişdən istifadə edərək o
hər zaman SSRİ sahillərini hədələyə bilər.
Göründüyü kimi, Türkiyə ətrafında 1940-cı ildə Alman bloku, İngiltərə və
SSRİ-nin iştirak etdiyi çox mürəkkəb diplomatik oyun gedirdi. Berlinə yollanan
V.Molotov Türkiyəyə qarşı Sovetlərin maraqlarının Almaniya tərəfindən təmin
edilməsi istiqamətində çox ciddi tələblər irəli sürdü. Bunlar ilk növbədə Boğazlara
aid idi, lakin bununla məhdudlaşmırdı. Berlin danışıqlarının gedişində Stalinin
əlavə göstərişlərindən aydın olur ki, Molotova Türkiyənin bölüşdürülməsi
haqqında məsələni müzakirə etmək səlahiyyəti verilmişdir. Güman etmək elə də
çətin deyildi ki, 1940-cı ildə SSRİ Türkiyənin Bolqarıstanla Sovet İttifaqı arasında
bölüşdürülməsini nəzərdə tuturdu. İ.Stalin belə hesab edirdi ki. boğazlar haqqında
məsələnin dinc yolla həlli Türkiyəyə təzyiq vasitəsi kimi Sovet qoşunları
Bolqarıstana buraxılmadan mümkün deyildir. 1940-cı ilin noyabr ayının 25-də
İ.Stalinin Kommunist İnternasionalı İcraiyyə Komitəsinin baş katibi
G.Dimitrova dediyi sözlər bunun açıq təzahür
66
forması idi. İ.Stalin deyirdi: "Biz türkləri Asiyaya qovacağıq. Bu necə Türkiyədir?
Orada iki milyon gürcü, milyon yarım erməni, bir milyon kürd və s. var. Türklər
yalnız 6-7 milyondurlar". Eyni zamanda İ.Stalin G.Dimitrova bildirdi ki, bu gün
biz qarşılıqlı pakt bağlamaq haqqında təklifləri bolqarlara verəcəyik. Biz
bolqarların Midiya-Enos xəttinə, Qərbi Trakiyaya, Dedeağac, Drama və Kavala
olan ərazi iddialarını müdafiə edəcəyik. Türkiyəyə münasibətdə biz baza tələb
edirik ki, Boğazlardan bizə qarşı istifadə etməsinlər. Əgər SSRİ ilə Bolqarıstan
arasında pakt imzalanacaqsa, Türkiyə Bolqarıstana qarşı vuruşmağa cəsarət
etməyəcəkdir və Balkanlarda vəziyyət tamam ayrı cür görsənəcəkdir. İ.Stalin
Kominternin baş katibinə tövsiyə edirdi ki, bu təklifləri bolqarların geniş dairələri
bilməlidir. Digər tərəfdən V.Molotov Berlindən qayıtdıqdan sonra Sofiyadakı
Sovet müvəqqəti işlər vəkili A.Lavrişevə vurduğu teleqramda bildirdi ki, əgər
kimsə Bolqarıstanın təhlükəsizliyinə təminat verə bilərsə, bu yalnız Rusiya ola
bilər. V.Molotov qeyd edirdi ki, yeni Sovet təkliflərinə Bolqarıstanda indiki
rejimin saxlanmasına təminat verilməsi və Bolqarıstanın Şərqi Frakiyada
Türkiyəyə ərazi iddialarının təmin edilməsi daxil edibcəkdir (64).
Alman səfiri fon Şulenburqla müzakirə edilən məsələlərə V.MoIotov 1940-cı
ilin dekabr ayının 30-da İtaliya səfiri Rosso ilə söhbətində yenidən qayıtdı.
Rumıniyanın ərazi bütövlüyünə İtaliya və Almaniya tərəfindən verilən təminatlar
Sovet rəhbərliyinin etirazına səbəb olmuşdu. Görüş zamanı V.Molotov bunun
mənasını səfirdən soruşurdu. Boğazlarla bağlı V.Molotov sərt mövqe nümayiş
etdirərək bilmək istəyirdi ki, İtaliya Qara dəniz istiqamətindən Boğazlarda
təhlükəsizliyin təmin edilməsi ilə bağlı SSRİ-nin maraqlarını qəbul edirmi? Daha
sonra o, əlavə etdi ki, İtaliya Balkanlarda və Asiyada Sovet maraqlarını tanımağa
hazırdırmı? İtaliya xarici işlər naziri Çiano Molotovun qaldırdığı bu məsələlərə
aydınlıq gətirmək üçün almaniyalı həmkarı Ribbentropla məsləhətləşdikdə
Ribbentrop cavab vermişdi ki, Berlin və Roma Balkanları bilavasitə öz təsir
dairəsində hesab edirlər. Ribbentrop İtaliya səfiri D.Alfieri ilə söhbətində qeyd
etmişdi ki, ona belə gəlir ki, Molotov ikili oyun oynayır və onun üzünə qapı
bağlandıqdan sonra pəncərədən daxil olmaq istəyir. Ona görə Ribbentrop məsləhət
görmüşdü ki, ruslarla münasibətdə çevik mövqedə dayanmaq lazımdır. O təklif
edirdi ki, Qara dənizi biz Rusiyanın və digər sahilyanı dövlətlərin daxili dənizi
kimi tanıya bilərik, eyni zamanda Montrödə imzalanmış sazişə baxılmasını vəd
edə bilərik. Lakin Türkiyənin mümkün reaksiyasını nəzərə alaraq Şərqi Aralıq
dənizində onlara güzəştə gedə bilmərik (65).
Göründüyü kimi, dekabr ayının ortalarında SSRİ-yə hücum planını təsdiq
etdikdən sonra Almaniya bu danışıqlar aparmaqda maraqlı deyildi. Noyabr ayında
aparılan sovet-alman danışıqları elə bir nəticə verməsə də.