84
Hücumun birinci mərhələsində Türkiyənin Qars hərbi qruplaşması məhv edilməli,
Pazar, Artvin, Merdenek, Qars və Kaqızman hüdudları ələ keçirilməli, ikinci
mərhələdə Oltu-Sarıqamış qruplaşması darmadağın edilməli Eqdem, Oltu, Qars-
Kurt hüdudları ələ keçirilməli və İspir, Tortum, Çiftlik yol qovşaqları üzərində
Sovet Ordusunun nəzarəti təmin edilməli, nəhayət üçüncü mərhələ isə Ərzurumun
ələ keçirilməsi ilə başa çatmalı idi. Birinci mərhələ 10 gün, ikinci mərhələ
əməliyyatın başlanmasından sonra 16 gün üçüncü mərhələ isə hərbi əməliyyatın
başlanmasından sonra 31 gün ərzində başa çatdırılmalı idi (34).
Aprel ayının 25-də Zaqafqaziya hərbi dairəsindəki vəziyyəti müzakirə etmək
üçün Dövlət Müdafiə Komitəsinin sədri İ.Stalin İ.Tülenevi qəbul etdi. Axşam saat
19:50-dən 22:05-ə qədər aparılan müzakirələrdə Dövlət Müdafiə Komitəsinin
üzvləri L.Beriya, Q.Malenkov, A.Mikoyan, Baş qərargah rəisi marşal
B.Şapoşnikov, onun müavini P.Bodin və digərləri iştirak edirdi. Müzakirələrin
nəticəsi kimi Zaqafqaziya hərbi dairəsmi silah və hərbi texnika ilə
möhkəmləndirmək məqsədilə Baş qərargahın 26 aprel direktivi imzalandı.
Direktivə əasən bir atıcı və bir atlı diviziyası, bir tank korpusu, altı aviapolk, altı
artilleriya polku, altı zirehli qatar, yüz yük avtomobili Zaqafqaziya hərbi dairəsinə
göndərildi. Zaqafqaziyaya göndərilmiş hərbi qüvvələr Türkiyə sərhədləri boyunca
yerləşdirildi və may ayının 1-də Zaqafqaziya hərbi dairəsi bazasında Zaqafqaziya
cəbhəsi yaradıldı. May ayının 5-də isə 45 və 46-cı ordunun komandaları direktiv
aldılar ki, Türkiyə ərazisinə soxulmaq üçün hazır olsunlar. Bütün bunlar artıq
təlim xarakteri daşıyan hərbi oyun olmayıb, Türkiyəyə hücum üçün hazırlıq
xarakteri daşıyan real hərbi hazırlıq tədbirləri idi (35).
1942-ci ilin may ayının 26-da Londonda ingilis-sovet ittifaq müqaviləsinin
imzalanması Sovetlərin Türkiyəyə qarşı hərbi hazırlıq tədbirlərinin səngiməsində
müəyyən rol oynadı. Müqavilənin imzalanması ərəfəsində tərəflər Türkiyə ilə
bağlı birgə bəyanatla çıxış etdilər. Bəyanatda 1941-ci ilin avqust ayının 10-da
Türkiyəyə verilmiş təminatlar bir daha təntənəli şəkildə təsdiq edildi. Bəyanatda
Britaniya və Sovet hökuməti Türkiyənin ərazi bütövlüyünə vicdanla əməl etməyə
hazır olduqlarını, Türkiyə hökumətinin müharibəyə cəlb olunmaqdan qaçmaq
cəhdlərinı tam başa düşdüklərini, Türkiyə hər hansı digər dövlətin hücumuna
məruz qalarsa, ona hər cür kömək və yardım göstərməyə hazır olduqlarını
bildirdilər. Sovet hökuməti tərəfindən bu bəyanatın məzmunu may ayının 26-da
Kuybışevdəki türk səfirinə və Ankaradakı sovet səfiri S.Vinoqradova çatdırıldı
(36).
Böyük Britaniyadan sonra ABŞ-a gedən V.Molotovun prezident F.Ruzveltlə
danışıqlarında da Türkiyə ilə bağlı məsələlərə toxunuldu.F.Ruzvelt dedi ki, son
zamanlar SSRİ ilə Türkiyə arasındakı münasibətləri əvvəlki dövrdən fərqli olaraq
dost münasibətlər adlandırmaq olmaz.
85
Lakin "Amerika hökuməti çox arzu edir ki, Türkiyə ilə SSRİ arasındakı
münasibətlər, əvvəllər olduğu kimi, yenə dostluq münasibətləri olsun".Hətta
F.Ruzvelt bu işdə SSRİ-yə kömək etmək arzusunu da təklif etdi.V Molotov Sovet
İttifaqının Türkiyə ilə yaxşı münasibətlərdə olmaq arzusunu təsdiq etdi, lakin bu
məsələnin üzərində geniş dayanmadı (37).
1942-ci ilin mayından etibarən sovet-alman cəbhəsində vəziyyətin ağırlaşması,
Krımda və Xarkov istiqamətində böyük itkilər də öz növbəsində Zaqafqaziya
cəbhəsində Türkiyəyə qarşı hərbi hazırlıq tədbirlərini bir qədər səngitdi.Lakin
Sovetlərin qeyd edilən cəbhədə hərbi hazırlıq tədbirləri Türkiyəni məcbur etdi ki,
SSRİ ilə sərhəd bölgələrinə diqqəti artırsın. Almaniya qoşunlarının Qafqaza doğru
irəliləməsi də eyni dərəcədə Türkiyəni öz sərhədlərinin müdaifəsini artırmağa
vadar edirdi. 1942-ci ilin iyul ayının 29-da Zaqafqaziya cəbhəsi kəşfiyyat
orqanlarının məlumatına görə, SSRİ ilə sərhədlərdə Türkiyə silahlı qüvvələrinin 4
ordu korpusu, 16 piyada, 2 atlı diviziyasının olduğu, iyul ayı ərzində ölkənin
içərilərindən 2 diviziya və 1 motopolkun sərhəd bölgələrinə gətirildiyi bildirilirdi.
Lakin Türkiyənin Zaqafqaziya ilə sərhədlərdə hərbi hazırlıq tədbirlərinin zəif
getdiyini Sovet kəşfiyyat orqanları özləri də etiraf edirdilər. Belə ki, kəşfiyyat
materiallarında Qara dəniz sahillərinin almanların əlinə keçdikdən sonra Sovet-
Türkiyə sərhədlərində bir sıra hadisələrin qeydə alındığı göstərilirdi (38).
Bununla belə qeyd etmək lazımdır ki, sərhəd ərazisində münaqişə kimi təqdim
olunan hadisələr Sovet-Türkiyə sərhədlərindən daha çox müttəfiq qoşunları İrana
daxil olduqdan sonra SSRİ-nin nəzarətinə keçmiş İran-Türkiyə sərhədlərində baş
vermişdi. 1942-ci ilin iyul ayının 1-də İran-Türkiyə sərhədlərində baş vermiş
münaqişə nəticəsində Sovet əsgəri Litovkonun ölümü iyulun 20-də Xalq Xarici
İşlər Komissarlığının Türkiyə səfirliyinə etiraz notası təqdim edilməsinə gətirib
çıxarmışdı. Avqustun 1-də Moskvadakı Türkiyə səfirliyi cavab notasında
bildirmişdi ki, iyul ayında İran-Türkiyə sərhədindəki münaqişə Sovet əsgərlərinin
Türkiyə sərhədlərinə keçməsi nəticəsində baş vermişdir. Sovet İttifaqı yenidən
bu məsələyə Türkiyəyə qarşı təzyiqləri gücləndirdiyi dövrdə, 1944-cü ilin
martında qayıtdı və bildirdi ki, bu məsələ barəsində SSRİ Xarici İşlər Komissarlığı
əvvəlki mövqeyindədir (39).
1942-ci ilin 23 iyulunda baş verən sərhəd münaqişəsi də bu qəbildən idi.
Həmin gün üç Sovet əsgəri Soraşan rayonu ərazisində Türkiyə sərhədlərini
pozaraq ölkə ərazisinə daxil olmuşdular. Sərhəd pozucuları əmrə tabe
olmadığından atışma başlanmış, serjant A.Romanov atışmada yaralanmış,
V.Qureyev və Smorj adlı əsgərlər isə İran ərazisinə qaça bilmişdilər. Sovet
məlumatlarına görə yaralanmış Vasili Qureyevin meyidi həmin gün İran
ərazisindəki Raviya kəndi yaxınlığında tapılmışdı.Bu hadisə də öz növbəsində
Xarici İşlər Komissarlığı ilə Türkiyə səfirliyi arasında etiraz notalarının
mübadiləsi ilə müşayiət olunmuşdu.