80
müharibədən və hərbi əməliyyatlardan kənar saxlamaq, sülh və barış vəziyyətində
yaşamağı təmin etmək Türkiyə xarici siyasətinin başlıca istiqamətinə çevrildi.
1941-ci ilin noyabr ayında Türkiyə Böyük Millət Məclisinin iclaslarında
müharibənin doğurduğu vəziyyət, Türkiyənin yeritdiyi siyasət, vuruşan ölkələrə
münasibət və digər məsələlər geniş müzakirə edildi. Böyük Millət Məclisindəki
açılış nitqində prezident İ.İnönü yaranmış vəziyyəti belə qiymətləndirirdi: "Balkan
hadisələri ilə başlayan hərəkətlər, İraq və Suriyadakı gəlişmələrlə Qərb və
cənub qonşularımızı müharibə və işğal vəziyyəti halına qoydu və birdən-birə bir
div addımı ataraq Alman-Sovet silahlı münaqişəsini meydana çıxardı.Böyləcə
şimal qonşumuz da hərbin yanğınları içinə girdikdən sonra, digər qonşumuz İran
işğal faciəsini gördü. Məmləkətimizi bu qədər yaxından əlaqələndirən əsgəri
hərəkətlər bizim sayıqlığımızı son dərəcə artırmış və təhəddüdlərimizə və
dostluqlarımıza sədaqət çərçivəsi içində şərəfimizi və əmniyyətimizi qoruyan
sülh arzusu siyasətimizin əsasını təşkil etmişdir" (26).
1941-ci ilin dekabrında baş verən iki hadisə - Almaniya qoşunlarının Moskva
altındakı məğlubiyyəti və Birləşmiş Ştatların müttəfiqlər tərəfindən müharibəyə
daxil olması Türkiyə siyasi dairələrində müttəfiqlərin qələbəsi haqqında
tərəddüdləri ortadan qaldırdı. Vəziyyətin belə xarakter alması Türkiyənin
tərəfsizliyinin əhəmiyyətini daha da artırır və onun Almaniya tərəfindən
müharibəyə qatılmaq ehtimalını heçə endirirdi.
1941-ci ilin dekabr ayının ortalarında Britaniya xarici işlər naziri A.İdenin
Moskvaya səfəri zamanı bir çox məsələlərlə yanaşı, Türkiyəyə münasibət məsələsi
də müzakirə mövzusuna çevrildi. Dekabr ayının 16-da başlayan Britaniya-Sovet
danışıqlarında İ.Stalin qarşılıqlı hərbi yardım və müharibədən sonrakı
problemlərin həlli haqqında iki müqavilə layihəsini A.İdenə təklif etdi. Sonra isə
o, ikinci müqaviləyə müharibədən sonra Avropa sərhədlərinin yenidən
qurulmasının ümumi sxemini nəzərdə tutan gizli protokolun əlavə edilməsinin
Sovetlər tərəfindən arzu olunduğunu ifadə etdi. Dekabr ayının 16-da İ.Stalinin
Kremldə A.İdenlə danışıqlarda müharibədən sonrakı dövrün ərazi dəyişiklikləri
barədə irəli sürdüyü təkliflərin əsas mahiyyəti 1939-1940-cı illərdə Almaniya ilə
razılıq əsasında SSRİ-nin tərkibinə qatılmış ərazilərin yeni müttəfiqə qəbul
etdirilməsindən ibarət idi. Dekabrın 16-dakı danışıqlarda İ.Stalin Sovet İttifaqının
1941-ci ilin iyul ayına qədərki sərhədlərinin bərpasını zəruri hesab etməklə yanaşı,
müharibədən sonrakı sərhədlər barəsində öz görüşlərini açıqladı. O belə hesab
edirdi ki, Tilzit Sovet Litvasına qatılmalıdır, fin Petsamosu Sovet İttifaqına
"qaytarılmalıdır", Rumıniya və Finlandiya ilə ittifaq müqaviləsi bağlanmalı, bu
müqavilələrə əsasən 1939-1940-cı illərdə Pribaltikada olduğu kimi onların
ərazisində Sovet hərbi bazaları şəbəkəsi yaradılmalıdır. Digər ölkələrə gəldikdə
Stalin ilk
81
nöbədə Almaniyanın parçalanması, onun yerində Bavariya dövləti, Reyn vilayəti
və s. yeni qurumların yaradılmasını təklif etdi. Almaniyadan təzminat alınması
məsələsi də Moskva danışıqlarında müzakirə edildi. Britaniyanı dünyanın yenidən
bölüşdürülməsinə maraqlandırmaq üçün Stalin təklif etdi ki, Belçika,
Hollandiya, Norveç və Danimarka ərazilərində bir sıra ölkələrin (SSRİ
nəzərdə tutulurdu) Baltik dənizinə çıxış və girişinə təminat verilməsi şərti ilə
Britaniya bazaları şəbəkəsi yaradıla bilər. Bunlardan əlavə, Sovet tərəfi beynəlxalq
hərbi gücə malik olan Avropanın "demokratik dövlətlərinin hərbi ittifaqının"
yaradılması, Avropada dövlət federasiyasının qurulması ideyasını irəli sürdü. Belə
qurumların içərisində Balkan federasiyası, Polşa-Çexoslovakiya federasiyası və
digərlərinin adı çəkildi.
Müttəfiqlərin qələbəsindən sonra ərazi dəyişiklikləri haqqında öz
düşüncələrini bölüşən zaman Stalin Türkiyəni də yaddan çıxarmadı. İ.Stalin dedi
ki, bitərəfliyə riayət etməsinə görə Türkiyəni mükafatlandırmaq lazımdır.O,bunu
Almaniyaya meylli mövqeyinə görə cəzalandırılmalı olan Bolqarıstan hesabına
etmək istəyirdi. Stalin dedi: Türkiyə bitərəfliyə riayət edilməsinin əvəzi kimi
Dodekanesi, Burqasın cənubuna doğru Bolqarıstanın türk əhalisi yaşayan
rayonlarını və ola bilsin ki, Suriyada hansısa əraziləri ala bilər. Türkiyəyə onun
vacib limanlarından çıxışı bağlayan Egey dənizindəki bir neçə adanı da vermək
olar. Bu məsələ ilə bağlı A.İden qeyd etdi ki, Dodekanesə yunanlar artıq çoxdan
iddia edirlər, belə ki, adanın əhalisi də yunanlardır. Lakin o, bu məsələnin tənzim
və müzakirə edilməsinin zəruriliyini qəbul etdi. İ.Stalin əlavə etdi ki,
Bolqarıstandan Burqas rayonunun alınması müharibə zamanı onun əməllərinin
cəzalandırılması kimi olardı. İ.Stalin qeyd etdi ki, bolqarlara Qara dənizdə bir
liman - Varna da yetərlidir. Bir sıra məsələlərə toxunduqdan sonra A.İden yenidən
Türkiyə haqqında məsələyə qayıtdı və soruşdu: elə bir şey etmək olmazmı ki,
Türkiyəni müttəfıqlərlə sıx bağlasın? İ.Stalin cavab verdi ki, bu nəticəni almaq
üçün ən yaxşı vasitə Dodekanesi Türkiyəyə vəd etməkdir. A.İden türklərin
almanlara münasibətində son zamanlar hər hansı dəyişikliyin müşahidə edilməsi
barədə İ.Stalinin fikrini soruşduqda o, cavab verdi ki, türklər almanları sevməsələr
də, onlardan çox qorxurlar. A.İden türklərin alman qoşunlarını öz ərazilərindən
buraxa bilməsi ehtimalı haqqında İ.Stalinin fikri ilə maraqlandıqda Stalin buna
şübhə ilə yanaşdığını bildirdi. Bir neçə dəqiqədən sonra Stalin yenidən bu
məsələyə qayıtdı və A.İdenə bildirdi ki, onun dedikləri ciddidir və yaxşı
düşünülmüşdür (27).
Rus alimləri A.A.Danilov və A.V.Pıjikov haqlı olaraq qeyd edirlər ki, Stalin
Böyük Vətən Müharibəsi başlanana qədər Almaniya ilə sınaqdan keçirdiyi
əməkdaşlıq variantını eynilə Böyük Britaniyaya təklif edirdi. Təkliflər eyni olduğu
kimi, fəaliyyət taktikası da eyni idi: bu razılaşmaları Stalin gizli