141
neytrallıq haqqında 17 dekabr 1925-ci il Sovet-Türk müqaviləsinin qüvvədən
düşdüyünü bildirdi. Həmin gün Moskvadakı Türkiyə səfiri S.Sarperi qəbul edən
V.Molotov bildirdi ki, Sovet hökuməti SSRİ ilə Türkiyə arasında dostluq
münasibətlərinin inkişafında 1925-ci il müqaviləsini yüksək qiymətləndirir, lakin
bununla belə İkinci Dünya müharibəsinin gedişində dərin dəyişikliklər baş
verdiyindən bu müqavilə yeni şəraitə uyğun gəlmir və ciddi şəkildə
təkmilləşdirmə tələb edir (80). Molotov qeyd edirdi ki, 1925-ci il müqaviləsi
imzalananda Sovet İttifaqı İngiltərə ilə indikinə bənzər heç bir sazişə malik
deyildi,ABŞ-la isə diplomatik münasibətləri belə yox idi.
Sovetlər 7 noyabr 1945-ci ildə vaxtı tamam olacaq türk-sovet müqaviləsinin
qüvvədən düşməsinə 1945-ci il 19 mart tarixində qərar verdi. Bu da qətiyyən
dünyada baş vermiş dəyişikliklərin nəticəsi kimi deyil, məhz təzyiq vasitəsi kimi
qiymətləndirilməlidir. Rus alimi N.Koçkin haqlı olaraq belə hesab edir ki, 1944-cü
ilin sonu -1945-ci ilin əvvəllərində SSRİ Xarici İşlər Komissarlığında hazırlanmış
sənədlərdə həmin dövrdə yaranmış qüvvələr nisbəti şəraitində müqavilənin ləğv
olunması haqda qərar qəbul edilməsinin arzuolunmazlığı dəlillərlə əsaslandırılsa
da, Sovet rəhbərliyi daha ehtiyatlı təkliflərə məhəl qoymadı. Xarici İşlər
Komissarlığının ekspertlərinin fikrincə, Türkiyə ehtiyat edirdi ki, müharibə
qurtardıqdan sonra Sovet İttifaqı SSRİ ilə Türkiyə arasında mövcud olan və onun
üçün sərfəli olmayan fikirləri özündə əks etdirən bir sıra müqavilələrin ləğv
olunması haqqında məsələ qaldırar və Türkiyə üçün mövcud müqavilələrlə
müqayisədə daha az sərfəli olan yeni müqavilənin qəbul edilməsinə təkid edə bilər
(81). Sovet ekspertlərinin bu ehtimalları düz çıxdı. Türkiyə 20 il ərzində türk
xarici siyasətinin təməli sayılan və dostluğun rəmzinə çevrilmiş bu müqaviləyə
çox böyük önəm verməkdə idi. Buna görə də V.Molotovun 19 mart bəyanatına
aprelin 4-də verdiyi cavabda Türkiyə hökuməti xalq komissarı Molotovun 1945-ci
ilin mart ayının 19-da Moskvadakı türk səfiri S.Sarperə təqdim etdiyi nota ilə tanış
olduğunu bildirir, yeni müqavilə bağlamaq üçün Sovet hökumətinin nə kimi
təklifləri olduğunu soruşur və iki tərəfin də maraqlarına, eyni zamanda dəyişilmiş
şəraitə uyğun yeni bir müqavilənin bağlana biləcəyini mümkün sayırdı. Sovet
hökumətinin müqaviləni dəyişməklə bağlı təkliflərinə uyğun olaraq Türkiyə
hökuməti ona təqdim edilmiş bütün təklifləri diqqətlə öyrənməyə və irəli sürülən
təkliflərə bitərəf yanaşmağa hazır olduğunu açıqlayırdı (82).
Türkiyə hökuməti Sovetlərin bu addımını bir qədər təmkinlə qarşıladı. İlk
əvvəl onlar SSRİ-nin Sovet-Türk müqaviləsini dayandırmadığı kiçik
dəyişikliklərlə əlaqələndirməyə çalışır, Montrö sazişində bəzi dəyişikliklər
edilməsini qaçılmaz hesab edirdilər. 1945-ci ilin mart ayının 2l-də Ankaradakı
ABŞ səfiri Steynhardt Dövlət katibi C.Birnisə yazırdı kı, bu yaxınlarda
görüşdüyüm Türkiyə Xarici İşlər Nazirliyinin məsul
142
nümayəndəsi dedi ki, onlar rusları Yaponiyanın Boğazlarda iştirakını arzu
etmədiklərinə görə günahlandırmaq istəmirlər. Bununla belə ABŞ səfiri belə
hesab edirdi ki, ruslar Boğazlar rejiminə özləri üçün əlverişli vaxtda baxmaq
istəyirlər və bu yanaşma heç şübhəsiz ki, Türkiyə hökuməti üçün elə də asan qəbul
edilən olmayacaqdır. Steynhardt haqlı olaraq Sovetlərin 19 martda Sovet-Türk
müqaviləsini ləğv etməsini xarici işlər nazirlərinin qarşıdakı görüşünə hazırlıq
çərçivəsində qiymətləndirir və bunu Boğazlar məsələsinə yenidən baxılmaq üçün
Türkiyəyə təzyiq göstərilməsi kimi dəyərləndirirdi. Səfirin fikrincə, bu gərgin
siyasi təzyiqi nəzərdə tutan "rus taktikası" idi (83).
Sovet-Türk müqaviləsinin ləğv olunması barədə Sovetlərin qərarını və
Molotovla S.Sarper arasında olan danışıqların məzmununu Türkiyənin xarici işlər
naziri H.Saka mart ayının 21-də Ankaradakı Britaniya səfiri M.Petersona çatdırdı.
H.Saka Petersona bildirdi: "Molotov Sarperə deyib ki, Türkiyə səfirinin Ankaraya
dönəcəyini nəzərə alıb biz müqavilə haqqında mövqeyimizi tez açıqladıq. Xarici
işlər naziri bildirdi ki, S.Sarperin Moskvadan gələcəyi aprel ayının 2-də gözlənilir
və onlar gərək səfir qayıdandan sonra Sovet hökumətinə verəcəkləri bəyanatları
hazırlasınlar". Peterson qeyd etdi ki, Türkiyə hökuməti istənilən cavabı hazırlayan
zaman Britaniya hökuməti ilə məsləhətləşə bilər. Eyni zamanda H.Saka bildirdi
ki, Sovet hökuməti Montrö sazişini dəyişdirmək məqsədilə türklərlə ikitərəfli
danışıqlar aparmaq istəyirdi. Lakin əgər Moskva düşünürsə ki, Rumıniya və
Bolqarıstana yanaşdığı kimi, Türkiyəyə də yanaşa bilər, bu mümkün deyildir.
H.Saka Yunan səfiri R.Rafaeldən aldığı bir məlumatı da Britaniya səfirinə
çatdırdı. O H.Sakaya xəbər verirdi ki, Moskvalı həmkarı S.Vinoqradov Türkiyəyə
qarşı möhkəm dayanmaq haqqında komanda alıb. M.Peterson bütün bunların
cavabında Sovetlərin Türkiyə ilə ikitərəfli danışıqlar aparmaq istədiyi
barədə Britaniya hökumətinin əlində hər hansı bir dəlilin olmadığını söylədi (84).
Xarici işlər naziri H.Saka mart ayının 31-də ABŞ səfirini qəbul etdi və ona
bildirdi ki, Sovet İttifaqı Boğazlar məsələsini Qara dəniz sahilində olan ölkələrin
müzakirəsinə çıxarmaq istəyir. Lakin danışıqların gedişindən aydın oldu ki, ABŞ
rəhbərliyi ilk baxışda bu məsələyə elə də böyük önəm vermir. Bununla belə Şərqi
Avropada baş verən dəyişikliklər və Sovet tərəfdarlarının bir-birinin ardınca
hakimiyyətə gəlmələri ABŞ administrasiyasında bəzi dairələri düşünməyə vadar
etmişdi. Birləşmiş Ştatların donanma naziri Ceyms Forrestal Sovetlərin Polşadakı
hərəkərlərindən narahatçılığını ifadə edərək yazırdı ki, Polşa nümunəsi rusların
təktərəflı davranışlarına aid nümunələrdən sadəcə biri idi, indi Bolqarıstan,
Rumıniya, Türkiyə və Yunanıstanda da belə davranmağa başlamışlar (85).
ABŞ eyni zamanda Balkan ölkələrində və Moskvada olan diplomatik
nümayəndəliklərindən də Sovet-Türkiyə münasibətləri haqqında məlu-